Aποτυπωματα
Συζητήσεις για τις φιλικές , οικογενειακές σας σχέσεις ,και για τα κοινωνικά προβλήματα.Συντονιστής: Νέοι
Aποτυπωματα
από Moira » 21:33 pm 18 05 2008
Κάστρα και πολιορκητές
Tης Mαριαννας Tζιαντζη
Κάποτε λέγαμε ότι οι μικρομαγαζάτορες κυνηγούν τον πελάτη με το δίκανο. Σήμερα χιλιάδες φτωχοδιάβολοι βομβαρδίζουν χιλιάδες άλλους φτωχοδιαβόλους με φαξ, τηλεφωνήματα, e-mails και SMS. Επαγγελματίες αναστενάζουν καθώς καθημερινά δέχονται αναρίθμητα φαξ: από λογιστικά γραφεία και συνεργεία καθαρισμού και επισκευών, από εισαγωγείς ή παραγωγούς κάθε είδους προϊόντων (φανέλες, ομπρέλες, απορρυπαντικά), από εταιρείες παροχής κάθε είδους υπηρεσιών. «Σας χρωστούν οι πελάτες σας; Εμείς έχουμε τον τρόπο να τους κάνουμε να πληρώσουν. Η αμοιβή μας μετά την είσπραξη». Αυτός ο τρόπος μπορεί να είναι η επίμονη τηλεφωνική παρενόχληση μέχρι το καραούλι έξω από το σπίτι του κακοπληρωτή – και δεν θέλω να σκεφτώ ότι χρησιμοποιούνται πιο ωμές μορφές πίεσης.
Με αποστολή φαξ διαφημίζεται και το «τεστ πιστότητας», αξίας 29,90 ευρώ, που απευθύνεται σε όσους υποψιάζονται ότι ο/η σύντροφός τους τους απατά. Στο κείμενο δεν διευκρινίζεται τι είναι αυτό το τεστ. Βοτάνι, βιβλίο, ντιβιντί, ορός αληθείας, τράπουλα ταρό, τηλεοπτική εκπομπή; Δεν υπάρχει διεύθυνση, μόνον ένας αριθμός κινητού για πληροφορίες και παραγγελίες.
Ακόμα και αν δεν διαθέτουμε επαγγελματική στέγη αλλά απλώς είμαστε η «κυρία ή ο νοικοκύρης του σπιτιού», κάποιες άγνωστες φωνές παρακαλούν να μας κάνουν μια «ενημέρωση» για μαξιλαροθήκες, πιστωτικές κάρτες, τηλεφωνικές συνδέσεις ή για μια προσωπική «προσφορά» επειδή κληρώθηκε ο αριθμός μας. Διαγνωστικά κέντρα ή κομμωτήρια-καλλωπιστήρια μάς καλούν για έναν δωρεάν καθαρισμό προσώπου ή μια δωρεάν εργαστηριακή εξέταση ούρων-αίματος.
Συνήθως πίσω από τις άγνωστες βιαστικές φωνές ή τα φαξ δεν κρύβεται ένας αυτοαπασχολούμενος, αλλά σύγχρονοι δούλοι μεγάλων και μεσαίων επιχειρήσεων οι οποίοι πληρώνονται ελάχιστα και ανάλογα με την απόδοσή τους. Κουρνιασμένοι σε ένα ανήλιαγο τηλεφωνικό κέντρο, φορώντας ακουστικά για να μην ακούν τις ταυτόχρονες συνδιαλέξεις των συναδέλφων τους, ρίχνουν χιλιόμετρα μακριά τα δίχτυα τους, που δεν είναι καν δικά τους, προσπαθώντας να ψαρέψουν πελάτες.
Με λεπτότητα και μελαγχολία ο Ρέιμοντ Κάρβερ έχει αποτυπώσει το μικρό σύμπαν των πλασιέ στη μεταπολεμική Αμερική, όμως ατραγούδιστος και άγραφτος είναι ο καημός, η πεζότητα έως και η αγένεια εκείνων που εργάζονται σαν κράχτες ή φοροεισπράκτορες. Σήμερα οι περισσότεροι φοβούνται να ανοίξουν την πόρτα τους σε πλασιέ, όμως δεν μπορούμε να μη σηκώσουμε το τηλέφωνό μας όταν χτυπάει.
Η αγορά μάς πολιορκεί ποικιλοτρόπως, όμως αυτή η τεχνολογικά προηγμένη πολιορκία του κάστρου μας, του ιδιωτικού μας χώρου, δεν έχει την αμεσότητα και τη ζωντάνια του παζαριού, δεν έχει ορατούς ντελάληδες και παπατζήδες, δεν έχει «ρακένδυτους καπιταλιστές», όπως είχαν χαρακτηριστεί οι νομάδες της αγοράς της Νάπολης στα τέλη του 19ου αιώνα, εκείνα τα ξυπόλυτα τάγματα που εκτελούσαν θελήματα, άδειαζαν με τενεκέδες τα νερά της μπουγάδας ή της τουαλέτας, κουβαλούσαν φορτία, πουλούσαν ψάρια, σπάγγους, τσιγάρα ζαχαρωτά, πουλούσαν ακόμα και τα δάκρυα και την τεχνητή θλίψη τους (σαν αμειβόμενοι βαρυπενθούντες στις κηδείες των επιφανών, ώστε να επιβεβαιωθεί το κύρος του μακαρίτη).
Αχαρη και απρόσωπη είναι η σύγχρονη πολιορκία. Εκνευριστική για τους πολιορκούμενους, αλλά και αμείλικτη για τους μισθοφόρους-πολιορκητές.
