Ομιλία του κ. Αντώνη Φούσα στην Ημερίδα της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών Με ιδιαίτερη χαρά ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση της ηγεσίας της Νεολαίας σας να είμαι ένας από τους εισηγητές- ομιλητές. Το έκανα με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση παρότι αυτή την περίοδο κι εγώ κι ο κος Μαγκριώτης βρισκόμαστε στις εκλογικές μας περιφέρειες. Η αίσθηση του χρέους και η συγκίνηση για τον αγώνα που κάνετε που κι εμείς κάναμε για τη μεγάλη αυτή υπόθεση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος μας επέβαλε να είμαστε κοντά σας σήμερα. Δεν το λέω αυτό για να ζητήσω από σας αναγνώριση αυτής της προσπάθειας. Έχουμε χρέος να το κάνουμε αυτό και πολλά άλλα για το μέγιστο αυτό ζήτημα. Σας συγχαίρω που διοργανώσατε αυτή τη θαυμάσια εκδήλωση. Οι Βορειοηπειρώτες πάντα έκαναν τέτοιες θαυμάσιες εκδηλώσεις, είναι χρήσιμες και απαραίτητες. Να αισθάνεστε μεγάλη τιμή, γιατί: Πρώτα γιατί είστε Έλληνες, Δεύτερο, γιατί είστε Ηπειρώτες Και ειδικότερα, γιατί είστε Βορειοηπειρώτες. Και πρέπει να αισθάνεστε τιμή, γιατί είστε το πιο ζωντανό κομμάτι του ελληνισμού εκτός Ελλαδικού χώρου, ο πολιτισμός της Βορείου Ηπείρου είναι θαυμάσιος, εξαιρετικός, που έτσι κι αλλιώς τον γνωρίζουμε όλοι μας και ασφαλώς πρέπει να αναδειχθεί περισσότερο. Πρέπει να είστε περήφανοι και για τη μεγάλη προσφορά στο έθνος, των Βορειοηπειρωτών. Είτε στις μάχες για το έθνος μας με αποκορύφωμα το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στα Βορειοηπειρωτικά βουνά, είτε με τη μεγάλη προσφορά των δασκάλων του γένους που κατάγονται πολλοί και από τη Βόρειο Ήπειρο, είτε και ιδίως με τη μεγάλη προσφορά των μεγάλων ευεργετών. Το σύνολο των μεγάλων Εθνικών Ευεργετών του έθνους μας που έχουν αναγνωρισθεί από Εθνικό Κοινοβούλιο είναι 15, εκ των οποίων οι 14 είναι Ηπειρώτες και εκ των οποίων οι 5 είναι Βορειοηπειρώτες…. Στη συνέχεια ο κος Φούσας αναφέρθηκε στο Βορειοηπειρωτικό ζήτημα από πλευράς αγώνων στις περιόδους 1913-1990 και 1990- μέχρι σήμερα. Όσο αναφορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε την τελευταία 15-ετία τόνισε τα εξής: «… Δε λέω ότι εδώ στην Ελλάδα τα βρήκατε όλα σωστά, πολλά τα προβλήματα. Είναι σωστό αυτό που είπατε, -ξένοι στις δυο πατρίδες- και πολλά άλλα χειρότερα. Αλλά υπήρξαμε πολλοί άνθρωποι και γενικότερα σήμερα πιο πολλοί που θέλουμε αυτά τα θέματα να μην υπάρχουν. Η κάρτα 10-ετούς ( Ε.Δ.Τ.Ο) είναι θετικό βήμα, χωρίς κανείς να πει ότι φθάσαμε στο καλύτερο αποτέλεσμα. Προβλήματα υπάρχουν στη χορήγηση σύνταξης του ΟΓΑ. Το πρόβλημα με τα βιβλιάρια υγείας, αντιμετωπίζεται θετικά και θα ξεπεραστεί. Ξέρουμε τα προβλήματα πολύ καλά, αλλά οι κινήσεις πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να μη δημιουργούνται προβλήματα στις σχέσεις των δύο κρατών Για τη Διπλή Ιθαγένεια, το κυριότερο πρόβλημα: Με επιφύλαξη το άκουσα για πρώτη φορά πριν 8 χρόνια, όταν μπήκε αυτό το θέμα. Δεν το έκανα για κανέναν άλλο λόγο, εκτός του ότι κι εγώ και την κυβέρνηση την απασχολεί ιδιαίτερα να μην ερημώσει αυτή η περιοχή. Υπήρχε αυτή η άποψη πριν χρόνια, ότι αν