Τι είναι αυτό που τελειώνει μια σχέση;
Συζητήσεις για τις φιλικές , οικογενειακές σας σχέσεις ,και για τα κοινωνικά προβλήματα.Συντονιστής: Νέοι
Τι είναι αυτό που τελειώνει μια σχέση;
από Eleni » 11:54 am 06 11 2006
1) ---Τί είναι αυτό που μας κάνει μια μέρα να ξυπνάμε ένα πρωι και να σκεπτόμαστε ότι δεν αγαπούμε πια αυτόν/αυτήν που αγαπούσαμε μεχρι χτες; Σίγουρα η απάντηση διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση.
2) Τι είναι αυτό που μας κάνει να συνειδητοποιούμε από μόνοι μας [χωρίς κάποιο καβγά] ότι δεν μας τραβά ο άλλος/η παρόλο που μπορεί ακόμη να σημαίνουμε τα πάντα γι' αυτόν/αυτήν; Πώς αποφασίζουμε να πικράνουμε τον/την άλλον/ην [μην ακούσω βλακίες του στυλ "ήρεμος χωρισμός" ή "χωρισμός κοινεί συνενέσει", γιατι θα βγάλω σπυριά κ θα χαλάσω το δέρμα μου: και μετά ποιος θα με κοιτάξει!! ].
Οι απάντησεις που δίνω είναι :
1) βρίσκεται άλλος "καλύτερος/η",
2) δέν έχει ή δεν αισθάνεται να έχει να κερδίσει ο/η Α από την/τον Β τίποτε άλλο. Θα εβαζα και "βαριέται" αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι μπορεί κανείς να "βαρεθεί" κάποιον που έχει αγαπήσει, και έρχομαι στην πιο πειστική απάντηση, άν και πικρή, που μπορώ να δώσω: δεν αγάπησε πότε ο Α την/τον Β ασχέτως αν ο/η Β αγάπησε την/τον Α.
Αρά ο χωρισμός είναι η λύση μιας κοροϊδίας, γιατί αν ήταν αληθινή αγάπη θα κρατούσε. [σωστος ο συλλογισμός ή κοινοτοπία;]
Απόλυτη απάντηση σαφώς δεν υπάρχει σε κανένα από τα ερωτήματα. Θα εκτιμούσα πάντως να διαβάσω τις απόψεις σας περί των θεμάτων
-
Eleni - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 133
- Εγγραφή: 17:53 pm 10 01 2006
από ΑΡΕΙΑΝΟΣ » 12:02 pm 06 11 2006
Εγώ προσωπικά ασχολούμαι με αυτό το ερώτημα τουλάχιστον τα τελευταία 8 χρόνια.
Έχω λοιπόν καταλήξει στα εξής συμπεράσματα:
1) Δεν είναι ένα, το στοιχείο εκείνο που οδηγεί στον κορεσμό και στο τέλος μιας σχέσης, αλλά πολλά.
Είναι όλα εκείνα τα καθημερινά μικροπράγματα, που υποσυνείδητα ζητάμε από την σύντροφο μας, αλλά αυτή δεν μας τα δίνει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν είναι στον χαρακτήρα της να μας δώσει. Πχ εγώ το πρωί όταν ξυπνάω να θέλω ένα φιλί, ενώ αυτή όταν ξυπνάει να θέλει έναν καφέ. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν είναι ότι δεν θέλει να μου δώσει ένα φιλί, αλλά πως να το κάνουμε, δεν είναι η πρώτη σκέψη που θα περάσει από το μυαλό της όταν ξυπνήσει.
Όλα αυτά λοιπόν τα μικροπραγματάκια μαζεύονται στο μυαλό μας και σιγά σιγά, και αφού περάσει η περίοδος των πρώτων ημερών/μηνών και του μεγάλου έρωτα, αρχίζουμε να έχουμε την αίσθηση, ότι δεν είμαστε πλήρεις.
Ότι κάτι μας λυπεί. Ότι δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την ζωή μας. Εκεί συνήθως ξεκινάνε οι γρίνιες, συνέχεια κάτι μας φταίει και εκεί ακούγεται για πρώτη φορά και η έκφραση " μα καλά δεν με καταλαβαίνεις;"
Σε αυτή τη φάση, το ασυνείδητο μας έχει καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά στην σχέση, το συνειδητό (λογική) όμως, δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα. Πιστεύει ότι μπορεί να φταίει η πίεση της δουλειάς, μπορεί να φταίει η εποχή, μπορεί να φταίει οτιδήποτε.
