Φόρουμ της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών

Πόσο αληθινό είναι το " Σ'Αγαπώ" σε μια σχέση όταν το λέμε;

Η γνώμη μου είναι:

Έρωτας είναι το σκίρτημα, η αναστάτωση, το ταξίδι...
Αγάπη είναι ο προορισμός, η γαλήνη, η σιγουριά.

Ο ερωτας φευγει.. η αγαπη μενει..

Ο ερωτας ειναι η αρχη του λαθους...
Η αγαπη ειναι το ιδιο το λαθος.

O έρωτας θέλει... Η αγάπη όμως δίνει!

Ο έρωτας σου κλείνει τα μάτια, σε θαμπώνει... Η αγάπη σου ανοίγει τα μάτια να δεις τον άλλο σε όλο του το μεγαλείο!

Ο έρωτας μια σε πετάει στον ουρανό, και μια σε πετά στη γη! Η αγάπη σε ταξιδεύει μονίμως στο ουρανό, χωρίς κινδύνους και ανασφάλειες...

Ο έρωτας είναι το κατώφλι της αγάπης ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι... Η αγάπη θα μπορούσε να είναι μετεξέλιξη του έρωτα...

Σε μια σχέση θα ήταν ιδανικό να συνυπάρχουν, αλλά αν είχα να επιλέξω ένα μόνο, θα έλεγα ότι μια σχέση σίγουρα μπορεί να αντέξει με μόνο την αγάπη παρά με μόνο τον έρωτα!

O ερωτας για μενα κινειται γυρω απο το σεξ. Οταν ερωτευεσαι καποιον, τον ποθεις σεξουαλικα. Αλλιως δεν μιλαμε για ερωτα, μιλαμε για κατι αλλο. Φυσικα, απο εκει και περα υπαρχει η αναγκη της συντροφικοτητας και η αναγκη να σε αγαπουν. Ειμαι πολυ συναισθηματικο ατομο, αλλα παντα μου αρεσει να ξεχωριζω το περιεχομενο απο το περιτυλιγμα του.

Δεν έχει σημασία τι είναι, αρκεί να εννοούμε και καταλαβαίνουμε το ίδιο όταν το εκφράζουμε.
Και το πιο σημαντικό να γίνεται αντιληπτό από τον σύντροφο μας.

Ένας μεγαλύτερός μου, μου είχε πει,
" Ο γάμος είναι ένα μεγάλο βαρέλι με σκ.... που πάνω πάνω έχει 10 πόντους μέλι "
Αν ο έρωτας έιναι οι δέκα πόντοι, τότε για όλο το υπόλοιπο αν δεν υπάρχει αγάπη δεν υφίσταται βαρέλι.
Συμφωνώ λοιπόν με την 18-άρα.
Αυτό που τελικά μένει μετά τον ενθουσιασμό του έρωτα (εκτός ελαχίστον εξαιρέσεων) είναι η αγάπη...

