ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Ο Επίσκοπος του χρέους και της θυσίας
Αυτής που ποτέ μέχρι σήμερα δεν μαθαμε στην δωρεάν δημοσια παιδεία της πατρίδας μαςΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Ο Επίσκοπος του χρέους και της θυσίας
από priest » 15:11 pm 12 12 2006
[img]http://www.sfeva.gr/dat/{e930cc23-22e9-4989-a644-5a378e24d5e8}/image1.jpg[/img]
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ
...Βγαίνοντας από την πίσω πόρτα του κήπου με το αναπηρικό καροτσάκι, κοίταξε το ψηλό βουνό της Γκαμήλας, που ρίχνει στην Κόνιτσα το δυνατό του ίσκιο και σαν οδόσημο της δείχνει το δρόμο προς τα άνω...
Τον Άγιο Νικόλαο, την καρδιά της πόλης, με το ψηλό καμπαναριό και τον αιωνόβιο πλάτανο...
Τα σπίτια στην πλαγιά ν' ανηφορίζουν από τον κάμπο με το πολύκλαδο ποτάμι τον Αωό... Και πέρα στο βάθος του ορίζοντα, το Λεσκοβίκι, αντικρυστά στην Κόνιτσα, μόνιμο αγκάθι της ψυχής, άφλεκτη βάτος, για τους αλύτρωτους μα όχι λησμονημένους αδερφούς...
Λευκές οι χώρες για θερισμό... Μακρύς ο δρόμος της εξόδου "εκ γης Αιγύπτου"...
Και ο Δεσπότης έφευγε... Υψώνει αργά το χέρι, ευλογεί τον ορίζοντα και στα χείλη φτάνει σαν απόηχος η ευλογία: "Αγία Τριάς, ο Θεός, ευλόγησον τον κόσμον Σου... Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς".
Ήταν Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 1994.
Λίγοι ήξεραν την αναχώρηση του από την Κόνιτσα εκείνο το πρωί...
Δεν θα ξαναγύριζε παρά την Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου 1994, σκεπασμένος με την Ελληνική Σημαία, ενώ θα προπορευόταν η μπάντα της Μεραρχίας με πένθιμη μουσική... Και τότε η Κόνιτσα ολόκληρη θα ήταν εκεί, με λυγμούς και πένθος να τον δεχθεί.
Και την επόμενη μέρα όλος ο Ελληνισμός, από τη μαρτυρική γη της Βορείου Ηπείρου- τη γη των μεγάλων του πόνων- μέχρι τα πέρατα του κόσμου, θα συγκεντρωνόταν στον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Κοσμά και στο Μοναστήρι του Μολυβδοσκέπαστου, για να τον ενθρονίσει για πάντα στην καρδιά του και να μην τον αφήσει να φύγει ποτέ από εκεί!
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ
...Βγαίνοντας από την πίσω πόρτα του κήπου με το αναπηρικό καροτσάκι, κοίταξε το ψηλό βουνό της Γκαμήλας, που ρίχνει στην Κόνιτσα το δυνατό του ίσκιο και σαν οδόσημο της δείχνει το δρόμο προς τα άνω...
Τον Άγιο Νικόλαο, την καρδιά της πόλης, με το ψηλό καμπαναριό και τον αιωνόβιο πλάτανο...
Τα σπίτια στην πλαγιά ν' ανηφορίζουν από τον κάμπο με το πολύκλαδο ποτάμι τον Αωό... Και πέρα στο βάθος του ορίζοντα, το Λεσκοβίκι, αντικρυστά στην Κόνιτσα, μόνιμο αγκάθι της ψυχής, άφλεκτη βάτος, για τους αλύτρωτους μα όχι λησμονημένους αδερφούς...
Λευκές οι χώρες για θερισμό... Μακρύς ο δρόμος της εξόδου "εκ γης Αιγύπτου"...
Και ο Δεσπότης έφευγε... Υψώνει αργά το χέρι, ευλογεί τον ορίζοντα και στα χείλη φτάνει σαν απόηχος η ευλογία: "Αγία Τριάς, ο Θεός, ευλόγησον τον κόσμον Σου... Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς".
Ήταν Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 1994.
Λίγοι ήξεραν την αναχώρηση του από την Κόνιτσα εκείνο το πρωί...
Δεν θα ξαναγύριζε παρά την Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου 1994, σκεπασμένος με την Ελληνική Σημαία, ενώ θα προπορευόταν η μπάντα της Μεραρχίας με πένθιμη μουσική... Και τότε η Κόνιτσα ολόκληρη θα ήταν εκεί, με λυγμούς και πένθος να τον δεχθεί.
Και την επόμενη μέρα όλος ο Ελληνισμός, από τη μαρτυρική γη της Βορείου Ηπείρου- τη γη των μεγάλων του πόνων- μέχρι τα πέρατα του κόσμου, θα συγκεντρωνόταν στον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Κοσμά και στο Μοναστήρι του Μολυβδοσκέπαστου, για να τον ενθρονίσει για πάντα στην καρδιά του και να μην τον αφήσει να φύγει ποτέ από εκεί!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
-
priest - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 560
- Εγγραφή: 18:06 pm 07 06 2006
- Τοποθεσία: ΦΟΙΝΙΚΗ
από priest » 15:18 pm 12 12 2006
«Κατά την στιγμήν αυτήν καθ’ ην το πρώτον ανέρχομαι τον θρόνον τούτον, η σκέψις μου στρέφεται προς τους αλυτρώτους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, τους στενάζοντας υπό τον ζυγόν της πικράς δουλείας, δια να τους διαβεβαιώσωμεν ότι όχι μόνο οι προσευχές μας θα τους συνοδεύουν καθημερινώς, αλλά και παν το δυνατόν θα πράξωμεν, όπως λυτρωθούν των δεσμών της δουλείας και συντόμως επανέλθουν εις τους κόλπους της Μητρός Ελλάδος…»
Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, από τον ενθρονιστήριο λόγο του στο Δελβινάκι Ιωαννίνων, 29-6-1967
Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, από τον ενθρονιστήριο λόγο του στο Δελβινάκι Ιωαννίνων, 29-6-1967
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
-
priest - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 560
- Εγγραφή: 18:06 pm 07 06 2006
- Τοποθεσία: ΦΟΙΝΙΚΗ
από priest » 15:27 pm 12 12 2006
ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΡΥΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ
ΥΠΕΡΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΠΑΣΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ
1922 - 1994 (+)
(Αφιέρωμα με τη συμπλήρωση 12 χρόνων από την κοίμηση του)
ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Βορείου Ηπείρου, Σεβαστιανός (κατά κόσμον Σωτήριος Οικονομίδης) γεννήθηκε την 20η Ιουνίου 1922 στα Καλογρηανά Καρδίτσης.
Μετά την αποπεράτωση των μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου της ιδιαιτέρας πατρίδος και του ημιγυμνασίου Φαρσάλων, εφοίτησεν στο Ιεροδιδασκαλείον Κορίνθου και μετά την κατάργηση του εγράφη στο Γυμνάσιον Καρδίτσης, από το οποίο έλαβε απολυτήριο το 1941. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία ανεκηρύχθη πτυχιούχος το 1949.
Κατόπιν εξεπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία επί 28 μήνες, υπηρετώντας στη Θρησκευτική Υπηρεσία του Στρατού.
Το 1952 έγινε μέλος της αδελφότητας Θεολόγων "Η ΖΩΗ" και το 1960 μέλος της αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ". Προσελήφθη αρχικά ως λαϊκός ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Μεσσηνίας. Έπειτα εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, μετονομασθείς σε Σεβαστιανός. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Λήμνου (κατόπιν Τρίκκης και Σταγών) Διονύσιο τον Αύγουστο του 1956.
Τον Απρίλιο του 1957 διορίσθηκε ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων χειροτονηθείς σε πρεσβύτερο - Αρχιμανδρίτη την 26η Ιουνίου 1957 από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Δημήτριο. Δίδαξε ως καθηγητής στο ιεροδισκαλείον της Ιεράς Μονής Βελλάς και στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Ως ιεροκήρυκας στην Ι. Μητρόπολη Ιωαννίνων τη δεκαετία 1957 - 1967 συνεργάστηκε με τους Μητροπολίτες κ. Δημήτριο και κ. Σεραφείμ (πρώην Αρχιεπίσκοπο Αθηνών).