Προσπαθεί λοιπόν να κάνει άλλη μια προσπάθεια να συνεννοηθεί με την κοπέλα του, αλλά τζίφος με όλα τα συνεπακόλουθα (εντάσεις, φωνές κλπ κλπ).
Στο τέλος, αναγκαστικά, πρέπει να ψάξεις μέσα σου να δεις τι πραγματικά σου συμβαίνει και τότε έρχεται εκείνη η μαγική στιγμή, που το ασυνείδητο επικοινωνεί με την λογική και παίρνεται η απόφαση του χωρισμού.
Ακόμα και τότε όμως, νιώθεις μεγάλη ανασφάλεια για το αν πήρες την σωστή απόφαση και για το αν διάβασες σωστά τα σημάδια.
Μένεις λοιπόν για ένα διάστημα μόνος, και προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει στο μυαλό σου.
τελικά, μετά από ένα διάστημα α, και αφού πλέον μπορείς να δεις τα πράγματα με καθαρό μυαλό, ανακαλύπτεις ότι, όντως, είχες δίκιο, με αυτήν την κοπέλα δεν ταίριαζες, γιατί ήταν τελικά πάρα πολλά αυτά τα μικροπράγματα που σε χάλαγαν, και η σχέση δεν ήταν όπως την ήθελες.
Σε πληροφορώ , οτι την επόμενη φορά, στην επόμενη σχέση, πλέον δεν χρειάζεται να ξαναπεράσεις αυτή τη διαδικασία.
Ξέρεις όταν φτάνει η στιγμή που "ραγίζει το γυαλί", και ξέρεις πότε η σχέση πλησιάζει σε αδιέξοδο. Οπότε για να αποφύγεις όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις και για τους 2, αποχωρείς μια ωραία πρωία.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα οτι σταματάς να αγαπάς τον αλλον. Ισα ισα, σημαίνει οτι νοιάζεσαι γι αυτόν, και αντί να τον γεμίζεις με φούμαρα "δεν ξέρω τι έχω" και "δεν με καταλαβαίνεις", και να τον υποβάλεις σε μια διαδικασία τσακωμών και προστριβών.
Χωρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σταματάω να αγαπάω κάποιον, σημαίνει ότι σταματάω να τον βλέπω ερωτικά. Αυτή είναι τουλάχιστον η άποψη μου.
-
ΑΡΕΙΑΝΟΣ - Αρθρογράφος
- Δημοσιεύσεις: 264
- Εγγραφή: 21:10 pm 04 12 2005
από REBEL » 12:12 pm 06 11 2006
Άν βλέπαμε στο πρόσωπο της γυναίκας την μελλοντική μας σύζηγο (ή του αντρός, τον μελλοντικό μας σύζυγο) δεν θα είχαμε πάρε δώσε τις σχέσεις σαν κομμάτια ανθρωπίνου κρέατος.
Έστω, σαν υποκατάστατα ηδονής, ασφάλειας, πλήρωσης μοναξιάς και ό,τι ακόμα η ασθενική μας φύση δικαιολογήσει.
"Σεβασμός" τί σημαίνει; "Αγαπώ τον άλλον και επειδή τον αγαπώ, θέλω να τον κάνω αιώνιο σύντροφό μου!"
Δεν τον έχω κοντά μου με τη σκέψη ότι μιά μέρα θα τον αλλάξω!
Αφού η ένωση άντρα και γυναίκα συμβαίνει "ακριβώς" στον γάμο, τί πάμε και το μιμούμαστε με ένα σορό άλλους/άλλες πρίν;; Δεν είναι λογικό να αποτύχουν καταστροφικά (υπάρχουν όμως και αναίσθητοι...) οι προσπάθειες αυτές, όσο το σκεπτικό δεν προορίζεται για αιώνιο δεσμό, ενώ δυστυχώς ο ένας βλέπει τον άλλον, ο οποίος είναι στη πραγματικότητα εν δυνάμει ο/η σύζηγός του(!!!), σαν προσωρινό τμήμα της ζωής του;
Έλα πές μου τότε πώς γίνεται και έχουμε πληθώρα προβλημάτων στις σχέσεις, οι οποίες (κανονικά Η ΟΠΟΙΑ) ενώ θα έπρεπε να είνα προθάλαμος του γάμου, δεν είναι...