δοθεί η διπλή υπηκοότητα, θα φύγουν όλοι και θα έρθουν εδώ. Σήμερα όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι πλέον. Υπάρχει η άποψη σοβαρά υποστηριζόμενη ότι τουναντίον, αν αυτό συμβεί, οι περισσότεροι θα μείνουν εκεί. Πως θα διασφαλίσουμε τα δικαιώματα όλων των Βορειοηπειρωτών στις πατρογονικές εστίες; Γνωρίζω ότι το Αλβανικό Σύνταγμα επιτρέπει τις Δύο Ιθαγένειες και ότι το κλίμα είναι καλό στις σχέσεις μας, αλλά πρέπει να λυθεί το θέμα με ομόφωνη γνώμη όλων των Κομμάτων. Ο στόχος είναι κοινός για τα δύο μεγάλα Κόμματα. Συμφωνούμε να γίνει και θα γίνει αυτό, αφού επιτευχθεί μια συμφωνία κορυφής μεταξύ των δύο Κυβερνήσεων, Ελλάδος και Αλβανίας και αφού διασφαλιστούν όλα τα εκεί δικαιώματα. Δε με φοβίζει η ερήμωση του τόπου, αντιθέτως, αλλά με φοβίζει ότι πρέπει να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα σας, οι περιουσίες κλπ. Δεν είμαι εξουσιοδοτημένος να το πω, αλλά σας λέω ότι το θέμα διπλής Ιθαγένειας, πολύ σύντομα θα λυθεί και θα λυθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.. Βέβαια τα εθνικά θέματα δεν λύνονται έτσι βεβιασμένα. Μη βιάζεστε πάρα πολύ σε ένα τόσο μεγάλο εθνικό θέμα. Να οπλισθούμε με υπομονή, ώστε να διασφαλίσουμε όλα τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών εκεί. Είναι θέμα και της άλλης πλευράς. Θα υπάρξει ανακοίνωση σε επίπεδο κορυφής. Για την ανάπτυξη της Βορείου Ηπείρου. Ήδη έχουν γίνει πολλά έργα, αλλά και στο μέλλον θα πρέπει να γίνουν κι άλλα. Υπάρχει ειδικό πρόγραμμα στήριξης νέων επιχειρηματιών εκεί, όλα βελτιώνονται, παιδεία, σχολεία. Η κυβέρνηση προσπαθεί για τη βελτίωση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Η Αλβανία πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το επίπεδο συζήτησης με το Μπερίσα ήταν πολύ ώριμο και διαφορετικό απόάλλες φορέ. Πολύ καλό το κλίμα και από τον πρέσβη της Αλβανίας στην Ελλάδα. Αν πράγματι η Αλβανία ενταχθεί στην Ε.Ε θα αλλάξουν οι συνθήκες για τους Βορειοηπειρώτες.» Τελειώνοντας ζήτησε περισσότεροι ενωμένοι και αγαπημένοι μεταξύ σας, είναι ανάγκη αυτό να γίνει. Χρειάζεται μόνο ένας φορέας εκπροσώπησης. Η υπόθεση θα λυθεί αν διεκδικήσετε ενωμένοι.[/b] Ομιλία του κ. Ιωάννη Μαγκριώτη στην Ημερίδα της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών Ήρθα στην Ημερίδα σας, πρώτον γιατί είχα σημαντική συνάντηση με το προεδρείο σας και συζητήσαμε όλα αυτά τα θέματα και δεύτερον γνωρίζω τους αγώνες σας και φυσικά τις προσπάθειες και αγωνίες σας.Είναι χρέος της Ελλάδος απέναντί σας η αναγνώρισή σας ότι είστε Ελληνικής καταγωγής. Η συμμετοχή μου στην κυβέρνηση Πασόκ μου έδωσε τη δυνατότητα και να επισκεφθώ τη Βόρειο Ήπειρο, να περπατήσω, να μιλήσω μαζί σας, και να έχω συνεργασία με συλλόγους και φορείς. Υπήρξε πρόγραμμα για την οικονομική και επαγγελματική ενίσχυση των επιχειρηματιών εκεί. Πολλά από αυτά έγιναν πράξη, πολλά λόγω της ανυπαρξίας μηχανισμού διαχείρισης και ελέγχου, δυστυχώς δεν είχαν αντίκρισμα πραγματικότητας και δημιούργησαν μια δυσάρεστη εικόνα και εντάσεων και συγκρούσεων και εδώ κι εκεί. Έχουν γίνει οδικά έργα. Επιλέχθηκαν και εντάχθηκαν έργα, αλλά η έλλειψη