Τον Ιούνιο του 1967 εκλέγεται Μητροπολίτης της ιστορικής Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Αισθανόμενος την μεγάλη ευθύνη αυτής της κλήσεως, στον λόγο του τη στιγμή της χειροτονίας του σε επίσκοπο ανέφερε: "Οι καιροί είναι χαλεποί. Η πίστις των πολλών κλυδωνίζεται. Η αμαρτία αποθρασύνεται. Το κακόν κορυφούται. Χρειάζονται επομένως επίσκοποι ικανοί, με πίστιν, με αγιότητα, με αυταπάρνησην, με πύρινο ζήλον, με μόρφωσιν".
Έτσι ο ίδιος ανέδειξε με το πολυτιμότατο έργο του την φτωχική επαρχία της Κονίτσης, που είναι μία από τις μικρότερες μητροπόλεις της Ελλάδος, προπύργιο του ακριτικού Ελληνισμού και προμαχώνα των Ελληνορθοδόξων ιδεωδών και οραμάτων. Το όνομα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού έγινε πανελληνίως αλλά και παγκοσμίως γνωστό και για την μαχητικότητα του στη διεκδίκηση των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Το Ποιμαντικό έργο του
Το ποιμαντικό του έργο στην Μητρόπολη Κονίτσης είναι πολυσχιδές και μεγάλο · αν μάλιστα συγκριθεί με τα πληθυσμιακά δεδομένα της Μητροπόλεως είναι τεράστιο:
α) Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός έκτισε τον περικαλλή Ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην Κόνιτσα, που είναι ναός μοναδικός για ολόκληρη την Ήπειρο, αλλά και ο μεγαλύτερος ναός του Αγίου Κοσμά σ' όλη την Ελλάδα. Η μνήμη δε του Αγίου Κοσμά εορτάζεται κάθε χρόνο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και έχει γίνει πανελλήνιο προσκύνημα.
β) Επίσης επί της Αρχιερατείας του και με προσωπικό του ενδιαφέρον ανακαινίσθηκαν οι δύο ιστορικές Ιερές Μονές Στομίου (18ος αιώνας) και Μολυβδοσκεπάστου (7ος αιώνας, δίπλα ακριβώς στα Ελληνοαλβανικά σύνορα).
γ) Ίδρυσε στην Κόνιτσα Γηροκομείο για την περίθαλψη απόρων γερόντων.
δ) Δημιούργησε δύο οικοτροφεία στα οποία παλαιότερα φιλοξενούνταν δωρεάν άποροι μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου και Λυκείου από την ευρύτερη περιοχή της Κόνιτσας. Από το 1990 και εξής, φιλοξενούνται δωρεάν μαθητές και μαθήτριες (ελληνόφωνοι και αλβανόφωνοι) απ' ολόκληρη τη Βόρειο Ήπειρο. Για τους αλβανοφώνους αλλά και για τους μαθητές με δυσκολίες στα μαθήματα, γίνονται ιδιαίτερα μαθήματα από καθηγητές των σχετικών ειδικοτήτων. Το προσωπικό ενδιαφέρον του Μητροπολίτη για τα παιδιά αυτά (ελλαδίτες και βορειοηπειρώτες) εκτείνεται και μετά την αναχώρηση τους από την Κόνιτσα για σπουδές. Φρόντιζε να εξασφαλίσει διαμονή στον τόπο σπουδών πληρώνοντας προσωπικά του χρήματα για να μπορέσουν τα παιδιά απερίσπαστα να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Η ΣΦΕΒΑ είναι σε θέση να γνωρίζει τα μεγάλα ποσά που διέθετε ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός για να ενισχύσει οικονομικά απόρους φοιτητές, μερικοί από τους οποίους είναι και μέλη της.
ε) Αναδιοργάνωσε το πνευματικό κέντρο της Μητροπόλεως με τη λειτουργία Κατηχητικών Σχολείων, κατασκηνώσεων καθώς και με την ίδρυση τριών αιθουσών ομιλιών, κηρυγμάτων και εκδηλώσεων. Η προσωπικότητα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού ήλκυσε στην Κόνιτσα κληρικούς, καθηγητές και επιστήμονες από άλλα μέρη της χώρας μας και από το εξωτερικό οι οποίοι με αυτοθυσία πρόσφεραν κοντά του τις υπηρεσίες τους.
Μητροπολίτης Σεβαστιανός και Βόρειος Ήπειρος
Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός από την πρώτη μέρα της παρουσίας του στην Μητρόπολη της Κονίτσης υποσχέθηκε ότι θ' αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις για την αποκατάσταση των δικαίων του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Στον ενθρονιστήριο λόγο του (29-6-1967) ανέφερε επί λέξει: "...Κατά την στιγμήν αυτή καθ' ην το πρώτον ανέρχομαι τον θρόνο τούτον, η σκέψις μου στρέφεται... προς τους αλύτρωτους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, τους στενάζοντας υπό τον ζυγόν της πικράς δουλείας, διά να τους διαβεβαιώσωμεν ότι όχι μόνο αι προσευχές μας θα τους συνοδεύουν καθημερινώς, αλλά και παν το δυνατόν θα πράξωμεν, όπως λυτρωθούν των δεσμών της δουλείας...". Την υπόσχεση αυτή υπηρέτησε με κάθε μέσο, παρά τις δυσκολίες, τις ύβρεις, την εντονότατη και σκληρή πολεμική που δέχτηκε.
Ο Σεβαστιανός είναι ο Ιεράρχης του οποίου το όνομα συνδέθηκε άμεσα με το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα. "Σύμβολο του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου" τον είχε χαρακτηρίσει σε επιστολή της η ΟΜΟΝΟΙΑ Αργυροκάστρου (1991).
1) Ήταν ο άνθρωπος που νεκρανάστησε το Βορειοηπειρωτικό. Τότε που κανένας δε μίλαγε για Βόρειο Ήπειρο, μόνο ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός, οργώνοντας κυριολεκτικά την Ελλάδα, ενημέρωνε και διαμαρτύρονταν για το δράμα των ξεχασμένων Ελλήνων. Ακόμα επισκέφθηκε το Αμερικανικό Κογκρέσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καταγγέλλοντας τις αλβανικές θηριωδίες.
α) Ίδρυσε το 1982 και στη συνέχεια οργάνωσε και ενίσχυσε οικονομικά τη μοναδική φοιτητική οργάνωση για το βορειοηπειρωτικό - τη Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΣΦΕΒΑ). Και κάτι σημαντικότερο: ήταν η ψυχή της, ο εμπνευστής της, ο εμψυχωτής της. Ήταν αυτός που με το λόγο του αλλά και με την ψυχική του δύναμη, το αγωνιστικό του φρόνημα, το ακέραιο ήθος του, με ολόκληρη τη ζωή του άνδρωσε τη ΣΦΕΒΑ, εμψυχώνοντας τα μέλη της. Στο Σεβαστιανό κυρίως οφείλεται το ότι οι φοιτητές και οι νέοι της ΣΦΕΒΑ θυσίασαν και θυσιάζουν χρόνο, διασκέδαση, διακοπές, μαθήματα για τον ιερό αγώνα του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.
β) Το 1987 ίδρυσε τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑΣΥΒΑ) με έδρα την Κόνιτσα, σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχουν εξέχοντες επιστήμονες και στελέχη του διπλωματικού χώρου. Ο ΠΑΣΥΒΑ διοργάνωσε στην Κόνιτσα δύο (2) επιστημονικά συνέδρια (1987 & 1990) των οποίων έχουν ήδη εκδοθεί οι τόμοι των πρακτικών τους.
γ) Περίπου δεκαπέντε (15) είναι οι εκδόσεις του Μητροπολίτου για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, πολλές απ' τις οποίες έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Αλβανικά. Επίσης εξέδιδε την εφημερίδα "Βορειοηπειρωτικό Βήμα", επίσημο όργανο του ΠΑΣΥΒΑ, του οποίου και προήδρευε.
δ) Για το βορειοηπειρωτικό ζήτημα ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός θεσμοθέτησε ετήσιες εκδηλώσεις στην μητρόπολη:
- Αγρυπνία δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, στην Ιερά Μονή Μολυβδοσκεπάστου στις 15 Αυγούστου.
- Ανάσταση στο τελευταίο ακριτικό χωριό Μαυρόπουλο απέναντι από την Δρόπολη Αργυροκάστρου. Η τελετή της Αναστάσεως καθιερώθηκε στα χρόνια του Χότζα κατόπιν αιτήσεως των Βορειοηπειρωτών, οι οποίοι παρακολουθούσαν μέσα από τις γρύλλιες των παραθύρων, ενώ ο αντίλαλος του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ έφτανε σ' αυτούς με ισχυρά μεγάφωνα.
- Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η διοργάνωση "τριήμερου πένθους και προσευχής" στη Μητρόπολή του στα μέσα Φεβρουαρίου. Οι εκδηλώσεις κορυφώνονταν την Κυριακή στο Δελβινάκι Ηπείρου όπου μετά την αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ψαλλόταν επιμνημόσυνος δέηση στο τάφο του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Βασιλείου (υπουργού της κυβέρνησης Αυτονομίας το 1914) και ακολουθούσε ομιλία του Μητροπολίτου Σεβαστιανού στον ίδιο χώρο. Τέλος στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς απηύθυνε μήνυμα φιλίας και συνεργασίας προς τον Αλβανικό λαό αλλά και διαμαρτυρίας προς την κυβέρνησή του. Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν χιλιάδες λαού από όλη την Ελλάδα.
Να αναφερθεί ιδιαίτερα, ότι ο εθνικός αγώνας του Μητροπολίτου Σεβαστιανού είχε βαθιά πνευματικό χαρακτήρα, καθώς πίστευε ακλόνητα στη δύναμη της προσευχής: γι' αυτό και ανέθεσε στον αγιορείτη μοναχό π. Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη τη σύνθεση παράκλησης προς τους αγίους της Βορείου Ηπείρου υπέρ των Βορειοηπειρωτών.
ε) Η Μητρόπολη Κονίτσης την εποχή του Χότζα ήταν το καταφύγιο φυγάδων, βορειοηπειρωτών και αλβανών. Δεν υπήρχε φυγάς ανεξαρτήτου εθνικότητας και θρησκεύματος που να μην φιλοξενήθηκε στη Μητρόπολη, που να μην άκουσε λόγο παρηγοριάς, αγάπης και ελπίδας.
2) Αλλά και με την πτώση των ηλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων (1990) στην Αλβανία, συνέχισε πιο εντατικά τον αγώνα, εντοπίζοντας τον κυρίως στην προσπάθεια για παραμονή των βορειοηπειρωτών στις πατρογονικές τους εστίες.
α) Αυτός πρώτος επεσήμαινε ότι η ανάληψη της εξουσίας από τον Μπερίσα θα σήμαινε συνέχιση των διωγμών του Ελληνισμού. Όταν στην Ελλάδα επικρατούσε ευφορία για την άνοδο του Μπερίσα, όταν οι πολιτικοί φορείς ενίσχυαν το κόμμα του Μπερίσα, τότε πρώτος ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός επεσήμαινε: "Οι Αλβανοί πολιτικοί είναι το ίδιο μισέλληνες, είτε δεξιοί είναι είτε αριστεροί". Οι πολιτικοί στην Ελλάδα το κατάλαβαν αυτό πολύ αργότερα.
β) Οργάνωσε αποστολές εκατοντάδων τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βόρειο Ήπειρο. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ανθρωπιστική βοήθεια της Μητροπόλεως Κονίτσης απεστέλλετο αδιακρίτως και σε ελληνικά αλλά και σε αλβανόφωνα και μουσουλμανικά χωριά.
γ) Σημαντικότατη ήταν η προσφορά της μικρής Μητροπόλεως Κονίτσης στους Βορειοηπειρώτες με την αποστολή ιερέων για την εξυπηρέτηση τω θρησκευτικών τους αναγκών, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια πριν χειροτονηθούν βορειοηπειρώτες και αλβανοί ιερείς.
δ) Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός ενίσχυε οικονομικά εκκλησιαστικές επιτροπές της Βορείου Ηπείρου για την ανοικοδόμηση ναών, συντηρούσε φροντιστήρια ελληνικής γλώσσας μισθοδοτώντας δασκάλους, αλλά και γενικότερα ποτέ δεν πέρασε από την Μητρόπολη του Βορειοηπειρώτης ή Αλβανός που να μην πήρε κάποια μικρή ή μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση.
ε) Έχει γίνει αναφορά στη φιλοξενία παιδιών από τη Βόρειο Ήπειρο σε οικοτροφεία στην Κόνιτσα. Εδώ να σημειωθεί το προσωπικό του ενδιαφέρον για εγγραφή των παιδιών σε Πανεπιστήμια (ιδιαίτερα στην Θεολογική Σχολή) και η πληρωμή των τροφείων τους στην πόλη που σπουδάζουν.
στ) Ύψιστη όμως είναι και η προσφορά του Μητροπολίτου Σεβαστιανού με την ίδρυση του Ραδιοφωνικού Σταθμού "Ράδιο Δρυϊνούπολη". Μέσω τριών ισχυρών πομπών το μήνυμα ορθοδοξίας και του ελληνισμού φτάνει στις περιοχές της Δρόπολης, Αργυροκάστρου, Τεπελενίου, Πρεμετής, Πωγωνίου, Αγίων Σαράντα, Βούρκου, Χειμάρρας στη Βόρειο Ήπειρο, αλλά και στο Ελληνικό έδαφος, σε ολόκληρη την Ήπειρο και τα Επτάνησα.
Με εκπομπές στα ελληνικά αλλά και αλβανικά για την ορθόδοξη πίστη, ελληνική ιστορία, την ιστορία του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, αλλά και μαθήματα ελληνικής γλώσσας, υπήρχε καθημερινή επικοινωνία του Σεβασμιωτάτου με το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου που ζει σήμερα στον τόπο του.
Η σοβαρότητα του σταθμού, το πλούσιο πρόγραμμα, η αγάπη των βορειοηπειρωτών προς αυτόν αλλά και η ακροαματικότητα του έχουν εξοργίσει τους Αλβανούς και τους "συμμάχους" τους στην Ευρώπη και πιέζουν να τον κλείσουν.
ζ) Τέλος να αναφέρουμε τις ανοιχτές επιστολές - εκκλήσεις που έχουν μοιραστεί σε χιλιάδες αντίτυπα για επιστροφή των βορειοηπειρωτών στον τόπο τους.
΄Ολος αυτός ο αγώνας έγινε μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Την δύναμη ,όμως ,ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός την αντλούσε από την πίστη του στο Θεό, την ηρεμία και προπαντώς από την αφοσίωσή του στην αλήθεια και το δίκαιο, που διακονούσε με ευλάβεια και υπευθυνότητα. Το ταπεινό φρόνημά του και το ανιδιοτελές του αγώνα του τον εξύψωσαν στα μάτια του λαού και κέρδισε την εμπιστοσύνη του.Έλεγε χαρακτηριστικά στη Διαθήκη του. "Ευγνωμονώ εξ όλης ψυχής και καρδίας τον Άγιον Θεόν, διότι, καίτοι ανάξιον όντα από πάσης απόψεως, με ετίμησε ποικιλοτρόπως, αξιώσας με μάλιστα και του ανωτάτου αξιώματος της Αρχιερωσύνης. Ας είναι ευλογημένον και δοξασμένον το Πανάγιον Όνομά Του εις τους αιώνας των αιώνων". Και λίγο παρακάτω έγραφε :"Τώρα, ασφαλώς, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, όλοι , υποθέτω, θα αντελήφθησαν την αγνότητα των προθέσεών μου".
Η φωτισμένη μορφή και το απαράμιλλο έργο του αδάμαστου επισκόπου τον κρατούν ζωντανό στη μνήμη της Εκκλησίας και στις καρδιές όλων. Προπορεύεται νοερά ο σεμνός ιεράρχης και φωτίζει τον δρόμο μας.
Σε μία Ελλάδα που συνεχώς αλλοτριώνεται από τις μικρότητες της, αλλά και φτωχαίνει από τις απουσίες των μεγάλων, είναι αναγκαία η απόδοση ευγνωμοσύνης στα πρόσωπα των και επιβεβλημένος ο αναβαπτισμός στα ακατάλυτα και αιώνια πρότυπά των.
ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ
του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Αιωνία η μνήμη
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΡΥΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ
ΥΠΕΡΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΠΑΣΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ
1922 - 1994 (+)
(Αφιέρωμα με τη συμπλήρωση 12 χρόνων από την κοίμηση του)
ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Βορείου Ηπείρου, Σεβαστιανός (κατά κόσμον Σωτήριος Οικονομίδης) γεννήθηκε την 20η Ιουνίου 1922 στα Καλογρηανά Καρδίτσης.
Μετά την αποπεράτωση των μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου της ιδιαιτέρας πατρίδος και του ημιγυμνασίου Φαρσάλων, εφοίτησεν στο Ιεροδιδασκαλείον Κορίνθου και μετά την κατάργηση του εγράφη στο Γυμνάσιον Καρδίτσης, από το οποίο έλαβε απολυτήριο το 1941. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία ανεκηρύχθη πτυχιούχος το 1949.