Ε, απο δικαιολογίες ένα σωρό. Και μήν πείτε ότι "πώς θα τον γνωρίσω τον άλλον;".
Εκεί είναι που κολλά το δίλημμα "Δώσιμο σώματος+ψυχής" στο "δεσμό". Και δυστυχώς στον γάμο φθάνουμε λαχανιασμένοι και κουρασμένοι!... χε χε
Που μόνο δεσμός δεν είναι τελικά όπως δείχνει το αποτέλεσμα.
Η λέξη "Δεσμός" δεν νομίζω πως εννοιολογικά υπονοεί μελλοντική "λύση" του. Υπάρχουν "ισχυροί", "χαλαροί", "αιώνιοι", "προσωρινοί". Εμείς πού ανήκουμε με τους σημερινούς μας;
Αλλά... δεν κατηγορώ κανέναν. Αφού έτσι μας αρέσει!!
από Βανα » 03:42 am 07 11 2006
ΑΡΕΙΑΝΟΣ έγραψε:Ελένη, τα ερωτήματα που βάζεις, να είσαι σίγουρη, έχουν απασχολήσει όλους μας.
Εγώ προσωπικά ασχολούμαι με αυτό το ερώτημα τουλάχιστον τα τελευταία 8 χρόνια.
Έχω λοιπόν καταλήξει στα εξής συμπεράσματα:
1) Δεν είναι ένα, το στοιχείο εκείνο που οδηγεί στον κορεσμό και στο τέλος μιας σχέσης, αλλά πολλά.
Είναι όλα εκείνα τα καθημερινά μικροπράγματα, που υποσυνείδητα ζητάμε από την σύντροφο μας, αλλά αυτή δεν μας τα δίνει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν είναι στον χαρακτήρα της να μας δώσει. Πχ εγώ το πρωί όταν ξυπνάω να θέλω ένα φιλί, ενώ αυτή όταν ξυπνάει να θέλει έναν καφέ. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν είναι ότι δεν θέλει να μου δώσει ένα φιλί, αλλά πως να το κάνουμε, δεν είναι η πρώτη σκέψη που θα περάσει από το μυαλό της όταν ξυπνήσει.
Όλα αυτά λοιπόν τα μικροπραγματάκια μαζεύονται στο μυαλό μας και σιγά σιγά, και αφού περάσει η περίοδος των πρώτων ημερών/μηνών και του μεγάλου έρωτα, αρχίζουμε να έχουμε την αίσθηση, ότι δεν είμαστε πλήρεις.
Ότι κάτι μας λυπεί. Ότι δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την ζωή μας. Εκεί συνήθως ξεκινάνε οι γρίνιες, συνέχεια κάτι μας φταίει και εκεί ακούγεται για πρώτη φορά και η έκφραση " μα καλά δεν με καταλαβαίνεις;"
Σε αυτή τη φάση, το ασυνείδητο μας έχει καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά στην σχέση, το συνειδητό (λογική) όμως, δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα. Πιστεύει ότι μπορεί να φταίει η πίεση της δουλειάς, μπορεί να φταίει η εποχή, μπορεί να φταίει οτιδήποτε.
Προσπαθεί λοιπόν να κάνει άλλη μια προσπάθεια να συνεννοηθεί με την κοπέλα του, αλλά τζίφος με όλα τα συνεπακόλουθα (εντάσεις, φωνές κλπ κλπ).
Στο τέλος, αναγκαστικά, πρέπει να ψάξεις μέσα σου να δεις τι πραγματικά σου συμβαίνει και τότε έρχεται εκείνη η μαγική στιγμή, που το ασυνείδητο επικοινωνεί με την λογική και παίρνεται η απόφαση του χωρισμού.
Ακόμα και τότε όμως, νιώθεις μεγάλη ανασφάλεια για το αν πήρες την σωστή απόφαση και για το αν διάβασες σωστά τα σημάδια.