διάθεσης συνεργασίας, η μη ένταξη προτεραιότητας από την Αλβανική πλευρά, δείχνει ακόμα την επιφυλακτικότητα απέναντι στην ανάπτυξη της Βορείου Ηπείρου, γιατί κρατούν την καχυποψία τους προς τους Βορειοηπειρώτες. Αυτά τα θέματα πρέπει να είναι βασική εμμονή και προτεραιότητας. Μπορούμε να είμαστε πιο απαιτητικοί, χωρίς ρήξεις, να το θέτουμε ως προτεραιότητα στις διμερείς και ενδοαλβανικές σχέσεις. Η φιλοσοφία που ακολουθεί η Ελληνική Πολιτεία τα τελευταία χρόνια είναι ότι ο εκδημοκρατισμός και η ενσωμάτωση της Αλβανίας στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς είναι η βασική προϋπόθεση για να λυθούν όλα αυτά τα θέματα. Όσο η Αλβανία θα αναπτύσσεται και θα σταθεροποιείται τόσο πιο γρήγορα θα λυθούν τα διμερή θέματα. Χρέος μας είναι να βοηθήσουμε, γιατί μια γειτονιά ειρηνική, ασφαλείας και συνεργασίας. Η διπλή Ιθαγένεια. Είμαι αισιόδοξος ότι το θέμα υπηκοότητας θα λυθεί( δεν ξέρω αν θα είναι τον επόμενο χρόνο ή μετά από δύο χρόνια), για όλους. Η Αλβανία βλέπει που είναι το συμφέρον και το μέλλον της, ξεπερνάει την ιστορική καχυποψία της απέναντι στην Ελλάδα και τους Έλληνες, έχει κάνει θετικά βήματα, προχωράει μπροστά, χειραφετείται η Αλβανική κοινωνία. Ωριμάζει η Αλβανική πλευρά, για να αποδεχθεί χωρίς αντιδράσεις την Ελληνική Ιθαγένεια. Το 2003 είχε υπογραφεί από τις δύο χώρες υπό την καθοδήγηση του Υπουργείου Εξωτερικών και ήμασταν πολύ κοντά. Είχαν τεθεί αυτά τα θέματα, είχε δεσμευθεί και είχε υπογράψει η Αλβανική Κυβέρνηση. Έκτοτε δε γνωρίζω τις σκέψεις των Δύο Κυβερνήσεων. Μετά από συναντήσεις με εκπροσώπους σας, είχαμε στείλει επιστολή στην Κυβέρνηση και αν δεν υπάρξουν εξελίξεις έχουμε πρόθεση να φέρουμε το θέμα στη Βουλή. Η Αλβανία που σέβεται το Σύνταγμά της και τις στρατηγικές της επιλογές δε θα προχωρήσει σε απαλλοτρίωση των δικαιωμάτων των ομογενών αν αποκτήσουν την Ελληνική Ιθαγένεια. Κανείς όμως δεν μπορεί να το πει με ασφάλεια. Θεωρώ όμως ότι κάθε μέρα που περνά περιορίζονται οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοια από την άλλη πλευρά. Το κλίμα όμως τώρα είναι καλύτερο, ώριμο και η Αλβανία θέλει να τρέξει πιο γρήγορα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, γι’ αυτό το θέμα Ιθαγένειας να το βάζουμε πιο ψηλά στην ατζέντα των διμερών σχέσεων. Δεν πρέπει να περιμένουμε την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε. Αυτή έχει δρόμο ακόμα. Το θέμα της Διπλής Υπηκοότητας πρέπει να λυθεί πιο γρήγορα. Είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνει πιο γρήγορα. Για τους Βορειοηπειρώτες που ζουν στην Ελλάδα Το Ε.Δ.Τ.Ο δεν εξασφαλίζει ισονομία και ισοπολιτεία. Μόνο η διπλή υπηκοότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου τοποθετήθηκε καθαρά για τη χορήγηση της Ελληνικής Ιθαγένειας Δε χρειάζεται η διπλή υπηκοότητα για να συμμετέχετε στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Να αποδοθεί αυτό το δικαίωμα. Είναι δυνατότητα την οποία έχει στο χέρι η Ελληνική Πολιτεία και πρέπει να το πράξει. Έπρεπε να το κάνει χθες, αύριο και όχι μεθαύριο. Δεν έχει σχέση με διακρατικές συμφωνίες. Είναι σημαντικό όμως στα σημαντικά