Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από priest 2 » 21:38 pm 27 02 2008
"Ουουουουουου!!!!!
Ντροπή Μίκη ακροδεξιέ, φασίστα, κινδυνολόγε!
Πως μπορείς να λες τέτοια πράγματα;
Οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι "Μακεδόνες" είναι αδέλφια μας!
Πως μιλάς έτσι για τους προστάτες μας Αμερικανούς;
Αυτούς που πρέπει να ευγνομωνούμε αιώνια, όπως κάνουν και οι λατρεμένοι μας γείτονες!"
(Οι συντονιστές μπορούν να το κατατάξουν και στα ανέκδοτα)
Ντροπή Μίκη ακροδεξιέ, φασίστα, κινδυνολόγε!
Πως μπορείς να λες τέτοια πράγματα;
Οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι "Μακεδόνες" είναι αδέλφια μας!
Πως μιλάς έτσι για τους προστάτες μας Αμερικανούς;
Αυτούς που πρέπει να ευγνομωνούμε αιώνια, όπως κάνουν και οι λατρεμένοι μας γείτονες!"






(Οι συντονιστές μπορούν να το κατατάξουν και στα ανέκδοτα)
-
priest 2 - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 582
- Εγγραφή: 16:54 pm 12 10 2007
- Τοποθεσία: Φοινίκη-Κρανιά, Αθήνα
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από Never Surrender » 23:36 pm 27 02 2008
Γεια σου ρε θεοδωρακη μαγκα. Βεβαια οσο ημασταν επι κομμουνισμο εμεις οι Βορειο ηπειρωτες εσυ εκανες μουγκα στη στρουγκα τωρα στα γεραματα θυμηθηκες οτι εισαι πατριωτης 

-
Never Surrender - Συντονιστής
- Δημοσιεύσεις: 937
- Εγγραφή: 18:31 pm 29 06 2006
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από Moira » 05:21 am 04 03 2008
Μια απάντηση στον Μίκη, με σεβασμό
Tου Αθανασιου Ελλις
Αισθάνομαι λίγος για να απαντήσω στον Μίκη Θεοδωράκη, του οποίου την πολιτιστική προσφορά σέβομαι απεριόριστα. Τολμώ, όμως, να το πράξω για ένα θέμα που έχω βιώσει σε βάθος όσο λίγοι. Οχι εξαιτίας κάποιων ιδιαίτερων ικανοτήτων, αλλά λόγω συγκυριών. Από το 1991 που το Σκοπιανό προέκυψε ως πρόβλημα, ζω στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, εκεί όπου εκτυλίχθηκε ουσιαστικά η πορεία του.
Εζησα τον ξεσηκωμό της ομογένειας της Αμερικής, της οποίας ένιωθα κομμάτι, κάτι που θεωρώ τιμή μου. Βρέθηκα στο συλλαλητήριο του Μαΐου του 1992 μπροστά στον Λευκό Οίκο και σε αυτό που ακολούθησε μπροστά από το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Ηταν συλλαλητήρια διαφορετικά. Επρεπε να γίνουν, εκεί που έγιναν, και όταν έγιναν, γιατί βοηθούσαν την προσπάθεια της Ελλάδας.
Παρακολούθησα από κοντά τους πρώτους χειρισμούς του Αντώνη Σαμαρά, την αγωνία του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, τη δραματική διαπραγμάτευση του Κάρολου Παπούλια μέχρι την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, τον ρεαλισμό του Θόδωρου Πάγκαλου που ακόμη και σήμερα αποτελεί αχτίδα γνώσης και υπευθυνότητας στο θέμα, τη μεθοδική προσπάθεια και παρ’ ολίγον συμφωνία του Γιώργου Παπανδρέου, την έκπληξη του Πέτρου Μολυβιάτη για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ, και βλέπω σήμερα την Ντόρα Μπακογιάννη να ξοδεύει εθνικό διπλωματικό και προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο στο ίδιο θέμα.
Το συμπέρασμα που εξήγαγα από την πολύχρονη αυτή δοκιμασία δεν είναι ότι εξυφαίνεται κάποια παγκόσμια συνωμοσία κατά της Ελλάδας. Η Αμερική δεν προσπαθεί να μας «τιμωρήσει με κάθε τρόπο». Ούτε η Ρωσία που αναγνώρισε τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» το ’92 ή η φίλη Σερβία που επίσης την αναγνώρισε άμεσα. Ο ΟΗΕ δεν είναι αντίπαλός μας ούτε φυσικά η Ε.Ε. της οποίας είμαστε μέλος και, όπως έδειξε η πρόσφατη έκθεση της Ευρωβουλής, ούτε αυτή ασπάζεται τη θέση μας. Κάναμε λάθος χειρισμούς, απαιτήσαμε το μέγιστο και χάσαμε το ελάχιστο. Ο,τι και αν συνέβη, καλώς ή κακώς, σήμερα καμία χώρα δεν μας κατανοεί.