Κατά την ταπεινή μου γνώμη,η μέγιστη διαφορά αγάπης και έρωτα είναι ο πόνος. Όταν αγαπάς πονάς τον άνθρωπο σου. Όταν ερωτεύεσαι νιώθεις ένα φτερούγισμα (αγαλλίαση). Δηλαδή η αγάπη είναι δεσμός, ο έρωτας είναι απλά ένα συναίσθημα (αλλά πολύ βαθύ). Μπορείς να αγαπήσεις δίχως να ερωτευθείς. Όταν εκ των πραγμάτων δυο άνθρωποι βρίσκονται μαζί, και ο ένας πονά τον άλλο (συμπάσχει), αναπτύσσουν δεσμό αγάπης.
Ο έρωτας ξεκινάει πάντα από το ξαφνικό! Ξαφνικά συναντιόνται δυο άτομα και εμφανίζεται ο έρωτας. Ο έρωτας δεν αναπτύσσεται αλλά εμφανίζεται. Κάποιοι όμως μπερδεύουν την καψούρα με τον έρωτα.
Καμένος είναι αυτός που πονά, αυτός που αγαπά. Ο ερωτευμένος ουδέποτε είναι καμένος! Διότι δεν πονά, αντίθετα όταν συναντιέται με τον "κρυφό" ερωτά του νιώθει να του περνάνε τα πάντα -κάθε πόνος εξαφανίζεται-. Το ίδιο συναίσθημα του έρωτα το έχουμε κατά την έκφρασή μας με την σεξουαλική πράξη. Δηλαδή για να επιτευχθεί αυτή βρισκόμαστε με το ίδιο συναίσθημα με αυτό που περιγράφω ως έρωτας. Γι΄αυτό τον λόγο λέμε "έκανα έρωτα". Η φούντωση που δέχεται κανείς για να προβεί στην έκφραση του έρωτα είναι πράγμα που δεν ελέγχεται με τον νου αλλά με την γλώσσα του σώματος. Έτσι η αξία του έρωτα είναι σε δυο φάσεις: Στον κρυφό έρωτα, όπου τα σώματα μιλάνε μόνα τους αλλά δεν υπάρχει σχέση, και στον εκφραστικό (άρα φανερό) έρωτα όπου προϋποθέτει σχέση (οποιουδήποτε βαθμού). Όταν λέμε σχέση όμως εννοούμε αγάπη, όχι έρωτα.
Έρωτας είναι η γενετήσια ορμή που σου προκαλείται καθώς πλησιάζεις ένα άτομο. Όσο πιο κοντά τόσο πιο πολύ το αισθάνεσαι. Ο έρωτας λοιπόν δεν δύναται με την σκέψη να φύγει, να καταλαγιάσει, όπως και δεν γίνεται έτσι να έρθει. Ζεις με αυτόν και αν θες τον κρατάς κρυφό ή τον φανερώνεις. Η αγάπη όμως οικοδομείται και γκρεμίζεται. Οικειοθελώς. Ένας τρόπος για να καταλάβεις ότι δεν αγαπάς πια είναι και αυτός: Αναρωτιέσαι γιατί ο/η σύντροφος δεν χαίρεται από αυτά που κάνεις γι΄αυτόν/ήν.
Τότε ακριβώς η αγάπη έχει χαθεί. Όσο αγαπάς χαίρεσαι και γιατί βλέπεις την χαρά του συντρόφου σου από την προσφορά σου, άρα δεν αναρωτιέσαι! Όσοι λοιπόν αναρωτιούνται ενώ προσφέρουν, έχουν χάσει την αγάπη τους! Και αυτό δεν διορθώνει με τίποτα! Επιπλέον να πούμε ότι μπορεί κανείς να αγαπά τους πάντες εφόσον χαίρεται όταν βλέπει αυτοί να χαίρονται από την προσφορά του σε αυτούς. Επίσης μπορεί κάποιος να είναι ερωτευμένος με περισσότερα του ενός άτομα ταυτόχρονα.
Το σώμα δεν ξεχωρίζει το συναίσθημα με το όνομα του πόθου μας αλλά με την ένταση αυτού. Μπορείς να είσαι φουλ ή λίγο ερωτευμένος/η αλλά όχι αποκλειστικά με ένα άτομο. Συνήθως όμως αναγνωρίζει κανείς τον μεγαλύτερο έρωτα και προσπαθεί εκεί να τον "φανερώσει". Ευτυχία είναι να φανερώνεις τον ερωτά σου αλλά και να αγαπάς. Αυτό πετυχαίνει ένα ζευγάρι (όπως και γω με την κοπέλα που αγαπώ).

Αγάπη επίσης είναι:

...να σε λεω "αγάπη μου" και εσύ να ανθίζεις από χαρά, να στάζεις γλυκά φιλιά και εγώ να τα μαζεύω λαίμαργα, να τα πίνω με λαχτάρα και να συνεχίζω να διψώ...

Αγάπη είναι να προσφέρεσαι χωρίς να περιμένεις "ευχαριστώ" από το άτομο που την δέχεται.
Αγάπη είναι να κάνεις υποχωρήσεις, χωρίς το πρόθεμα "αμοιβαίες".
Δεν είναι αγάπη τα λουλούδια και τα δώρα!Όσοι τα θεωρούν δείγμα αγάπης είναι γελασμένοι..Απλά είναι διαβατήρια για το κρεβάτι κάποιας/κάποιου...

Ο αληθινός έρωτας είναι ένα συναίσθημα
που ακροβατεί μεταξύ απόλυτης ολοκλήρωσης
αλλά και υπέρτατης δυστυχίας!!!

Έρωτας ειναι αυτός που έρχεται πρώτος
Αγάπη αυτό που ακολουθεί...
Έρωτας είναι το πάθος
Αγάπη η συμπαράσταση...
Έρωτας είναι η φωτιά
Αγάπη η εστία...
Έρωτας είναι το φιλί
Αγάπη η αλμύρα στα χείλη σου απο τα δάκρυα του άλλου...
Έρωτας ειναι η αγωνία
Αγάπη η προσμονή...
Έρωτας είναι το τράκ
Αγάπη η οικείοτητα...
Έρωτας είναι το κοίταγμα στα ματια και μετά σιωπή
Αγάπη είναι η σιωπή και μετα το κοίταγμα στα μάτια...
Έρωτας ειναι το φεγγάρι
Αγάπη είναι ο ήλιος...
Έρωτας είναι κάτι που θα φύγει
Αγάπη είναι κάτι που θα μεινει...
Έρωτας είναι να λές είσαι το άλλο μου μισό
Αγάπη είναι να είναι το αλλο σου μισο...