Κατόπιν εξεπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία επί 28 μήνες, υπηρετώντας στη Θρησκευτική Υπηρεσία του Στρατού.
Το 1952 έγινε μέλος της αδελφότητας Θεολόγων "Η ΖΩΗ" και το 1960 μέλος της αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ". Προσελήφθη αρχικά ως λαϊκός ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Μεσσηνίας. Έπειτα εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, μετονομασθείς σε Σεβαστιανός. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Λήμνου (κατόπιν Τρίκκης και Σταγών) Διονύσιο τον Αύγουστο του 1956.
Τον Απρίλιο του 1957 διορίσθηκε ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων χειροτονηθείς σε πρεσβύτερο - Αρχιμανδρίτη την 26η Ιουνίου 1957 από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Δημήτριο. Δίδαξε ως καθηγητής στο ιεροδισκαλείον της Ιεράς Μονής Βελλάς και στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Ως ιεροκήρυκας στην Ι. Μητρόπολη Ιωαννίνων τη δεκαετία 1957 - 1967 συνεργάστηκε με τους Μητροπολίτες κ. Δημήτριο και κ. Σεραφείμ (πρώην Αρχιεπίσκοπο Αθηνών).
Τον Ιούνιο του 1967 εκλέγεται Μητροπολίτης της ιστορικής Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Αισθανόμενος την μεγάλη ευθύνη αυτής της κλήσεως, στον λόγο του τη στιγμή της χειροτονίας του σε επίσκοπο ανέφερε: "Οι καιροί είναι χαλεποί. Η πίστις των πολλών κλυδωνίζεται. Η αμαρτία αποθρασύνεται. Το κακόν κορυφούται. Χρειάζονται επομένως επίσκοποι ικανοί, με πίστιν, με αγιότητα, με αυταπάρνησην, με πύρινο ζήλον, με μόρφωσιν".
Έτσι ο ίδιος ανέδειξε με το πολυτιμότατο έργο του την φτωχική επαρχία της Κονίτσης, που είναι μία από τις μικρότερες μητροπόλεις της Ελλάδος, προπύργιο του ακριτικού Ελληνισμού και προμαχώνα των Ελληνορθοδόξων ιδεωδών και οραμάτων. Το όνομα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού έγινε πανελληνίως αλλά και παγκοσμίως γνωστό και για την μαχητικότητα του στη διεκδίκηση των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Το Ποιμαντικό έργο του
Το ποιμαντικό του έργο στην Μητρόπολη Κονίτσης είναι πολυσχιδές και μεγάλο · αν μάλιστα συγκριθεί με τα πληθυσμιακά δεδομένα της Μητροπόλεως είναι τεράστιο:
α) Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός έκτισε τον περικαλλή Ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην Κόνιτσα, που είναι ναός μοναδικός για ολόκληρη την Ήπειρο, αλλά και ο μεγαλύτερος ναός του Αγίου Κοσμά σ' όλη την Ελλάδα. Η μνήμη δε του Αγίου Κοσμά εορτάζεται κάθε χρόνο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και έχει γίνει πανελλήνιο προσκύνημα.
β) Επίσης επί της Αρχιερατείας του και με προσωπικό του ενδιαφέρον ανακαινίσθηκαν οι δύο ιστορικές Ιερές Μονές Στομίου (18ος αιώνας) και Μολυβδοσκεπάστου (7ος αιώνας, δίπλα ακριβώς στα Ελληνοαλβανικά σύνορα).
γ) Ίδρυσε στην Κόνιτσα Γηροκομείο για την περίθαλψη απόρων γερόντων.
δ) Δημιούργησε δύο οικοτροφεία στα οποία παλαιότερα φιλοξενούνταν δωρεάν άποροι μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου και Λυκείου από την ευρύτερη περιοχή της Κόνιτσας. Από το 1990 και εξής, φιλοξενούνται δωρεάν μαθητές και μαθήτριες (ελληνόφωνοι και αλβανόφωνοι) απ' ολόκληρη τη Βόρειο Ήπειρο. Για τους αλβανοφώνους αλλά και για τους μαθητές με δυσκολίες στα μαθήματα, γίνονται ιδιαίτερα μαθήματα από καθηγητές των σχετικών ειδικοτήτων. Το προσωπικό ενδιαφέρον του Μητροπολίτη για τα παιδιά αυτά (ελλαδίτες και βορειοηπειρώτες) εκτείνεται και μετά την αναχώρηση τους από την Κόνιτσα για σπουδές. Φρόντιζε να εξασφαλίσει διαμονή στον τόπο σπουδών πληρώνοντας προσωπικά του χρήματα για να μπορέσουν τα παιδιά απερίσπαστα να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Η ΣΦΕΒΑ είναι σε θέση να γνωρίζει τα μεγάλα ποσά που διέθετε ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός για να ενισχύσει οικονομικά απόρους φοιτητές, μερικοί από τους οποίους είναι και μέλη της.
ε) Αναδιοργάνωσε το πνευματικό κέντρο της Μητροπόλεως με τη λειτουργία Κατηχητικών Σχολείων, κατασκηνώσεων καθώς και με την ίδρυση τριών αιθουσών ομιλιών, κηρυγμάτων και εκδηλώσεων. Η προσωπικότητα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού ήλκυσε στην Κόνιτσα κληρικούς, καθηγητές και επιστήμονες από άλλα μέρη της χώρας μας και από το εξωτερικό οι οποίοι με αυτοθυσία πρόσφεραν κοντά του τις υπηρεσίες τους.
Μητροπολίτης Σεβαστιανός και Βόρειος Ήπειρος
Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός από την πρώτη μέρα της παρουσίας του στην Μητρόπολη της Κονίτσης υποσχέθηκε ότι θ' αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις για την αποκατάσταση των δικαίων του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Στον ενθρονιστήριο λόγο του (29-6-1967) ανέφερε επί λέξει: "...Κατά την στιγμήν αυτή καθ' ην το πρώτον ανέρχομαι τον θρόνο τούτον, η σκέψις μου στρέφεται... προς τους αλύτρωτους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, τους στενάζοντας υπό τον ζυγόν της πικράς δουλείας, διά να τους διαβεβαιώσωμεν ότι όχι μόνο αι προσευχές μας θα τους συνοδεύουν καθημερινώς, αλλά και παν το δυνατόν θα πράξωμεν, όπως λυτρωθούν των δεσμών της δουλείας...". Την υπόσχεση αυτή υπηρέτησε με κάθε μέσο, παρά τις δυσκολίες, τις ύβρεις, την εντονότατη και σκληρή πολεμική που δέχτηκε.
Ο Σεβαστιανός είναι ο Ιεράρχης του οποίου το όνομα συνδέθηκε άμεσα με το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα. "Σύμβολο του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου" τον είχε χαρακτηρίσει σε επιστολή της η ΟΜΟΝΟΙΑ Αργυροκάστρου (1991).
1) Ήταν ο άνθρωπος που νεκρανάστησε το Βορειοηπειρωτικό. Τότε που κανένας δε μίλαγε για Βόρειο Ήπειρο, μόνο ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός, οργώνοντας κυριολεκτικά την Ελλάδα, ενημέρωνε και διαμαρτύρονταν για το δράμα των ξεχασμένων Ελλήνων. Ακόμα επισκέφθηκε το Αμερικανικό Κογκρέσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καταγγέλλοντας τις αλβανικές θηριωδίες.
α) Ίδρυσε το 1982 και στη συνέχεια οργάνωσε και ενίσχυσε οικονομικά τη μοναδική φοιτητική οργάνωση για το βορειοηπειρωτικό - τη Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΣΦΕΒΑ). Και κάτι σημαντικότερο: ήταν η ψυχή της, ο εμπνευστής της, ο εμψυχωτής της. Ήταν αυτός που με το λόγο του αλλά και με την ψυχική του δύναμη, το αγωνιστικό του φρόνημα, το ακέραιο ήθος του, με ολόκληρη τη ζωή του άνδρωσε τη ΣΦΕΒΑ, εμψυχώνοντας τα μέλη της. Στο Σεβαστιανό κυρίως οφείλεται το ότι οι φοιτητές και οι νέοι της ΣΦΕΒΑ θυσίασαν και θυσιάζουν χρόνο, διασκέδαση, διακοπές, μαθήματα για τον ιερό αγώνα του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.
