Τώρα είναι 09:36 am 29 03 2024

«Πειραματόζωα» της ιστορίας εμείς οι Βορειοηπειρώτες!..

«Πειραματόζωα» της ιστορίας εμείς οι Βορειοηπειρώτες!..

Δημοσίευσηαπό Moira » 17:00 pm 11 12 2009

«Πειραματόζωα» της ιστορίας εμείς οι Βορειοηπειρώτες!..


Μια απάντηση στο Γιώργο Γιακουμή, στο άρθρο του «Εθνική ψυχοϊστορία (Του Βορειοηπειρωτικού)», δημοσιευμένο στην εφημερίδα «Ελληνισμός».

Το ξεκαθαρίζω από την αρχή. Δεν έχω τίποτα με το συγγραφέα Τηλέμαχο Κώτσια. Είμαι ο πρώτος που το 1994 στο περιοδικό «Νέα Εστία» σε άρθρο μου: «Μια ματιά στη Βορειοηπειρωτική λογοτεχνία», έχω μιλήσει ευνοϊκά για το μέχρι τότε έργο του.

Με αφορμή το ιστορικό μυθιστόρημα του Τηλέμαχου Κώτσια «Στην απέναντι όχθη» ο κ. Γιακουμής μας κάνει μαθήματα πατριδογνωσίας, να νουθετήσει εμάς τους… ανίδεους Βορειοηπειρώτες, τους χορτοφάγους της ιστορίας, ποιοι ήταν πραγματικά οι πατέρες μας και οι παππούδες μας. «Η Βόρειος Ήπειρος, λέει, προδόθηκε ένδοθεν. Το Βορειοηπειρωτικό δεν είχε δυνατές ρίζες στη συνείδηση των Βορειοηπειρωτών, ούτε ιδεολογικές, ούτε ηθικές ούτε αξιακές… Ο λαός εκεί δεν έκανε αντάρτικο για την αυτονομία του (που έτοιμο ήταν), αλλά προσκολλήθηκε στο ενβερικό παρτιζάνικο, για τα αξιώματα που υποσχόταν…

Δεν υπήρχαν ιδεολογικοί καθοδηγητές να συσπειρώσουν μάχιμες εθνικές-μειονοτικές δυνάμεις στα βουνά, όπως το '14 στον Αυτονομιακό αγώνα, όπου ηγέτης ήταν ένας ελληνομαθής Τόσκης...»
Λαός καιροσκόπων, λοιπόν, δίχως ιερά και όσια. Είναι όμως έτσι; Μόλο που του αρέσει να μιλάει για εθνική ψυχοϊστορία, για ψυχανάλυση, ψυχογραφία, δηλώνει κάτοχος ιστορικών και καλλιτεχνικών γνώσεων, δεν πήρε τον κόπο να μας εξηγήσει, γιατί απέτυχε το Αυτονομιακό κίνημα του '14, αλλά αρκέστηκε να μας θυμίσει ότι καθοδηγούνταν από έναν ελληνομαθή Τόσκη.

Ο Αυτονομιακός Αγώνας απέτυχε:

πρώτον, γιατί έτσι το θέλησαν οι μεγάλες δυνάμεις, και πρωτίστως η Ιταλία. Ο τότε πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζιολίτι απερίφραστα είχε δηλώσει στον Έλληνα πρέσβη στη Ρώμη Κακλαμάνο: «Αναγνωρίζω ότι η Βόρειος Ήπειρος είναι Ελληνική, τα δικαιώματα όμως ενός μικρού λαού, όπως της Ελλάδος, δεν είναι δυνατόν να υπερισχύσωσι των συμφερόντων μιας μεγάλης δυνάμεως, όπως της Ιταλίας». Και δεύτερο, από την παντελώς εγκατάλειψη από την μητέρα Ελλάδα, από αδυναμία ή λαθεμένους υπολογισμούς. Γι' αυτό είναι αποκαλυπτικός ο Ρενέ Πυώ στο βιβλίο του «Δυστυχισμένη Ήπειρος»: «Στο βάθος του μικρού όρμου, τριγυρισμένου από βουνά, το μικρό λιμάνι των Αγίων Σαράντα είναι αποκλεισμένο από ένα ελληνικό πολεμικό. Πριν από τον αποκλεισμό δεκάξι πλοία την εβδομάδα προσέγγιζαν το λιμανάκι. Φέρνανε ό,τι χρειάζεται η ορεινή Ήπειρος». Και παρακάτω: «Κάθε στρατιώτης ή αξιωματικός Έλληνας που δεν έχει παραιτηθεί και κατατάσσεται στις εξεγερμένες δυνάμεις, θεωρείται λιποτάκτης και θα περάσει από στρατοδικείο μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα. Βλέπομε λοιπόν με ποια αυστηρότητα ο κ. Βενιζέλος τηρεί το λόγο που έδωσε...».
Έτσι, στον καιρό που χαράζονταν τα σύνορα στα Βαλκάνια, η Βόρειος Ήπειρος, από πλειοψηφία στο έδαφός της, με την αναγκαστική προσάρτησή της στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος, δεν άλλαξε μόνο καταχτητή, αλλά μετατράπηκε πληθυσμιακά σε μειοψηφία, με όλα τα οδυνηρά επακόλουθα αυτής της αλλαγής. Μέχρι στις μέρες μας ποτέ, καμιά μειονότητα στον πλανήτη μας δεν μπόρεσε να δικαιωθεί δίχως την ενεργό στήριξη του εθνικού κορμού. Γι' αυτό είναι πολύ ατυχής η σκέψη του: «Πώς κατόπιν τούτου να ελευθερωθεί η Βόρειος Ήπειρος; Με ξένα κόλλυβα; Δεν γίνεται!».
Όσο για τον ελληνομαθή Τόσκη, το Γιώργο Ζωγράφο, δίχως να αναφέρει καν το όνομά του, τον πρώην υπουργό των Εξωτερικών της Ελλάδας, τον γιο του εθνικού ευεργέτη Χρηστάκη Ζωγράφου, τι να πεις; Δέστε πώς περιγράφει ο Ρενέ Πυώ το Γιώργο Ζωγράφο: «Είδα το μέρος διαμονής αυτού του ανθρώπου, που είναι συνηθισμένος στην άνεση και τις φροντίδες που απαιτεί η κατάσταση της υγείας του, μένει σ' ένα σπίτι με τοίχους ασπρισμένους με ασβέστη, ένα σπίτι κρύο, τρομερό, όπου έχει μόνο το κρεβάτι του. Ενώ του είναι απαγορευμένο -για την καρδιά του- να περπατά σε ανηφοριές...». «Είμαι Ηπειρώτης, λέει, υπήρξα υπουργός, ήμουν τελευταία γενικός κυβερνήτης της ελληνικής Ηπείρου. Η τύχη με έχει υποδείξει. Δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να εγκαταλείψω τους δικούς μου στη δυστυχία τους». Αν θα τραβήξεις τους τέτοιους «ελληνομαθείς» από τη Βόρεια Ήπειρο, αλλά κι από όλη την νεότερη ιστορία της Ελλάδας, τότε δεν ξέρουμε τι θα απομείνει. Αναφέρει τους Λατίνους Τάκιτο και Σουητόνιο και δε θυμάται τους αρχαίους μας με τον Ισοκράτη τον ορισμό τους για τον Έλληνα. Και συνεχίζει με απαξίωση: «Δεν προβληματίστηκαν, δεν δικτυώθηκαν, δεν βγήκαν στην παρανομία, στο αντάρτικο, όπως οι Κύπριοι αγωνιστές 55-58... Πού ακούστηκε βροντερά μια φωνή μεσούρανη, σαν του Καραολή, σαν του Παλληκαρίδη (που αντιστάθηκαν σε μια κοσμοκράτειρα Βρετανία); Πού ακούστηκε το λευτεριά ή θάνατος;».

