Ήταν μια ηλιόλουστη, ονειρεμένη μέρα για τους νέους μας που πήραν μέρος στην εκδρομή που οργάνωσε η Νεολαία μας την Κυριακή 22 Μαΐου 2005 στο Γαλαξίδι. Το Γαλαξίδι είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πλέον γραφικούς τόπους της Ελλάδας. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και έναν τόπο, στον οποίο η Ελληνική ιστορία έγραψε πολλές από τις σελίδες της. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Λαογραφικό Μουσείο και η Πινακοθήκη του Γαλαξιδίου, καθώς και το Ναυτικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου εκτίθενται εικόνες, μακέτες πλοίων, ναυτικοί χάρτες, ακρόπρωρα, όργανα πλεύσης, ευρήματα ανασκαφών της περιοχής, ναυτικά εκθέματα, λαϊκές θαλασσογραφίες και εθνολογικά εκθέματα όπως επίσης και διάφορα όπλα από την Επανάσταση του '21.
Περιδιαβαίνοντας τα στενά δρομάκια του Γαλαξιδίου, θαυμάσαμε την τοπική αρχιτεκτονική, που χαρίζει μία μοναδική ομορφιά στην πόλη αυτή, που κάποτε έσφυζε από ζωή και πλούτο. Πέτρινα σπίτια, με χρωματιστά παράθυρα και κατάλευκες αυλές, συνθέτουν το γραφικό τοπίο. Μπροστά μας ο ναός του Αγίου Νικολάου με το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Περπατώντας στο λιμανάκι θαυμάσαμε την μοναδικότητα του τοπίου, με τα πεύκα που στην απέναντι όχθη του φτάνουν σχεδόν ως τη θάλασσα. Προχωρώντας πέρα από το λιμανάκι, όπως πηγαίνει η άσφαλτος, συναντήσαμε την σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων, αλλά και δύο παραλίες όπου μερικοί από τους νέους μας έκαναν μπάνιο. Τα μικρά εστιατόρια με τα καταπληκτικά φαγητά μας εντυπωσιάσουν με τις μοναδικές γεύσεις της τοπικής κουζίνας και τα καταπληκτικά θαλασσινά.
Στο γυρισμό, στο λεωφορείο πήραν θέση τα ανέκδοτα και τα αινίγματα. Τραγουδήσαμε και χορέψαμε στους ξέφρενους ρυθμούς της Παπαρίζου και στους γλυκούς ήχους του κλαρίνου. Με μια μικρή στάση για καφέ κοντά στη Λιβαδειά φθάσαμε γύρω στις 21:30 στην Αθήνα. Κάθε απόδραση από την πόλη αξίζει, αυτή όμως που μας οδήγησε προς τα παράλια του Κορινθιακού κόλπου ήταν από τις πιο κοντινές, αλλά και τις περισσότερο γοητευτικές.