Tης Mαριαννας Tζιαντζη
Κάποτε λέγαμε ότι οι μικρομαγαζάτορες κυνηγούν τον πελάτη με το δίκανο. Σήμερα χιλιάδες φτωχοδιάβολοι βομβαρδίζουν χιλιάδες άλλους φτωχοδιαβόλους με φαξ, τηλεφωνήματα, e-mails και SMS. Επαγγελματίες αναστενάζουν καθώς καθημερινά δέχονται αναρίθμητα φαξ: από λογιστικά γραφεία και συνεργεία καθαρισμού και επισκευών, από εισαγωγείς ή παραγωγούς κάθε είδους προϊόντων (φανέλες, ομπρέλες, απορρυπαντικά), από εταιρείες παροχής κάθε είδους υπηρεσιών. «Σας χρωστούν οι πελάτες σας; Εμείς έχουμε τον τρόπο να τους κάνουμε να πληρώσουν. Η αμοιβή μας μετά την είσπραξη». Αυτός ο τρόπος μπορεί να είναι η επίμονη τηλεφωνική παρενόχληση μέχρι το καραούλι έξω από το σπίτι του κακοπληρωτή – και δεν θέλω να σκεφτώ ότι χρησιμοποιούνται πιο ωμές μορφές πίεσης.
Με αποστολή φαξ διαφημίζεται και το «τεστ πιστότητας», αξίας 29,90 ευρώ, που απευθύνεται σε όσους υποψιάζονται ότι ο/η σύντροφός τους τους απατά. Στο κείμενο δεν διευκρινίζεται τι είναι αυτό το τεστ. Βοτάνι, βιβλίο, ντιβιντί, ορός αληθείας, τράπουλα ταρό, τηλεοπτική εκπομπή; Δεν υπάρχει διεύθυνση, μόνον ένας αριθμός κινητού για πληροφορίες και παραγγελίες.
Ακόμα και αν δεν διαθέτουμε επαγγελματική στέγη αλλά απλώς είμαστε η «κυρία ή ο νοικοκύρης του σπιτιού», κάποιες άγνωστες φωνές παρακαλούν να μας κάνουν μια «ενημέρωση» για μαξιλαροθήκες, πιστωτικές κάρτες, τηλεφωνικές συνδέσεις ή για μια προσωπική «προσφορά» επειδή κληρώθηκε ο αριθμός μας. Διαγνωστικά κέντρα ή κομμωτήρια-καλλωπιστήρια μάς καλούν για έναν δωρεάν καθαρισμό προσώπου ή μια δωρεάν εργαστηριακή εξέταση ούρων-αίματος.
Συνήθως πίσω από τις άγνωστες βιαστικές φωνές ή τα φαξ δεν κρύβεται ένας αυτοαπασχολούμενος, αλλά σύγχρονοι δούλοι μεγάλων και μεσαίων επιχειρήσεων οι οποίοι πληρώνονται ελάχιστα και ανάλογα με την απόδοσή τους. Κουρνιασμένοι σε ένα ανήλιαγο τηλεφωνικό κέντρο, φορώντας ακουστικά για να μην ακούν τις ταυτόχρονες συνδιαλέξεις των συναδέλφων τους, ρίχνουν χιλιόμετρα μακριά τα δίχτυα τους, που δεν είναι καν δικά τους, προσπαθώντας να ψαρέψουν πελάτες.
Με λεπτότητα και μελαγχολία ο Ρέιμοντ Κάρβερ έχει αποτυπώσει το μικρό σύμπαν των πλασιέ στη μεταπολεμική Αμερική, όμως ατραγούδιστος και άγραφτος είναι ο καημός, η πεζότητα έως και η αγένεια εκείνων που εργάζονται σαν κράχτες ή φοροεισπράκτορες. Σήμερα οι περισσότεροι φοβούνται να ανοίξουν την πόρτα τους σε πλασιέ, όμως δεν μπορούμε να μη σηκώσουμε το τηλέφωνό μας όταν χτυπάει.
Η αγορά μάς πολιορκεί ποικιλοτρόπως, όμως αυτή η τεχνολογικά προηγμένη πολιορκία του κάστρου μας, του ιδιωτικού μας χώρου, δεν έχει την αμεσότητα και τη ζωντάνια του παζαριού, δεν έχει ορατούς ντελάληδες και παπατζήδες, δεν έχει «ρακένδυτους καπιταλιστές», όπως είχαν χαρακτηριστεί οι νομάδες της αγοράς της Νάπολης στα τέλη του 19ου αιώνα, εκείνα τα ξυπόλυτα τάγματα που εκτελούσαν θελήματα, άδειαζαν με τενεκέδες τα νερά της μπουγάδας ή της τουαλέτας, κουβαλούσαν φορτία, πουλούσαν ψάρια, σπάγγους, τσιγάρα ζαχαρωτά, πουλούσαν ακόμα και τα δάκρυα και την τεχνητή θλίψη τους (σαν αμειβόμενοι βαρυπενθούντες στις κηδείες των επιφανών, ώστε να επιβεβαιωθεί το κύρος του μακαρίτη).
Αχαρη και απρόσωπη είναι η σύγχρονη πολιορκία. Εκνευριστική για τους πολιορκούμενους, αλλά και αμείλικτη για τους μισθοφόρους-πολιορκητές.
-
Moira - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 225
- Εγγραφή: 13:17 pm 10 01 2008
- Τοποθεσία: Βόρεια Ήπειρος
1 Δημοσίευση
• Σελίδα 1 από 1
Επιστροφή στο Κοινωνία, Σχέσεις και Οικογένεια
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 6 επισκέπτες
- Ευρετήριο Δ. Συζήτησης
- Η ομάδα • Διαγραφή cookies Δ. Συζήτησης • Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]