Άνανδροι οι πατεράδες μας, άμυαλοι, ανάξιοι κι ας είπαν τρεις φορές «Το λευτεριά ή θάνατος» κι ας είναι διάσπαρτος ο χώρος μας από κόκαλα αδικοχαμένων παλικαριών. Μόνο στην περιοχή των Αγίων Σαράντα υπήρξαν τέσσερις εθνικές τσέτες, και χάρη της ψυχραιμίας των πιο γνωστικών αποφεύχθηκε το άσκοπο αδερφικό αιματοκύλημα το χειμώνα του 1944. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο καθαρά αγροτικός χώρος μας, με λιγοστά αστικά στοιχεία, με τα πατροπαράδοτα ήθη κι έθιμα, δε γνώριζε αδελφοκτόνο έγκλημα. Μέχρι τότε η μόνη διαχωριστική γραμμή ήταν η θρησκεία. Έλληνας ορθόδοξος χριστιανός-Τούρκος, Αλβανός αλλόθρησκος. Δυστυχώς τα πικρά φρούτα ήρθαν από την Ελλάδα, όπου είχε αρχίσει πολύ πιο πριν ο εμφύλιος σπαραγμός.

Ούτε κατά φαντασία η Β. Ήπειρος δε θα προσκολλούσε στο αλβανικό παρτιζάνικο αν δεν υπήρχε το ΕΑΜ που ήταν η κυρίαρχη δύναμη εκείνο τον καιρό στην Ήπειρο. Διαβάστε, αν θέλετε, το βιβλίο «Δραπέτης από τον τάφο τρεις φορές» του Αθανασίου Στεφάνου, αυτού του αυτοδίδαχτου σοφού γέρου, του «ελληνομαθή» από το Μουρσί των Αγίων Σαράντα, και θα καταλάβετε τη δόλια ανθελληνική δράση του ΕΑΜ. Πίσω από κάθε πράξη βιαιότητας των Αλβανών ενάντια των Βορειοηπειρωτών υπήρχε η σύμφωνη γνώμη του ΕΑΜ.

Η σύγκριση με τους Κυπρίους είναι όχι μόνο ανιστόρητη, αλλά και θλιβερή. Οι Κύπριοι είναι πλειοψηφία στη γη τους, δεν είχαν να χαράξουν σύνορα, πολεμούσαν για την ανεξαρτησία τους, διεξήγαγαν αντιαποικιακό αγώνα, είχαν κι έχουν ακόμα σήμερα τη στήριξη της Ελλάδας. Οι 115 χιλιάδες Τουρκοκύπριοι δε θα μπορούσαν να σηκώσουν μόνοι τους μπαϊράκι, αν δε θα ήταν η Τουρκία, κι όχι μόνο. Ή μήπως μετά το 1974 απόσβησε η γενιά των ηρώων, των Καραολήδων και των Παλληκαρίδων, που αντιστάθηκαν σε μια Αυτοκρατορία; Απλά άλλαξαν οι συνθήκες: ο καιρός κάνει τον αετό, ο καιρός και το σκουλήκι. Και έρχεται τώρα να μας διδάξει ο κ. Γιακουμής: «Ναι, το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα δεν χάθηκε, εξαιτίας της αιμορραγούσας τότε Ελλάδας, αλλά εξαιτίας της απρονοησίας των Βορειοηπειρωτών, που στη δύσκολη ώρα δεν ενώθηκαν σαν γροθιά, σαν ενιαία έστω πολιτική εκπροσώπηση, μέσα στο παρτιζάνικο του Ενβέρ.».

Πρέπει να είναι αφελής μέχρι τα όρια του παράλογου, να πιστεύει πως θα επέτρεπε ο στυγερός κόκκινος δικτάτορας Ενβέρ Χότζα (όχι πράξεις) αλλά έστω και απειροελάχιστη ένδειξη άλλης σκέψης! Η στρατιά των εκτελεσμένων, των φυλακισμένων, των εκτοπισμένων που τον ακολούθησε μέχρι τον τάφο - και μετά το θάνατό του- το μαρτυρεί περίτρανα αυτό.