Μένεις λοιπόν για ένα διάστημα μόνος, και προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει στο μυαλό σου.
τελικά, μετά από ένα διάστημα α, και αφού πλέον μπορείς να δεις τα πράγματα με καθαρό μυαλό, ανακαλύπτεις ότι, όντως, είχες δίκιο, με αυτήν την κοπέλα δεν ταίριαζες, γιατί ήταν τελικά πάρα πολλά αυτά τα μικροπράγματα που σε χάλαγαν, και η σχέση δεν ήταν όπως την ήθελες.
Σε πληροφορώ , οτι την επόμενη φορά, στην επόμενη σχέση, πλέον δεν χρειάζεται να ξαναπεράσεις αυτή τη διαδικασία.
Ξέρεις όταν φτάνει η στιγμή που "ραγίζει το γυαλί", και ξέρεις πότε η σχέση πλησιάζει σε αδιέξοδο. Οπότε για να αποφύγεις όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις και για τους 2, αποχωρείς μια ωραία πρωία.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα οτι σταματάς να αγαπάς τον αλλον. Ισα ισα, σημαίνει οτι νοιάζεσαι γι αυτόν, και αντί να τον γεμίζεις με φούμαρα "δεν ξέρω τι έχω" και "δεν με καταλαβαίνεις", και να τον υποβάλεις σε μια διαδικασία τσακωμών και προστριβών.
Χωρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σταματάω να αγαπάω κάποιον, σημαίνει ότι σταματάω να τον βλέπω ερωτικά. Αυτή είναι τουλάχιστον η άποψη μου.
Θα συμφωνησω σε γενικες γραμμες με τον Αρειανο, οι τελευτ.2 παραγραφοι με εκφραζουν απολυτα.
Τα πραγματα βεβαια ποικιλουν απο ατομο σε ατομο και απο σχεση σε σχεση. Οποτε παραθετω τις αποψεις μου με καθε επιφυλαξη.
Βασικο στοιχειο το οποιο οδηγει στο τελος μια σχεσης ειναι επισης η ρουτινα, η οποια οταν βιωνεται σε νεαρη ηλικια, "σκοτωνει" μια σχεση...ολα αυτα βεβαια μας αρεσουν γι αυτο τα βιωνουμε...ελα ομως που υπαρχει και το υποσεινηδητο....λειτουργει ανεξαρτητα απο το συνειδητο και οταν επεμβενει το επηρεαζει απολυτα!
Τελος, πιστευω οτι η σιγουρια/βεβαιοτητα και γενικα τα "δεδομενο" δεν κανει καλο σε μια σχεση...ακομη κι οταν ειμαστε παντρεμενοι δεν πρεπει να θεωρουμε τον/την συζηγο αποκλειστικα δικια/δικο μας, γιατι θα ξυπνησουμε μια μερα και θα δουμε οτι δε θα υπαρχει πια διπλα μας. Απο την πιο απλη σχεση μεχρι και τον γαμο πρεπει παντα να προσπαθουμε να κατακτησουμε τον ανθρωπο που θα ειναι διπλα μας...το οτι καναμε ερωτα, η παντρευτηκαμε η καναμε οικογενεια δεν αποτελει ενδειξη σιγουριας αλλα ουτε και αιωνιας/παντοτινης αγαπης.
να βγει απ' το σέβας κι από την υποταγή.
Από τες ηδονές πολλά θα διδαχθεί.
Την καταστρεπτική δεν θα φοβάται πράξη.
Το σπίτι το μισό πρέπει να γκρεμισθεί.
Έτσι θ' αναπτυχθεί ενάρετα στην γνώση...
-
Βανα - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 716
- Εγγραφή: 01:02 am 31 05 2006
- Τοποθεσία: Μάλτσιανη-Ριζά-Αγ.Σαράντα
από Phoenix » 17:28 pm 07 11 2006
Bana έγραψε: ... Απο την πιο απλη σχεση μεχρι και τον γαμο πρεπει παντα να προσπαθουμε να κατακτησουμε τον ανθρωπο που θα ειναι διπλα μας...το οτι καναμε ερωτα, η παντρευτηκαμε η καναμε οικογενεια δεν αποτελει ενδειξη σιγουριας αλλα ουτε και αιωνιας/παντοτινης αγαπης.