β) Το 1987 ίδρυσε τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑΣΥΒΑ) με έδρα την Κόνιτσα, σύνδεσμο στον οποίο συμμετέχουν εξέχοντες επιστήμονες και στελέχη του διπλωματικού χώρου. Ο ΠΑΣΥΒΑ διοργάνωσε στην Κόνιτσα δύο (2) επιστημονικά συνέδρια (1987 & 1990) των οποίων έχουν ήδη εκδοθεί οι τόμοι των πρακτικών τους.
γ) Περίπου δεκαπέντε (15) είναι οι εκδόσεις του Μητροπολίτου για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, πολλές απ' τις οποίες έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Αλβανικά. Επίσης εξέδιδε την εφημερίδα "Βορειοηπειρωτικό Βήμα", επίσημο όργανο του ΠΑΣΥΒΑ, του οποίου και προήδρευε.
δ) Για το βορειοηπειρωτικό ζήτημα ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός θεσμοθέτησε ετήσιες εκδηλώσεις στην μητρόπολη:
- Αγρυπνία δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, στην Ιερά Μονή Μολυβδοσκεπάστου στις 15 Αυγούστου.
- Ανάσταση στο τελευταίο ακριτικό χωριό Μαυρόπουλο απέναντι από την Δρόπολη Αργυροκάστρου. Η τελετή της Αναστάσεως καθιερώθηκε στα χρόνια του Χότζα κατόπιν αιτήσεως των Βορειοηπειρωτών, οι οποίοι παρακολουθούσαν μέσα από τις γρύλλιες των παραθύρων, ενώ ο αντίλαλος του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ έφτανε σ' αυτούς με ισχυρά μεγάφωνα.
- Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η διοργάνωση "τριήμερου πένθους και προσευχής" στη Μητρόπολή του στα μέσα Φεβρουαρίου. Οι εκδηλώσεις κορυφώνονταν την Κυριακή στο Δελβινάκι Ηπείρου όπου μετά την αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ψαλλόταν επιμνημόσυνος δέηση στο τάφο του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Βασιλείου (υπουργού της κυβέρνησης Αυτονομίας το 1914) και ακολουθούσε ομιλία του Μητροπολίτου Σεβαστιανού στον ίδιο χώρο. Τέλος στο συνοριακό φυλάκιο της Κακαβιάς απηύθυνε μήνυμα φιλίας και συνεργασίας προς τον Αλβανικό λαό αλλά και διαμαρτυρίας προς την κυβέρνησή του. Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν χιλιάδες λαού από όλη την Ελλάδα.
Να αναφερθεί ιδιαίτερα, ότι ο εθνικός αγώνας του Μητροπολίτου Σεβαστιανού είχε βαθιά πνευματικό χαρακτήρα, καθώς πίστευε ακλόνητα στη δύναμη της προσευχής: γι' αυτό και ανέθεσε στον αγιορείτη μοναχό π. Γεράσιμο Μικραγιαννανίτη τη σύνθεση παράκλησης προς τους αγίους της Βορείου Ηπείρου υπέρ των Βορειοηπειρωτών.
ε) Η Μητρόπολη Κονίτσης την εποχή του Χότζα ήταν το καταφύγιο φυγάδων, βορειοηπειρωτών και αλβανών. Δεν υπήρχε φυγάς ανεξαρτήτου εθνικότητας και θρησκεύματος που να μην φιλοξενήθηκε στη Μητρόπολη, που να μην άκουσε λόγο παρηγοριάς, αγάπης και ελπίδας.
2) Αλλά και με την πτώση των ηλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων (1990) στην Αλβανία, συνέχισε πιο εντατικά τον αγώνα, εντοπίζοντας τον κυρίως στην προσπάθεια για παραμονή των βορειοηπειρωτών στις πατρογονικές τους εστίες.
α) Αυτός πρώτος επεσήμαινε ότι η ανάληψη της εξουσίας από τον Μπερίσα θα σήμαινε συνέχιση των διωγμών του Ελληνισμού. Όταν στην Ελλάδα επικρατούσε ευφορία για την άνοδο του Μπερίσα, όταν οι πολιτικοί φορείς ενίσχυαν το κόμμα του Μπερίσα, τότε πρώτος ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός επεσήμαινε: "Οι Αλβανοί πολιτικοί είναι το ίδιο μισέλληνες, είτε δεξιοί είναι είτε αριστεροί". Οι πολιτικοί στην Ελλάδα το κατάλαβαν αυτό πολύ αργότερα.
β) Οργάνωσε αποστολές εκατοντάδων τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βόρειο Ήπειρο. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ανθρωπιστική βοήθεια της Μητροπόλεως Κονίτσης απεστέλλετο αδιακρίτως και σε ελληνικά αλλά και σε αλβανόφωνα και μουσουλμανικά χωριά.
γ) Σημαντικότατη ήταν η προσφορά της μικρής Μητροπόλεως Κονίτσης στους Βορειοηπειρώτες με την αποστολή ιερέων για την εξυπηρέτηση τω θρησκευτικών τους αναγκών, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια πριν χειροτονηθούν βορειοηπειρώτες και αλβανοί ιερείς.
δ) Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός ενίσχυε οικονομικά εκκλησιαστικές επιτροπές της Βορείου Ηπείρου για την ανοικοδόμηση ναών, συντηρούσε φροντιστήρια ελληνικής γλώσσας μισθοδοτώντας δασκάλους, αλλά και γενικότερα ποτέ δεν πέρασε από την Μητρόπολη του Βορειοηπειρώτης ή Αλβανός που να μην πήρε κάποια μικρή ή μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση.
ε) Έχει γίνει αναφορά στη φιλοξενία παιδιών από τη Βόρειο Ήπειρο σε οικοτροφεία στην Κόνιτσα. Εδώ να σημειωθεί το προσωπικό του ενδιαφέρον για εγγραφή των παιδιών σε Πανεπιστήμια (ιδιαίτερα στην Θεολογική Σχολή) και η πληρωμή των τροφείων τους στην πόλη που σπουδάζουν.
στ) Ύψιστη όμως είναι και η προσφορά του Μητροπολίτου Σεβαστιανού με την ίδρυση του Ραδιοφωνικού Σταθμού "Ράδιο Δρυϊνούπολη". Μέσω τριών ισχυρών πομπών το μήνυμα ορθοδοξίας και του ελληνισμού φτάνει στις περιοχές της Δρόπολης, Αργυροκάστρου, Τεπελενίου, Πρεμετής, Πωγωνίου, Αγίων Σαράντα, Βούρκου, Χειμάρρας στη Βόρειο Ήπειρο, αλλά και στο Ελληνικό έδαφος, σε ολόκληρη την Ήπειρο και τα Επτάνησα.
Με εκπομπές στα ελληνικά αλλά και αλβανικά για την ορθόδοξη πίστη, ελληνική ιστορία, την ιστορία του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, αλλά και μαθήματα ελληνικής γλώσσας, υπήρχε καθημερινή επικοινωνία του Σεβασμιωτάτου με το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου που ζει σήμερα στον τόπο του.
Η σοβαρότητα του σταθμού, το πλούσιο πρόγραμμα, η αγάπη των βορειοηπειρωτών προς αυτόν αλλά και η ακροαματικότητα του έχουν εξοργίσει τους Αλβανούς και τους "συμμάχους" τους στην Ευρώπη και πιέζουν να τον κλείσουν.
ζ) Τέλος να αναφέρουμε τις ανοιχτές επιστολές - εκκλήσεις που έχουν μοιραστεί σε χιλιάδες αντίτυπα για επιστροφή των βορειοηπειρωτών στον τόπο τους.
΄Ολος αυτός ο αγώνας έγινε μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Την δύναμη ,όμως ,ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός την αντλούσε από την πίστη του στο Θεό, την ηρεμία και προπαντώς από την αφοσίωσή του στην αλήθεια και το δίκαιο, που διακονούσε με ευλάβεια και υπευθυνότητα. Το ταπεινό φρόνημά του και το ανιδιοτελές του αγώνα του τον εξύψωσαν στα μάτια του λαού και κέρδισε την εμπιστοσύνη του.Έλεγε χαρακτηριστικά στη Διαθήκη του. "Ευγνωμονώ εξ όλης ψυχής και καρδίας τον Άγιον Θεόν, διότι, καίτοι ανάξιον όντα από πάσης απόψεως, με ετίμησε ποικιλοτρόπως, αξιώσας με μάλιστα και του ανωτάτου αξιώματος της Αρχιερωσύνης. Ας είναι ευλογημένον και δοξασμένον το Πανάγιον Όνομά Του εις τους αιώνας των αιώνων". Και λίγο παρακάτω έγραφε :"Τώρα, ασφαλώς, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, όλοι , υποθέτω, θα αντελήφθησαν την αγνότητα των προθέσεών μου".