Με την ίδια πάντα σιγουριά δηλώνει βαθύς γνώστης της λογοτεχνίας του χώρου μας. Με μια κάθετη μαχαιριά χαράζει διαχωριστική γραμμή. Από εδώ: το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μηνά Πάρα και το αφήγημα του Τηλέμαχου Κώτσια που ανάστησαν «την ψυχή του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος» κι απέναντι: «άλλοι Βορειοηπειρώτες (αυτό) βιογράφοι και λογοτέχνες (εντός κι εκτός εισαγωγικών), που, όσο κι αν προσπάθησαν, δεν κατόρθωσαν να μας (την) αναστήσουν με τα μελάτα, δακρύβρεχτα και εμμέσως αυτοκαταξιωτικά κείμενά τους».
Και κλείνει το άρθρο: «Βορειοηπειρώτες αδέρφια μας, αφού όλοι εκόντες-άκοντες θα έχετε διαβάσει τη σκέψη του Μάο και του Ενβέρ, κάνετε τον κόπο να διαβάσετε και την αφήγηση του Τηλέμαχου... Έτσι χωρίς φόβο τώρα πια και χωρίς πάθη από τα παλιά ...θα καταλάβετε ποιοι είναι οι Λαχανάδες, του συμφέροντος των Βορειοηπειρωτών και, ενδεχομένως, θα τους βάλετε στη θέση τους...». Με άλλα λόγια εμείς που βοσκήσαμε στα εύφορα λιβάδια του Μάο και του Ενβέρ ας ξεχειμωνιάσουμε το έτος 2009 μ.Χ. κορφολογώντας γνώση σοφίας. Λες κι έχουν απολείψει ποτέ ανά τους αιώνες οι συνεργάτες των καταχτητών και οι διεφθαρμένοι.

Εμείς όχι μονάχα τους καταλάβαμε, αλλά τους παρακαταλάβαμε, τους ζήσαμε στο πετσί μας, μια ζωή. Δεν υπάρχει πιο σιχαμερό είδος από τους ρουφιάνους, που παριστάνουν τους ήρωες. Αυτοί οι ηρωικοί «ποντικοί» της ελευθερίας του κάθε αύριο, στα ερείπια της ξένης καταπίεσης οικοδομούν τη ντόπια καταπίεση, το πρόβλημα είναι ποιος θα τους βάλει στη θέση τους. Οι πνευματικοί απόγονοί τους, οι μεγάλες ρουφήχτρες των χρημάτων του ελληνικού λαού είναι από την εδώ όχθη. Το μεγάλο φαγοπότι γίνεται εδώ, πάντα σε αυτή που ζούμε χώρα. Ακούστε πώς ξετσίπωτα γλεντοκοπούν πετώντας κόκαλα για παρατρεχάμενους στην απέναντι όχθη.

Ύστερα από το γεωγραφικό, εθνικό αποκλεισμό και μαρασμό μια ζωή, σε λυπεί ο πνευματικός εγκλωβισμός μας που συνεχίζει ακόμα και σήμερα. Σύγχρονοι μελετητές ένας πίσω από τον άλλο, σπεύδουν να αναδείξουν τις επιστημονικές τους γνώσεις για μας μέχρι σε νέες ανακαλύψεις. Ο ένας «…ένα γραμματειακό είδος (που αν υπήρχε) θα το έλεγα μυθυστοριογράφημα», ο άλλος με το υβρίδιο «σαν ένας Έλληνας Ισμαήλ Κανταρέ».

Η συγκόλληση με το παραχαϊδεμένο παιδί, γέννημα θρέμμα του Ενβερικού καθεστημένου, λες κι έχει ανάγκη ο Σολωμός να συγκριθεί με Ιταλό, ο Βενέζης με Τούρκο, ο Καβάφης με Αιγύπτιο. Πειραματόζωα της ιστορίας εμείς λοιπόν, τροφή για τους περισπούδαστους ελλαδίτες. Έτσι μας θέλουν, φαίνεται, σε παντοτινή υποτελή εξάρτηση, σιαμαίες σκιές εμείς και τα χθεσινά αφεντικά μας.

Όσο για τα «μελάτα» και «τα δακρύβρεχτα κείμενα», που απαξιοί να τα κατονομάσει, όπου δάκρυ και τόπος ιερός. Φτάνει να θυμηθούμε πώς ο Όμηρος έβαλε έναν Αχιλλέα να κλαίει το φίλο του: Τραβούσε τα μαλλιά, μάτωνε στήθη και πρόσωπο, κυλιόταν στην σκόνη ανακράζοντας τον Πάτροκλο. Δεν τον μειώνει με αυτό, απεναντίας τον ολοκληρώνει, τον κάνει ανθρώπινο. Ενώ εμείς χάσαμε κάτι πιο σημαντικό από φίλο: χάσαμε την πίστη του ανεκπλήρωτου ονείρου της αδούλωτης πατρίδας ...Αλλά τι μολογούμε τώρα για πίστη και πόνο σε υπεροπτικούς βολεμένους ανάλγητους! Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί.