αυτό είναι το κλειδί... να κατακτάς τον άλλον κάθε μέρα... στις μικρές καθημερινές στιγμές... να τον κάνεις να νιώθει όμορφα ... να νιώθεις τη χαρά και τη στεναχώρια του ... να είσαι δίπλα του σε όλα
-
Phoenix - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 205
- Εγγραφή: 04:08 am 20 12 2005
από ilias » 17:47 pm 07 11 2006
defteron na allazoume mazi (oloi alazoume) se olous tous tomeis.
triton i kathimerinotita na ginei ekseresi kai antistrofa.
exo ftasei sto 1/3 mexri tora.
elpizo na min simbibasto kapoia stigmi. opoios me katalave einai sigoura pathon. opoia me katalave na mou dosei to tilefono tis. hehe
-
ilias - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 943
- Εγγραφή: 22:58 pm 16 01 2006
Re: Τι είναι αυτό που τελειώνει μια σχέση;
από Ορεστης » 22:19 pm 07 11 2006
Eleni έγραψε:Τι είναι αυτό που τελειώνει μια σχέση;
Ο Αναδρομος Ερμης χρυση μου οταν μπενει στο Κρονο και ακομα περισσοτερο οταν εισαι γενημενη το πρωτο δεκαημερο του ζωιδιακου κυκλου
ωραια τα θεματα αυτα!(δν το λεω ειρωνικα)
1)ποτέ μη λες όλα όσα ξέρεις
2)
-
Ορεστης - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 414
- Εγγραφή: 07:26 am 10 03 2006
- Τοποθεσία: pogoni
από 18-ΑΡΑ » 12:46 pm 08 11 2006
Πιστεύω ότι και αυτό είναι λάθος.
Ναι μέν είναι σημαντικό αλλά υπάρχουν και πιο σημαντικά πράγματα, όπως η επικοινωνία [σήμερα δεν μιλάμε ούτε με τον εαυτό μας], η αλληλεγγύη, η αγάπη..
Λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε να το "κάνουμε", δεν είναι και σπουδαία υπόθεση, άσε που βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από σχετικές "εκπαιδευτικές εκπομπές" και παραστάσεις... σιγά τ'αυγά!!!
Και σίγουρα ένας έξυπνος άνθρωπος "το κάνει" καλύτερα από έναν απλά ..ωραίο. Άλλα πράγματα είναι που μας λείπουν και αλλού οφείλουμε να εστιάσουμε.
Έπειτα, έχουμε και την πτώση των αξιών.
Τι είναι καλό στις μέρες μας;
Τι αξίζει;
Για τις περισσότερες γυναίκες ένας πλούσιος και εμφανίσιμος νέος/κύριος και για τους περισσότερους άνδρες μια ωραία γυναίκα [το οποίο είναι υγιές στη περίπτωση των ανδρών, αλλά δεν αρκεί].
Γνωριζόμαστε σε ιδανικές συνθήκες, περνάμε καλά, διασκεδάζουμε, δίνουμε όρκους αιώνιας αγάπης, και όταν παντρευόμαστε και έρθουν παιδιά, υποχρεώσεις κλπ, βγαίνει ο πραγματικός μας εαυτός, αυτός που ποτέ δεν είχε αναλάβει ευθύνες - ο ανεύθυνος - διότι τα βρήκαμε όλα έτοιμα από τους γονείς μας και για τίποτα δεν μοχθήσαμε, αυτός που θέλει να "περνάει καλά" και πλέον δεν μπορεί.
Και φυσικά ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει δώσει μια πολύ απατηλή έννοια στο "περνάω καλά".
Νομίζουμε ότι το να διασκεδάζουμε μέχρι τα ξημερώματα με ανθρώπους που συνήθως στα δύσκολα θα κάνουν ότι δεν μας ξέρουν, με αμφιβόλου ποιότητας ποτά και τροφές που μάλλον κακό μας κάνουν και με παραστάσεις τραγελαφικές και όχι ψυχαγωγικές, μας κάνει καλό.
Προσωπικά θεωρώ ότι αυτό είναι μέγα ψέμα και πλάνη. Τι καλύτερο από το να είσαι με τον άνθρωπό σου, με την οικογένειά σου και να διασκεδάζετε όλοι μαζί, να έχετε κοινές εμπειρίες, να μοιράζεστε τις καλές και τις κακές στιγμές που πάντα υπάρχουν στη ζωή.