Η φωτισμένη μορφή και το απαράμιλλο έργο του αδάμαστου επισκόπου τον κρατούν ζωντανό στη μνήμη της Εκκλησίας και στις καρδιές όλων. Προπορεύεται νοερά ο σεμνός ιεράρχης και φωτίζει τον δρόμο μας.
Σε μία Ελλάδα που συνεχώς αλλοτριώνεται από τις μικρότητες της, αλλά και φτωχαίνει από τις απουσίες των μεγάλων, είναι αναγκαία η απόδοση ευγνωμοσύνης στα πρόσωπα των και επιβεβλημένος ο αναβαπτισμός στα ακατάλυτα και αιώνια πρότυπά των.
ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ
του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Αιωνία η μνήμη
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
-
priest - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 560
- Εγγραφή: 18:06 pm 07 06 2006
- Τοποθεσία: ΦΟΙΝΙΚΗ
από priest » 15:52 pm 12 12 2006
"Κουράγιο αδελφοί! Δεν είσθε μόνοι. Κοντά σας είναι ο Νικητής του Θανάτου, ο Αναστάς Κύριος. Αυτός πιστεύομεν ακραδάντως, σύντομα θα δώσει και την ιδικήν σας Ανάστασιν της Βορείου Ηπείρου. Και θα σημάνουν τότε χαρμόσυνα οι καμπάνες του λυτρωμού στο Αργυρόκαστρο, στην Χιμάρα, στο Δέλβινο, στους Άγιους Σαράντα, στο Τεπελένι, σε όλη την Βόρειο Ήπειρο.
Και όλοι μαζί, εν αγαλλιάσει θα ψάλλουμε τον νικητήριο παιάνα:
.
Η Χάρις του Αναστάντος Κυρίου μας να είναι μαζί σας μάρτυρες αδελφοί μας. Αμήν!"
(Μαυρόπουλο Πωγωνίου, νύκτα Αναστάσεως 1984)
Και όλοι μαζί, εν αγαλλιάσει θα ψάλλουμε τον νικητήριο παιάνα:
.
Η Χάρις του Αναστάντος Κυρίου μας να είναι μαζί σας μάρτυρες αδελφοί μας. Αμήν!"
(Μαυρόπουλο Πωγωνίου, νύκτα Αναστάσεως 1984)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
-
priest - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 560
- Εγγραφή: 18:06 pm 07 06 2006
- Τοποθεσία: ΦΟΙΝΙΚΗ
από priest » 01:30 am 11 03 2007
Στις 12 Δεκεμβρίου ήταν η 12η επέτειος της κοίμησης του τίμιου, φλογερού, άμεμπτου αγωνιστή του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος, του σεπτού ιεράρχη Σεβαστιανού. Αν και έχουν περάσει από την ημέρα της κόιμησης του 12 ολόκληρα χρόνια, εντούτοις εκείνος ζει στις καρδιές όλων των τίμιων Βορειοηπειρωτών.
Οι Βορειοηπειρώτες θυμούνται σαν να είναι σήμερα, όχι μόνο τους φλογερούς λόγους του αείμνηστου Σεβαστιανού, τους αγώνες του υπέρ των δικαιωμάτων και δικαίων της Βορείου Ηπείρου, αλλά και τις συμβουλές του προς αυτούς, που ήταν συμβουλές ενός πατέρα, να μην εγκαταλείψουν τα πατρώα τους εδάφη, αλλά να ζήσουν και να προκόψουν εκεί.
Κανείς από τους Βορειοηπειρώτες δεν μπορεί να λησμονήσει τον πετυχημένο παραλληλισμό εκείνου του τίμιου αγωνιστή: «Ζητάμε κι εμείς ότι ζητά η Αλβανία για τους Κοσσοβάρους». Δυστυχώς κανείς σήμερα δεν αναφέρει αυτά τα λόγια του Σεβαστιανού. Εντούτοις όμως, αυτά τα έχει γράψει η ιστορία με χρυσά γράμματα, όπως έχει γράψει με χρυσά γράμματα τον ίδιο τον αγώνα του αλύγιστου αγωνιστή για τα εθνικά ιδεώδη και τα εθνικά δίκαια.
Για τον Σεβαστιανό τα εθνικά ζητήματα ήταν πάνω απ’ όλα. Ενώ το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου δέσποζε στην καρδιά του. Ολόκληρη τη ζωή του την αφιέρωσε σ’ αυτόν τον αγώνα. Και όταν ακόμα βρισκόταν στη κλίνη του θανάτου, νοιαζόταν για τις τύχες της Βορείου Ηπείρου, για τις τύχες των φυλακισμένων στελεχών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Εδώ και 12 χρόνια ο Σεβαστιανός βρίσκεται στους ουρανούς. Σίγουρα βρίσκεται πάνω από τη Βόρειο Ήπειρο, την αγάπη και τον πόνο του, για να εμψυχώνειόλους μας να συνεχίσουμε τους αγώνες των παππούδων μας και προσπαππούδων μας εώς την πλέρια δικαίωση του μαρτυρικού χώρου της Βορείου Ηπείρου.
Δ. Κίκης
(από τον Ταχυδρόμο της Ηπείρου)
Οι Βορειοηπειρώτες θυμούνται σαν να είναι σήμερα, όχι μόνο τους φλογερούς λόγους του αείμνηστου Σεβαστιανού, τους αγώνες του υπέρ των δικαιωμάτων και δικαίων της Βορείου Ηπείρου, αλλά και τις συμβουλές του προς αυτούς, που ήταν συμβουλές ενός πατέρα, να μην εγκαταλείψουν τα πατρώα τους εδάφη, αλλά να ζήσουν και να προκόψουν εκεί.
Κανείς από τους Βορειοηπειρώτες δεν μπορεί να λησμονήσει τον πετυχημένο παραλληλισμό εκείνου του τίμιου αγωνιστή: «Ζητάμε κι εμείς ότι ζητά η Αλβανία για τους Κοσσοβάρους». Δυστυχώς κανείς σήμερα δεν αναφέρει αυτά τα λόγια του Σεβαστιανού. Εντούτοις όμως, αυτά τα έχει γράψει η ιστορία με χρυσά γράμματα, όπως έχει γράψει με χρυσά γράμματα τον ίδιο τον αγώνα του αλύγιστου αγωνιστή για τα εθνικά ιδεώδη και τα εθνικά δίκαια.
Για τον Σεβαστιανό τα εθνικά ζητήματα ήταν πάνω απ’ όλα. Ενώ το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου δέσποζε στην καρδιά του. Ολόκληρη τη ζωή του την αφιέρωσε σ’ αυτόν τον αγώνα. Και όταν ακόμα βρισκόταν στη κλίνη του θανάτου, νοιαζόταν για τις τύχες της Βορείου Ηπείρου, για τις τύχες των φυλακισμένων στελεχών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Εδώ και 12 χρόνια ο Σεβαστιανός βρίσκεται στους ουρανούς. Σίγουρα βρίσκεται πάνω από τη Βόρειο Ήπειρο, την αγάπη και τον πόνο του, για να εμψυχώνειόλους μας να συνεχίσουμε τους αγώνες των παππούδων μας και προσπαππούδων μας εώς την πλέρια δικαίωση του μαρτυρικού χώρου της Βορείου Ηπείρου.
Δ. Κίκης
(από τον Ταχυδρόμο της Ηπείρου)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
-
priest - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 560
- Εγγραφή: 18:06 pm 07 06 2006
- Τοποθεσία: ΦΟΙΝΙΚΗ
από original 21 » 20:59 pm 18 05 2007
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ibuU6pTLJPk[/youtube]
Vamos Originalistas
-
original 21 - Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 11
- Εγγραφή: 13:03 pm 27 10 2006
Re: ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Ο Επίσκοπος του χρέους και της θυσίας
από priest 2 » 22:32 pm 12 12 2007
ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ
Εν Κονίτση τη 27η Αυγούστου 1994
Σύντομος ιδιόχειρος Διαθήκη μου.