Ολη αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία των τελευταίων 17 ετών μού δίνει το δικαίωμα να πω, με όλη την εκτίμηση που ειλικρινά τρέφω για τον εθνικό μας μουσικοσυνθέτη, ότι δεν αποτελεί λύση «να κλείσουμε τα σύνορά μας και να πέσουμε με το κεφάλι ψηλά». Τελικά, πιστεύει όσα έλεγε πριν από δέκα χρόνια όταν, πιστός στις διεθνιστικές του ρίζες, χαρακτήριζε έγκλημα το ενδεχόμενο να παγώσουν οι διμερείς σχέσεις Αθήνας - Σκοπίων λόγω του ονόματος ή όσα έγραψε στην πρόσφατη επιστολή του;
Σέβομαι τον πατριωτισμό και την ευαισθησία του. Ομως, σε αυτήν την κρίσιμη καμπή του ζητήματος, όπου σωστά πράττει η χώρα και επιχειρεί να αξιοποιήσει το βέτο σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., οι Ελληνες χρειάζονται από τους πολιτικούς και πνευματικούς τους ηγέτες ρεαλισμό και ειλικρίνεια. Η υπεύθυνη στάση του νέου Αρχιεπισκόπου είναι διδακτική και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Η αναζήτηση λύσης απαιτεί νηφαλιότητα, όχι αδιέξοδες εκκλήσεις.
Tου Αθανασιου Ελλις
Αισθάνομαι λίγος για να απαντήσω στον Μίκη Θεοδωράκη, του οποίου την πολιτιστική προσφορά σέβομαι απεριόριστα. Τολμώ, όμως, να το πράξω για ένα θέμα που έχω βιώσει σε βάθος όσο λίγοι. Οχι εξαιτίας κάποιων ιδιαίτερων ικανοτήτων, αλλά λόγω συγκυριών. Από το 1991 που το Σκοπιανό προέκυψε ως πρόβλημα, ζω στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, εκεί όπου εκτυλίχθηκε ουσιαστικά η πορεία του.
Εζησα τον ξεσηκωμό της ομογένειας της Αμερικής, της οποίας ένιωθα κομμάτι, κάτι που θεωρώ τιμή μου. Βρέθηκα στο συλλαλητήριο του Μαΐου του 1992 μπροστά στον Λευκό Οίκο και σε αυτό που ακολούθησε μπροστά από το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Ηταν συλλαλητήρια διαφορετικά. Επρεπε να γίνουν, εκεί που έγιναν, και όταν έγιναν, γιατί βοηθούσαν την προσπάθεια της Ελλάδας.
Παρακολούθησα από κοντά τους πρώτους χειρισμούς του Αντώνη Σαμαρά, την αγωνία του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, τη δραματική διαπραγμάτευση του Κάρολου Παπούλια μέχρι την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, τον ρεαλισμό του Θόδωρου Πάγκαλου που ακόμη και σήμερα αποτελεί αχτίδα γνώσης και υπευθυνότητας στο θέμα, τη μεθοδική προσπάθεια και παρ’ ολίγον συμφωνία του Γιώργου Παπανδρέου, την έκπληξη του Πέτρου Μολυβιάτη για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ, και βλέπω σήμερα την Ντόρα Μπακογιάννη να ξοδεύει εθνικό διπλωματικό και προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο στο ίδιο θέμα.
Το συμπέρασμα που εξήγαγα από την πολύχρονη αυτή δοκιμασία δεν είναι ότι εξυφαίνεται κάποια παγκόσμια συνωμοσία κατά της Ελλάδας. Η Αμερική δεν προσπαθεί να μας «τιμωρήσει με κάθε τρόπο». Ούτε η Ρωσία που αναγνώρισε τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» το ’92 ή η φίλη Σερβία που επίσης την αναγνώρισε άμεσα. Ο ΟΗΕ δεν είναι αντίπαλός μας ούτε φυσικά η Ε.Ε. της οποίας είμαστε μέλος και, όπως έδειξε η πρόσφατη έκθεση της Ευρωβουλής, ούτε αυτή ασπάζεται τη θέση μας. Κάναμε λάθος χειρισμούς, απαιτήσαμε το μέγιστο και χάσαμε το ελάχιστο. Ο,τι και αν συνέβη, καλώς ή κακώς, σήμερα καμία χώρα δεν μας κατανοεί.