Το χειρότερο είναι ότι χωρίζουν οικογένειες με παιδιά, τα αθώα θύματα... άλλο μεγάλο κεφάλαιο....
-
18-ΑΡΑ - Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 71
- Εγγραφή: 00:18 am 16 02 2006
- Τοποθεσία: ΠΩΓΩΝΙ
από AFOLIASTOS » 13:04 pm 08 11 2006
Τι είναι αυτό που η σχέση ενός ζευγαριού θα αντέξει στο χρόνο και στους πειρασμούς;;;;
Τι είναι αυτό που θα αντιμετωπισει σθεναρά, το χωρισμό;;;;;
Η γνώμη μου είναι ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία προς αυτή την κατεύθυνση
Καταρχήν πρέπει να νιώθει θαυμασμό ο ένας για τον άλλο.
Λαθος !!!! δηλαδή άν θαυμάζεις έναν πιανίστα έτσι και χάσει το χέρι του θα τον εγκαταλείψεις?
η αν άν είναι επιχειρηματίας και καταστραφει θα τον εγκαταλείψεις;
Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΠΠΟΤΗΣ.
Iππότης είναι αυτός που θα σου προσφέρει ένα λουλούδι σε ανυποψίαστη στιγμή, αυτός που θα σου ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου, αυτός που θα σου μιλήσει στον πληθυντικό κάποια στιγμή για να δείξει το σεβασμό προς το πρόσωπό σου, αυτός που θα σε συνοδεύσει στο σπίτι σου, αυτός που θα σε προστατέψει όταν κινδυνέψεις κλπ.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΥΡΙΑ
Oι πραγματικές γυναίκες κοιτούν το σύντροφο τους στα μάτια, του ετοιμάζουν ένα ρομαντικό δείπνο, τον περιποιούντε ακόμα και στην εξωτερική του εμφάνιση, τον συνοδεύουν στις εξόδους του σα λουλούδια που ομορφαίνουν μια αυλή, είναι ευγενικές με τους φίλους του, είναι κυρίες στο πλάι του κλπ.
Έχω την τύχη να γνωρίζω τέτοιες γυναίκες που κάνουν τους συντρόφους τους να υπερηφανεύονται ότι έχουν την καλύτερη.
(........)
Δοκιμάστε αυτή τη συνταγή.Είναι αποδεδειγμένα επιτυχημένη
-
AFOLIASTOS - Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 55
- Εγγραφή: 18:09 pm 23 12 2005
από Rikela » 13:18 pm 08 11 2006
Κατανοείς τις ανάγκες του άλλου,
Τον/την αφήνεις να αναπνέει και να μη κρέμεσαι από πάνω του/της,
"Πονάς" τον άλλο, συζητάς, σκύβεις στα προβλήματά του/της,
Στηρίζεις τον/την άλλο/η στα δύσκολα,
Παραμερίζεις τον εγωισμό σου,
Κάνεις τον άλλο/η να γελάει,
Στέκεσαι δίπλα σε μια αρρώστια [σωματική ή ψυχική], ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι
πρέπει να παραμερίσεις για λίγο/πολύ/πάντα τα δικά σου "θέλω",
Είσαι ευτυχισμένος/η με την ευτυχία του άλλου/ης, ακόμα κι αν είναι μακρυά σου,
Συγχωρείς,
Δεν ζηλεύεις,
Δεν ξεσπάς τα νεύρα σου πάνω στον άλλο,
Δέχεσαι τα λάθη σου και ζητάς συγγνώμη[,/color]
[color=red]Κάνεις τον/την άλλο/η υπερήφανο/η και ευτυχισμένο/η που σε έχει δίπλα του/της,
ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΝΕΙΣ όλα αυτά και άλλα τόσα παραπλήσια,
ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΧΩΡΙΣΕΙΣ, αλλά φυσικά πρέπει και το άτομο που έχουμε δίπλα μας να τα αντιλαμβάνεται και να τα εκτιμάει αλλιώς πέφτουμε θύματα εκμετάλλευσης.[/b]
-
Rikela - Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 56
- Εγγραφή: 22:36 pm 18 03 2006
- Τοποθεσία: ag.saranda