Κατόπιν της κλονισθείσης υγείας μου καί επειδή η εκ του κόσμου τούτου ώρα της εξόδου μου είναι άδηλος, γράφω ιδίαις χερσί τήν Διαθήκην μου, ήτις αποτελεί καί τήν τελευταίαν μου βούλησιν :
α) Ευγνωμονώ εξ όλης ψυχής καί καρδίας τόν Άγιον Θεόν, διότι, καίτοι ανάξιον όντα από πάσης απόψεως, μέ ετίμησε ποικιλοτρόπως, αξιώσας με μάλιστα καί του ανωτάτου αξιώματος της Αρχιερωσύνης. Ας είναι ευλογημένον καί δοξασμένον τό Πανάγιον Όνομά Του εις τούς αιώνας των αιώνων.
β) Ευχαριστώ επίσης τήν Αδελφότητα Θεολόγων «Σωτήρ», τήν μητέρα καί τροφόν μου, εις τά σπλάγχνα της οποίας εγαλουχήθην πνευματικώς , διά τήν όλην της πνευματικήν βοήθειαν καί στοργήν πρός τό πρόσωπόν μου, μάλιστα δέ κατά τάς ημέρας της ασθενείας μου.
γ) Ευχαριστώ από τά βάθη της ψυχής μου τούς πολυτίμους συνεργάτας, πού μου εχάρισε ο Θεός εις τήν Επαρχίαν μου, τόσον τούς κληρικούς, όσον καί τούς λαϊκούς , καθώς επίσης καί τάς ευσεβεστάτας συνεργάτιδας εις τό έργον της Ιεραποστολής, των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, του Ραδιοφωνικού Σταθμού κ.λ.π. Ιδιαίτερα θά ήθελα νά αναφερθώ εις τήν θυσίαν καί τήν αυταπάρνησιν πού έδειξαν οι αρχιμ. π. Άνδρέας Τρεμπέλας , π. Θεόδωρος Διαμάντης, π. Κοσμάς Σιώζος, π. Νικόλαος Χατζηνικολάου, π. Χριστόδουλος Δεληγιάννης, πρωτοπρεσβύτερος καί ψυχή της Ιεράς Μητροπόλεως, ο διάκονος Ιωήλ Κωνστάνταρος, ως καί ο εκλεκτός μας οδηγός Λεωνίδας Νικολάου.
Όλοι οι ανωτέρω τα εθυσίασαν όλα καί ήλθαν διά νά μείνουν κοντά μου καί νά εργασθούν μετά πάσης αυταπαρνήσεως καί αφοσιώσεως εις τό πρόσωπόν μου. Τό αυτό έπραξαν καί αι εκλεκταί μας συνεργάτιδες καθηγήτριες, διδασκάλισσες κ.λ.π.
Ο Κύριος νά τούς ευλογήση όλους καί νά ανταμείψη επί γης καί εν ουρανοίς τήν θυσίαν τους αυτήν καί αυταπάρνησιν.
δ) Θά ήτο παράλειψις νά μήν ευχαριστήσω καί όλους τούς ιερείς της Επαρχίας μου καί τόν πιστόν λαόν της, καί διά τήν αγάπην τους τήν θερμήν, αλλά καί διά τήν ακούραστον καί ολοπρόθυμον συμπαράστασίν τους στίς δύσκολες ημέρες πού επεράσαμε.
ε) Πολλήν δέ ευγνωμοσύνην αισθάνομαι καί πρός τούς εκλεκτούς συνεργάτας του Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.), καθώς καί πρός τά ηρωϊκά παλληκάρια της Σ.Φ.Ε.Β.Α. , μέ τήν συνεργασίαν των οποίων εβοηθήσαμε εις τήν προώθησιν του Βορ/κού θέματος.
στ) Τί δέ νά ειπω διά τούς προσφιλείς μου αδελφούς καί πονεμένους Βορειοηπειρώτες, τούς οποίους τόσον πολύ ηγάπησα καί ηγωνίσθην μέ όλες μου τίς δυνάμεις, διά τά δικαιώματά τους ; Λυπούμαι μόνον πικρά, διότι τό επίσημον κράτος δέν έδειξε τό αρμόζον ενδιαφέρον, οπότε τά πράγματα θά ήσαν σήμερα πολύ καλύτερα εις τήν πολυπαθή Β. Ήπειρον. Πάντως, παρακαλώ τούς αδελφούς Βορειοηπειρώτες νά μείνουν στόν τόπο τους καί νά συνεχίσουν ενωμένοι καί μονοιασμένοι τόν Αγώνα τους διά τήν ανάκτησιν των δικαιωμάτων τους. «Ισχύς εν τη ενώσει». Εγώ δέ ταπεινώς θά προσεύχωμαι υπέρ του Λυτρωμού των.
ζ) Η θητεία μου εις Ιωάννινα ως Ιεροκήρυκος αποτελεί τήν ωραιοτέραν εποχήν της ζωής μου. Ευχαριστώ φίλους, συνεργάτας καθώς καί όλον τόν Γενναίον Ηπειρωτικόν λαόν διά τήν αγάπην τους καί τήν εκτίμησίν τους.
η) Ζητώ , τώρα, συγγνώμην από όλους, όσους ελύπησα η επίκρανα καθ’ οιονδήποτε τρόπον. Παρέχω δέ καί εγώ τήν εξ όλης ψυχής καί καρδίας μου συγχώρησιν εις όσους, άθελά τους, μέ ελύπησαν καί μάλιστα εξ αιτίας του εθνικού θέματος της Β. Ηπείρου. Τώρα, ασφαλώς, όπως εξελίχθησαν τά πράγματα, όλοι, υποθέτω, θά αντελήφθησαν τήν αγνότητα των προθέσεών μου.
θ) Περιουσιακά στοιχεία : Περιουσίαν ατομικήν κινητήν ή ακίνητον δέν έχω νά αφήσω. Ούτε εκληρονόμησα , ούτε απέκτησα μέ τήν Ἱερωσύνην μου. ‘Ο, τι χρήματα ευρεθούν εις τό γραφείον μου, γνωρίζουν οι στενοί μου συνεργάται, ότι ανήκουν εις φιλανθρωπικούς σκοπούς.
ι) Ορίζω , τέλος, τριμελή επιτροπήν εκ των αρχιμανδριτών Θεοδώρου Μπεράτη, Ανδρέου Τρεμπέλα καί Κοσμά Σιώζου, όπως ρυθμίσουν κατά τήν κρίσην τους τά προωπικά μου είδη, ήτοι άμφια, βιβλία, κ.λ.π. Παρακαλώ νά δοθούν ως ενθύμιον εις όλους τούς συνεργάτας μας. Από τά άμφια, βιλία κ.λ.π. τινά νά μείνουν καί εις τήν Ιεράν Μητρόπολιν.
ια) Στούς κατά σάρκα συγγενείς μου αφήνω τήν ευχήν μου καί τήν αγάπην μου. Νά είναι μέ τόν Χριστόν πάντοτε. Τούς ευχαριστώ δέ, διότι ουδέν πρόσκομμά μοι εδημιούργησαν καί τήν περίοδον της Ιερατείας μου.
ιβ) Η νεκρώσιμος ακολουθία μου νά ψαλή, παρακαλώ, εις τόν Ιερόν Ναόν του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, εν Κονίτση.
Η δέ ταφή μου νά λάβη χώραν εις τήν Ιεράν Μονήν Μολυβδοσκεπάστου εντός του Περιβόλου της Μονής.
Ταύτα είχα νά διατυπώσω εν συντομία.
Καί τώρα, Σύ Κύριέ μου, Κύριε, τόν οποίον, παρά τήν εν γένει αμαρτωλότητά μου, Σέ ηγάπησα, Γενού Ίλεως εις τήν αμαρτωλήν μου ψυχήν καί αξίωσόν με μετά του ευγνώμονος ληστού της επουρανίου σου Βασιλείας . Αμήν.
Εν Κονίτση τη 27η Αυγούστου 1994
O Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής καί Κονίτσης Σεβαστιανός
Εν Κονίτση τη 27η Αυγούστου 1994
Σύντομος ιδιόχειρος Διαθήκη μου.
Κατόπιν της κλονισθείσης υγείας μου καί επειδή η εκ του κόσμου τούτου ώρα της εξόδου μου είναι άδηλος, γράφω ιδίαις χερσί τήν Διαθήκην μου, ήτις αποτελεί καί τήν τελευταίαν μου βούλησιν :
α) Ευγνωμονώ εξ όλης ψυχής καί καρδίας τόν Άγιον Θεόν, διότι, καίτοι ανάξιον όντα από πάσης απόψεως, μέ ετίμησε ποικιλοτρόπως, αξιώσας με μάλιστα καί του ανωτάτου αξιώματος της Αρχιερωσύνης. Ας είναι ευλογημένον καί δοξασμένον τό Πανάγιον Όνομά Του εις τούς αιώνας των αιώνων.
