Την Κυριακή 27 Μαΐου 2007 Η «Νεολαία Βορειοηπειρωτών» διοργάνωσε εκδρομή με προορισμό τις Μυκήνες
και το Ναύπλιο. Δύο πούλμαν ξεκινήσανε από την Πλατεία Κοτζιά, κάνανε μια μικρή στάση στα Μέγαρα για επιβίβαση
8 μελών της ΝΕ. Β και μετά έγινε η δεύτερη στάση στον Ισθμό για πρωινό καφεδάκι.
Γύρω στις 10 π.μ φθάσαμε στις Μυκήνες με τον ήλιο να μας χαμογελάει από ψηλά. Επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο όπου θαυμάσαμε την Πύλη
των Λεόντων , την σιταποθήκη, σε έναν κυκλικό περίβολο τους έξι βασιλικούς τάφους, τα θεμέλια μυκηναϊκών σπιτιών
και το Ανακτορικό Συγκρότημα. Στο χώρο έξω από την ακρόπολη υπάρχει μια σειρά από
θολωτούς τάφους που ο Παυσανίας ονόμασε «θησαυρούς», με σημαντικότερους τον τάφο των Λεόντων, του Αίγισθου
και της Κλυταιμνήστρας. Σε απόσταση 50 μέτρων από την ακρόπολη δεσπόζει ο πολυτελέστερος μυκηναϊκός τάφος,
ο λεγόμενος θησαυρός του Ατρέα ή τάφος του Αγαμέμνονα.
Σύγχρονος της Πύλης των Λεόντων, ο θολωτός αυτός τάφος
αποτελείται από δρόμο μήκους 36 μέτρων και από μια μεγάλη θόλο, η οποία πρέπει να έφερε πλούσια εσωτερική
διακόσμηση. Διακοσμημένη ήταν και η πρόσοψη του τάφου, από την οποία διακρίνονται τμήματα.
Στη συνέχεια φθάνονταςστο Ναύπλιο ανεβήκαμε στο Παλαμήδι. Ο απόκρημνος λόφος, που έδωσε το όνομά του στο κάστρο του Παλαμηδίου,
οχυρώθηκε από τους Βενετούς, αφού ο Φραγκίσκος Μοροζίνης απέσπασε την πόλη (1686) από τους Τούρκους ενώ τα
οχυρωματικά έργα στη σημερινή τους μορφή ανήκουν στη β’ περίοδο της βενετσιάνικης κυριαρχίας. Θαυμάσαμε την
υπέροχη θέα και είδαμε το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα που χρονολογείται από την εποχή των Βενετών και το κελί
που φυλακίστηκε ο Κολοκοτρώνης. 450 μέτρα από το μόλο του Ναυπλίου βρίσκεται το νησάκι Μπούρτζι, το οποίο
υπήρξε κατοικία των δημίων για τους θανατοποινίτες του Παλαμηδιού ενώ για μικρό διάστημα λειτούργησε και ως
ξενοδοχείο.
Αρκετοί από τους νέους μας το επισκεφτήκανε, ενώ άλλοι προτίμησαν τη βόλτα με το τρενάκι.
Περιδιαβαίνοντας τα γραφικά σοκάκια, συναντήσαμε βενετσιάνικα μπαλκόνια και τούρκικα σιντριβάνια να
δένουν αρμονικά με κομψά νεοκλασικά κτίρια. Στο γυρισμό τα ανέκδοτα, το τραγούδι και ο χορός δεν είχαν τελειωμό.
Αποχαιρετιστήκαμε, δίνοντας ραντεβού στο πάρτυ του Σαββάτου, στις 2 Ιουνίου