από ilias » 16:16 pm 08 11 2006
Rikela έγραψε:ΟΤΑΝ:
Κατανοείς τις ανάγκες του άλλου,
Τον/την αφήνεις να αναπνέει και να μη κρέμεσαι από πάνω του/της,
"Πονάς" τον άλλο, συζητάς, σκύβεις στα προβλήματά του/της,
Στηρίζεις τον/την άλλο/η στα δύσκολα,
Παραμερίζεις τον εγωισμό σου,
Κάνεις τον άλλο/η να γελάει,
Στέκεσαι δίπλα σε μια αρρώστια [σωματική ή ψυχική], ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι
πρέπει να παραμερίσεις για λίγο/πολύ/πάντα τα δικά σου "θέλω",
Είσαι ευτυχισμένος/η με την ευτυχία του άλλου/ης, ακόμα κι αν είναι μακρυά σου,
Συγχωρείς,
Δεν ζηλεύεις,
Δεν ξεσπάς τα νεύρα σου πάνω στον άλλο,
Δέχεσαι τα λάθη σου και ζητάς συγγνώμη[,/color]
[color=red]Κάνεις τον/την άλλο/η υπερήφανο/η και ευτυχισμένο/η που σε έχει δίπλα του/της,
ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΝΕΙΣ όλα αυτά και άλλα τόσα παραπλήσια,
ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΧΩΡΙΣΕΙΣ, αλλά φυσικά πρέπει και το άτομο που έχουμε δίπλα μας να τα αντιλαμβάνεται και να τα εκτιμάει αλλιώς πέφτουμε θύματα εκμετάλλευσης.[/b]
rikela min to dei afto kamia pou den prepei kai mas ta kanei ola giati ti vapsame. den tha xorisoume pote. kai me merikes prepei. hehe
-
ilias - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 943
- Εγγραφή: 22:58 pm 16 01 2006
από natassa » 17:09 pm 08 11 2006
Απλά: μια σχέση χαλάει όταν ανακαλύπτεις ότι ο άλλος δεν είναι αυτό που περίμενες να είναι ή είχες φαναταστεί...όταν δηλαδή πέφτουν οι μάσκες.
- natassa
- Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 39
- Εγγραφή: 16:19 pm 26 10 2006
- Τοποθεσία: ATHINA
από Phoenix » 19:28 pm 09 11 2006
όταν πάψεις να διεκδικείς τον σύντροφο σου,
όταν η ρουτίνα και η πλήξη πάρουν τη θέση του πάθους και του έρωτα…
όταν ο έρωτας γίνετε συνήθεια και όλα θεωρούνται δεδομένα τότε έχουν τελειώσει όλα ...
-
Phoenix - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 205
- Εγγραφή: 04:08 am 20 12 2005
από Ελεονώρα » 17:27 pm 13 11 2006
Πιστεύω πως ο χωρισμός έρχεται όταν διαπιοστώσεις πως δεν ταίριαζεις με τον άλλον που έχεις πλάι σου, όταν διαπιστώσεις ότι έχεις τεράστιες διαφορές. . Θα ρωτήσει΄κάποιος, μα τόσο καιρό που ήμασταν μαζί δεν το κατάλαβε; Κι απαντώ όχι, γιατί τον πρώτο χρόνο μπορεί κάποιος να είναι ενθουσιασμένος, μετά αρχίζει να καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά και κάτι δεν του αρέσει σε αυτή τη σχέση. Ένα χρονικό διάστημα προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει. Κατά τη διάρκεια της διαπίστωσης η απέναντι πλευρά αρχίζει τη γκρίνια. Ο άλλος βλέποντας αυτό σαν αφορμή σηκώνεται και φεύγει ένα ωραίο πρώϊνό, προβάλλοντας ως πρόσχημα τη γκρίνια και τη ζήλια.
Πιστεύω πως η αγάπη αργεί να έρθει, ότι νιώθουμε για κάποιον καιρό είναι έρωτας με ημερομηνία λήξεως που δυστυχώς δεν πρόλαβε να εξελιχθεί σε αγάπη. Όταν αγαπάς κάποιον δίνεις τα πάντα γι' αυτόν, κάνεις πολλές υποχωρήσεις και θυσίες. Τότε και μόνο τότε υπάρχει αληθινή αγάπη.