Του ΦΩΤΟΥ Ν. ΚΥΡΙΑΖΑΤΗ
Άβαταρ μέλους
Moira
Τακτικό μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 225
Εγγραφή: 13:17 pm 10 01 2008
Τοποθεσία: Βόρεια Ήπειρος

Re: «Πειραματόζωα» της ιστορίας εμείς οι Βορειοηπειρώτες!..

Δημοσίευσηαπό violeta » 00:18 am 15 12 2009

Δεν νομίζω πως το μυθιστόρημα αυτό μπορει να γίνει αφορμή για ιδεολογική αντιπαράθεση.
If there is smthng to desire,
there will be smthng to regret.
If there is smthng to regret,
there will be smthng to recall.

If there is smthng to recall,
there was nothing to regret.
If there was nothing to regret,
there was nothing to desire.
Άβαταρ μέλους
violeta
Τακτικό μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 104
Εγγραφή: 16:30 pm 15 04 2007

Re: «Πειραματόζωα» της ιστορίας εμείς οι Βορειοηπειρώτες!..

Δημοσίευσηαπό xylino spathi » 00:15 am 16 12 2009

Απο ποτε φιλοξενει τετοια κειμενα ο "Ελληνισμος";
Σοσιαλιστες και αυτοι;
...τωρα ξερω τι θελω, ενα μαυρο τριανταφυλλο και τη δυναμη για να παλευω
Άβαταρ μέλους
xylino spathi
Τακτικό μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 1533
Εγγραφή: 20:18 pm 04 12 2005
Τοποθεσία: ΖΕΡΒΑΤΙ

Re: «Πειραματόζωα» της ιστορίας εμείς οι Βορειοηπειρώτες!..

Δημοσίευσηαπό Moira » 17:52 pm 16 12 2009

violeta έγραψε:Δεν νομίζω πως το μυθιστόρημα αυτό μπορει να γίνει αφορμή για ιδεολογική αντιπαράθεση.



Δεν ξέρω τι θες να πείς αλλά πρωτίστος αυτό το κέιμενο αποτελεί αφορμή για πληροφόρηση, η ιδεολογική αντιπαράθεση προυποθέτει κάποια άλλα πράγματα, πχ το να πιστεύεις σε συγκεκριμένη ιδεολογία, γνώση και διαχρονική εφαρμογή αυτής
( μιλώντας πάντα για το δικό μας χώρο και δρώμενα)
Πέρα απο όλα αυτά είναι εντυπωσιακή η απάντηση του κύριου Κυριαζάτη, εμπεριστατωμένη και με επιχειρήματα, δεν γίνεται οι αγώνες τόσων αδικοχαμένων Βορειοηπειρωτών να βαπτίζονται με αυτόν τον τρόπο απο τον κύριο Γιακούμη, βέβαια ο καθένας βλέπει τα πράγματα από τη σκοπιά του και έχει το ελεύθερο δικαίωμα της έκφρασης..
xylino spathi έγραψε:Απο ποτε φιλοξενει τετοια κειμενα ο "Ελληνισμος";
Σοσιαλιστες και αυτοι;

Λες;;; :-k
Άβαταρ μέλους
Moira
Τακτικό μέλος
 
Δημοσιεύσεις: 225
Εγγραφή: 13:17 pm 10 01 2008
Τοποθεσία: Βόρεια Ήπειρος


Επιστροφή στο Για Ομογενείς

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 7 επισκέπτες

cron

Μέλη σε σύνδεση

Συνολικά υπάρχουν 7 μέλη συνδεδεμένα: 0 εγγεγραμμένο, 0 κανένας με απόκρυψη και 7 επισκέπτες (με βάση ενεργά μέλη που έχουν συνδεθεί τα τελευταία 5 λεπτά)
Περισσότερα μέλη σε σύνδεση 342 την 02:14 am 20 11 2019

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 7 επισκέπτες

Login Form