β) Ευχαριστώ επίσης τήν Αδελφότητα Θεολόγων «Σωτήρ», τήν μητέρα καί τροφόν μου, εις τά σπλάγχνα της οποίας εγαλουχήθην πνευματικώς , διά τήν όλην της πνευματικήν βοήθειαν καί στοργήν πρός τό πρόσωπόν μου, μάλιστα δέ κατά τάς ημέρας της ασθενείας μου.
γ) Ευχαριστώ από τά βάθη της ψυχής μου τούς πολυτίμους συνεργάτας, πού μου εχάρισε ο Θεός εις τήν Επαρχίαν μου, τόσον τούς κληρικούς, όσον καί τούς λαϊκούς , καθώς επίσης καί τάς ευσεβεστάτας συνεργάτιδας εις τό έργον της Ιεραποστολής, των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, του Ραδιοφωνικού Σταθμού κ.λ.π. Ιδιαίτερα θά ήθελα νά αναφερθώ εις τήν θυσίαν καί τήν αυταπάρνησιν πού έδειξαν οι αρχιμ. π. Άνδρέας Τρεμπέλας , π. Θεόδωρος Διαμάντης, π. Κοσμάς Σιώζος, π. Νικόλαος Χατζηνικολάου, π. Χριστόδουλος Δεληγιάννης, πρωτοπρεσβύτερος καί ψυχή της Ιεράς Μητροπόλεως, ο διάκονος Ιωήλ Κωνστάνταρος, ως καί ο εκλεκτός μας οδηγός Λεωνίδας Νικολάου.
Όλοι οι ανωτέρω τα εθυσίασαν όλα καί ήλθαν διά νά μείνουν κοντά μου καί νά εργασθούν μετά πάσης αυταπαρνήσεως καί αφοσιώσεως εις τό πρόσωπόν μου. Τό αυτό έπραξαν καί αι εκλεκταί μας συνεργάτιδες καθηγήτριες, διδασκάλισσες κ.λ.π.
Ο Κύριος νά τούς ευλογήση όλους καί νά ανταμείψη επί γης καί εν ουρανοίς τήν θυσίαν τους αυτήν καί αυταπάρνησιν.
δ) Θά ήτο παράλειψις νά μήν ευχαριστήσω καί όλους τούς ιερείς της Επαρχίας μου καί τόν πιστόν λαόν της, καί διά τήν αγάπην τους τήν θερμήν, αλλά καί διά τήν ακούραστον καί ολοπρόθυμον συμπαράστασίν τους στίς δύσκολες ημέρες πού επεράσαμε.
ε) Πολλήν δέ ευγνωμοσύνην αισθάνομαι καί πρός τούς εκλεκτούς συνεργάτας του Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνος (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.), καθώς καί πρός τά ηρωϊκά παλληκάρια της Σ.Φ.Ε.Β.Α. , μέ τήν συνεργασίαν των οποίων εβοηθήσαμε εις τήν προώθησιν του Βορ/κού θέματος.
στ) Τί δέ νά ειπω διά τούς προσφιλείς μου αδελφούς καί πονεμένους Βορειοηπειρώτες, τούς οποίους τόσον πολύ ηγάπησα καί ηγωνίσθην μέ όλες μου τίς δυνάμεις, διά τά δικαιώματά τους ; Λυπούμαι μόνον πικρά, διότι τό επίσημον κράτος δέν έδειξε τό αρμόζον ενδιαφέρον, οπότε τά πράγματα θά ήσαν σήμερα πολύ καλύτερα εις τήν πολυπαθή Β. Ήπειρον. Πάντως, παρακαλώ τούς αδελφούς Βορειοηπειρώτες νά μείνουν στόν τόπο τους καί νά συνεχίσουν ενωμένοι καί μονοιασμένοι τόν Αγώνα τους διά τήν ανάκτησιν των δικαιωμάτων τους. «Ισχύς εν τη ενώσει». Εγώ δέ ταπεινώς θά προσεύχωμαι υπέρ του Λυτρωμού των.
ζ) Η θητεία μου εις Ιωάννινα ως Ιεροκήρυκος αποτελεί τήν ωραιοτέραν εποχήν της ζωής μου. Ευχαριστώ φίλους, συνεργάτας καθώς καί όλον τόν Γενναίον Ηπειρωτικόν λαόν διά τήν αγάπην τους καί τήν εκτίμησίν τους.
η) Ζητώ , τώρα, συγγνώμην από όλους, όσους ελύπησα η επίκρανα καθ’ οιονδήποτε τρόπον. Παρέχω δέ καί εγώ τήν εξ όλης ψυχής καί καρδίας μου συγχώρησιν εις όσους, άθελά τους, μέ ελύπησαν καί μάλιστα εξ αιτίας του εθνικού θέματος της Β. Ηπείρου. Τώρα, ασφαλώς, όπως εξελίχθησαν τά πράγματα, όλοι, υποθέτω, θά αντελήφθησαν τήν αγνότητα των προθέσεών μου.
θ) Περιουσιακά στοιχεία : Περιουσίαν ατομικήν κινητήν ή ακίνητον δέν έχω νά αφήσω. Ούτε εκληρονόμησα , ούτε απέκτησα μέ τήν Ἱερωσύνην μου. ‘Ο, τι χρήματα ευρεθούν εις τό γραφείον μου, γνωρίζουν οι στενοί μου συνεργάται, ότι ανήκουν εις φιλανθρωπικούς σκοπούς.
ι) Ορίζω , τέλος, τριμελή επιτροπήν εκ των αρχιμανδριτών Θεοδώρου Μπεράτη, Ανδρέου Τρεμπέλα καί Κοσμά Σιώζου, όπως ρυθμίσουν κατά τήν κρίσην τους τά προωπικά μου είδη, ήτοι άμφια, βιβλία, κ.λ.π. Παρακαλώ νά δοθούν ως ενθύμιον εις όλους τούς συνεργάτας μας. Από τά άμφια, βιλία κ.λ.π. τινά νά μείνουν καί εις τήν Ιεράν Μητρόπολιν.
ια) Στούς κατά σάρκα συγγενείς μου αφήνω τήν ευχήν μου καί τήν αγάπην μου. Νά είναι μέ τόν Χριστόν πάντοτε. Τούς ευχαριστώ δέ, διότι ουδέν πρόσκομμά μοι εδημιούργησαν καί τήν περίοδον της Ιερατείας μου.
ιβ) Η νεκρώσιμος ακολουθία μου νά ψαλή, παρακαλώ, εις τόν Ιερόν Ναόν του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, εν Κονίτση.
Η δέ ταφή μου νά λάβη χώραν εις τήν Ιεράν Μονήν Μολυβδοσκεπάστου εντός του Περιβόλου της Μονής.
Ταύτα είχα νά διατυπώσω εν συντομία.
Καί τώρα, Σύ Κύριέ μου, Κύριε, τόν οποίον, παρά τήν εν γένει αμαρτωλότητά μου, Σέ ηγάπησα, Γενού Ίλεως εις τήν αμαρτωλήν μου ψυχήν καί αξίωσόν με μετά του ευγνώμονος ληστού της επουρανίου σου Βασιλείας . Αμήν.
Εν Κονίτση τη 27η Αυγούστου 1994
O Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής καί Κονίτσης Σεβαστιανός
-
priest 2 - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 582
- Εγγραφή: 16:54 pm 12 10 2007
- Τοποθεσία: Φοινίκη-Κρανιά, Αθήνα
Re: ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Ο Επίσκοπος του χρέους και της θυσίας
από priest 2 » 22:37 pm 12 12 2007
Σεβαστιανού, του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου, της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπερτίμου και Εξάρχου πάσης Βορείου Ηπείρου, ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου, αιωνία η μνήμη.
20 Ιουνίου 1922 - 12 Δεκεμβρίου 1994
Διαβάστε επίσης: http://imdpk.gr/index.php?option=com_co ... &Itemid=53
20 Ιουνίου 1922 - 12 Δεκεμβρίου 1994
Διαβάστε επίσης: http://imdpk.gr/index.php?option=com_co ... &Itemid=53
-
priest 2 - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 582
- Εγγραφή: 16:54 pm 12 10 2007
- Τοποθεσία: Φοινίκη-Κρανιά, Αθήνα
10 Δημοσιεύσεις
• Σελίδα 1 από 1
Επιστροφή στο Αποσπάσματα της ιστορίας μας
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση : Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης
- Ευρετήριο Δ. Συζήτησης
- Η ομάδα • Διαγραφή cookies Δ. Συζήτησης • Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]