Ολη αυτή η συσσωρευμένη εμπειρία των τελευταίων 17 ετών μού δίνει το δικαίωμα να πω, με όλη την εκτίμηση που ειλικρινά τρέφω για τον εθνικό μας μουσικοσυνθέτη, ότι δεν αποτελεί λύση «να κλείσουμε τα σύνορά μας και να πέσουμε με το κεφάλι ψηλά». Τελικά, πιστεύει όσα έλεγε πριν από δέκα χρόνια όταν, πιστός στις διεθνιστικές του ρίζες, χαρακτήριζε έγκλημα το ενδεχόμενο να παγώσουν οι διμερείς σχέσεις Αθήνας - Σκοπίων λόγω του ονόματος ή όσα έγραψε στην πρόσφατη επιστολή του;
Σέβομαι τον πατριωτισμό και την ευαισθησία του. Ομως, σε αυτήν την κρίσιμη καμπή του ζητήματος, όπου σωστά πράττει η χώρα και επιχειρεί να αξιοποιήσει το βέτο σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε., οι Ελληνες χρειάζονται από τους πολιτικούς και πνευματικούς τους ηγέτες ρεαλισμό και ειλικρίνεια. Η υπεύθυνη στάση του νέου Αρχιεπισκόπου είναι διδακτική και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Η αναζήτηση λύσης απαιτεί νηφαλιότητα, όχι αδιέξοδες εκκλήσεις.
-
Moira - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 225
- Εγγραφή: 13:17 pm 10 01 2008
- Τοποθεσία: Βόρεια Ήπειρος
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από priest 2 » 02:14 am 05 03 2008
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα Σκοπια. 'Εχουμε και το τσάμικο παράλληλα. Συγκυρίες...
Από τους Αθανάσιος Έλλις και Αλέξις Παπαχελάς δεν περιμένω και πολλά όσον αφορά την κριτική απέναντι στην πολιτική των ΗΠΑ.
Από τους Αθανάσιος Έλλις και Αλέξις Παπαχελάς δεν περιμένω και πολλά όσον αφορά την κριτική απέναντι στην πολιτική των ΗΠΑ.
-
priest 2 - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 582
- Εγγραφή: 16:54 pm 12 10 2007
- Τοποθεσία: Φοινίκη-Κρανιά, Αθήνα
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από Moira » 12:24 pm 05 03 2008
Σε καμία περίπτωση ούτε εγώ δεν περιμένω κάτι άπο αυτούς(Ελλις και Παπαχελα).
Κάτι που συμφωνώ είναι πως για όλα δεν φταίνε οι ΗΠΑ,σαν υπερδύναμη κοιτάνε μόνο τα συμφεροντά τους, το πρόβλημα είναι γιατί οι πολιτικοί λένε σε όλα ναι.Και το άλλο είναι με την φίλη Σερβία που το '92 αναγνώρισε το πολυσυζητούμενο κρατίδιο με το όνομα Μακεδονία. Ειλικρινά δεν το ήξερα....
Κάτι που συμφωνώ είναι πως για όλα δεν φταίνε οι ΗΠΑ,σαν υπερδύναμη κοιτάνε μόνο τα συμφεροντά τους, το πρόβλημα είναι γιατί οι πολιτικοί λένε σε όλα ναι.Και το άλλο είναι με την φίλη Σερβία που το '92 αναγνώρισε το πολυσυζητούμενο κρατίδιο με το όνομα Μακεδονία. Ειλικρινά δεν το ήξερα....
-
Moira - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 225
- Εγγραφή: 13:17 pm 10 01 2008
- Τοποθεσία: Βόρεια Ήπειρος
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από Pogonistan » 00:10 am 06 03 2008
Εγώ όμως δεν αισθάνομαι λίγος να απαντήσω στον εσχατόγερο Μίκη (που κανονικά έπρεπε να τον φωνάζουμε Μίκυ). Ο Μίκυ λοιπόν στην ηλικία του θα έπρεπε να ανησυχεί για την ακράτεια και όχι για πολιτικά ζητήματα. Εξ άλλου από την ανακοίνωση φαίνεται ξεκάθαρα πως ο Μίκυ δεν είναι πατριώτης (και ούτε καν του καίγεται καρφί για τα εθνικά ζητήματα), απλά είναι αντιαμερικανός.
Ο ορισμός του ετεροπροσδιορισμου.
Ο ορισμός του ετεροπροσδιορισμου.
Το παραπάνω κείμενο δεν εκφράζει απαραίτητα τη γνώμη του γράφοντος για το θέμα.
-
Pogonistan - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 104
- Εγγραφή: 20:31 pm 20 02 2006
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από Never Surrender » 03:49 am 06 03 2008
-
Never Surrender - Συντονιστής
- Δημοσιεύσεις: 937
- Εγγραφή: 18:31 pm 29 06 2006
Re: Μίκης Θεοδωράκης - Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια
από kotsos » 14:52 pm 06 03 2008
- kotsos
- Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 78
- Εγγραφή: 20:32 pm 27 12 2005
- Τοποθεσία: Αθήνα
9 Δημοσιεύσεις
• Σελίδα 1 από 1
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση : Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης
- Ευρετήριο Δ. Συζήτησης
- Η ομάδα • Διαγραφή cookies Δ. Συζήτησης • Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]