Δεν πιστεύω ποτέ πως φταίει μία άλλη γυναίκα ή κάποιος άλλος άντρας. Εμείς οι γυναίκες πάντα κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε αυτό το πράγμα, πριν φτάσουμε όμως εκέι είναι καλύτερα να καθίσουμε και να σκεφτούμε μήπως κάπου σε όλα αυτά φταίμε κι εμείς; Ένας άντρας ή μία γυναίκα ποτέ δεν κοιτάζει κάποιον ή κάποια άλλη εάν εχει βρει αυτά που ζητά σε αυτήν που έχει διπλά του ή δίπλα.της.
Γι' αυτό όταν διαπιστώσουμε κάτι τέτοιο είναι προτιμότερο να τον/ην αφήνουμε ελέυθερους, γιατί τότε θα καταλάβουμε ότι δεν ταιριάζουμε με αυτόν και προχωράμε κάπου παρακάτω, βρίσκοντας αυτή τη φορά κάποιον που θα είναι πραγματικά δίπλα μας, θα είναι αυτός που πραγματικά αναζητάμε και αυτός που θα μας κάνει ευτυχισμένους.
-
Ελεονώρα - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 183
- Εγγραφή: 12:39 pm 20 06 2006
Re: Τι είναι αυτό που τελειώνει μια σχέση;
από Artemis » 17:49 pm 16 11 2006
Eleni έγραψε:Τι είναι αυτό που τελειώνει μια σχέση;
.....Μα το ιδιο το βαρος μιας σχεσης
από Λαζαρος » 02:01 am 26 01 2007
Απολείπειν ο θεός Aντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
-
Λαζαρος - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 1117
- Εγγραφή: 01:33 am 02 05 2006
- Τοποθεσία: Βρυσερά Δρόπολης
από Barby » 12:00 pm 26 03 2007
- Ένας από αυτούς είναι η φυσική φθορά απο το πέρασμα του χρόνου.
Όταν δεν φροντίζει το ίδιο το ζευγάρι να ανανεώνει τη σχεση του,
φυσικό επόμενο είναι να υπάρχει ρουτίνα ,μονοτονία και φθορά.
- Ενας άλλος συνηθισμένος λόγος που οδηγεί μια σχέση σε χωρισμό,είναι η ύπαρξη ενός τρίτου προσώπου.
- Τέλος, ένας αρκετα απλός λόγος για τον οποίο χωρίζουν τα ζευγάρια
βαρύνει τον ίδιο τους τον εαυτό, τη λανθασμένη επιλογή τους,που μπορεί
να έγινε επιπόλαια, απο τον έρωτα της στιγμής!!
-
Barby - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 139
- Εγγραφή: 18:17 pm 23 02 2007
- Τοποθεσία: Καλτσάτι
από ilias » 12:08 pm 26 03 2007
Barby έγραψε:λανθασμένη επιλογή τους,που μπορεί
να έγινε επιπόλαια, από τον έρωτα της στιγμής!!
Κατά την άποψη μου δεν υπάρχει τέτοιο λάθος. Η επιλογή της στιγμής εφόσον το ήθελε ήταν σωστή. Η επιλογή της συνέχειας ήταν ίσως λάθος.
Γενικότερα χάνουμε πολλά πράγματα σκεπτόμενοι το μετά. Η φοβία του έπειτα συχνά οδηγεί σε απραξία στο παρών και όταν το παρών αυτό γίνεται παρελθόν αρχίζει μελαγχολία.
-
ilias - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 943
- Εγγραφή: 22:58 pm 16 01 2006
από xenia » 12:23 pm 26 03 2007
-
xenia - Τακτικό μέλος
- Δημοσιεύσεις: 279
- Εγγραφή: 13:10 pm 10 11 2006
- Τοποθεσία: Ριζά-Αγ. Σαράντα, (Μένω Θεσσαλονίκη)
Επιστροφή στο Κοινωνία, Σχέσεις και Οικογένεια
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση : Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης
- Ευρετήριο Δ. Συζήτησης
- Η ομάδα • Διαγραφή cookies Δ. Συζήτησης • Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]