και υψηλά θέματα να υπάρχει ομοψυχία και ομοθυμία και να μην μπαίνουν αυτά είτε στο κομματικό ή στο προσωπικό παιχνίδι του καθενός μας. Θα πρέπει να συνεχίσουμε και τα Κόμματα και η Ελληνική Πολιτεία κι εσείς σε αυτόν τον κοινό δρόμο, να μην σας επιρεάζουν, να έχετε ενότητα και ομοψυχία στους κεντρικούς και βασικούς στόχους. Από κει και πέρα ο καθένας έχει τη δικιά του άποψη και κομματική, και πολιτική και ατομική. Ανάπτυξη των περιοχών που κατοικούν Έλληνες. Πρώτη απόπειρα: 1990- 1993 Ήταν αποσπασματική, δύσκολες οι συνθήκες, τα πρώτα βήματα, έγιναν και λάθη. Δεύτερη απόπειρα: Ελληνικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων και η οποία συνεχίζεται. Τρίτη απόπειρα: Μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την υποστήριξη της Ελλάδος. Εκεί έχει τη δυνατότητα η Ελλάδα είτε μέσα από το Interect 2 και 3 που σε λίγο έρχεται, είτε μέσα από Ευρωπαικά Προγράμματα που παίρνει η Αλβανία, να συμμετέχει και να σπρώχνει την Ε.Ε να υποστηρίζει υποδομές και έργα που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε και Διεθνής Οργανισμούς προς τη Βόρεια Ήπειρο. Πρέπει να είναι βασικός μας στόχος να οργανωθούν και να αναπτυχθούν όλες οι αναπτυξιακές υποδομές στη Βόρειο ήπειρο όσο γίνεται πιο γρήγορα, γιατί έτσι μόνο θα μπορεί να έρθει η Βόρειο Ήπειρος πιο κοντά στην Ελλάδα. Ένας μεγάλος, σύγχρονος δρόμος φέρνει τις δύο πλευρές πιο κοντά. Και με την Εγνατία Οδό αυτό το εγχείρημα γίνεται πιο ισχυρό, πιο σημαντικό. Με αυτές τις υποδομές δίνεται η δυνατότητα για την ανάπτυξη της περιοχής ειδικότερα στον τριτογενή τομέα, στον τουρισμό και σε άλλες δραστηριότητες. Έχετε τη δυνατότητα εσείς και ειδικότερα αυτοί που ζουν εκεί να αναπτυχθείτε οικονομικά, επιχειρηματικά και επαγγελματικά. Να υπάρξουν και οι θέσεις απασχόλησης, να ενισχυθεί και η εκπαιδευτική υποδομή και αν όλα πάνε καλά βάση τους σχεδιασμούς και αν τους τρέξουμε πιο γρήγορα, μετά από μια 10-ετία να μην υπάρχουν διακριτά σύνορα ουσιαστικά, ανάμεσα στις δύο χώρες τουλάχιστον γι’ αυτές τις περιοχές. Διακριτά σύνορα, επιχειρηματικό, οικονομικό, εμπορικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό και να ζούμε πράγματι σε μια εποχή απόλυτων ανοιχτών οριζόντων, σε μια εποχή ούτε καν στα όνειρά τους μπορούσαν να τη φανταστούν οι παλιότεροι, την ονειρεύονται οι νεότεροι, μπορούμε όμως να τη ζήσουμε όλοι μαζί. Εισήγηση στην Ημερίδα της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου Επισκέφθηκα την Αλβανία για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1993 με την ιδιότητα του προέδρου του ελληνικού κλάδου της IPPNW και τότε μέλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στόχος μας η δημιουργία αλβανικού κλάδου που θα προωθούσε την ειρήνη στην περιοχή. Μόλις είχαν ανοίξει τα σύνορα οι ελληνοαλβανικές σχέσεις κρεμόντουσαν από μια κλωστή, κάποιος παπάς είχε απελαθεί κείνες τις μέρες και οι συνάδελφοί μου αγωνιούσαν, άδικα όπως αποδείχθηκε, για την επικινδυνότητα της ελληνικής μου παρουσίας στην εύφλεκτη περιοχή. Αυτό μου το ταξίδι αποκάλυψη πρόσφερε υλικό για άρθρα, που είχαν δημοσιευθεί στο ΑΝΤΙ και την Ελευθεροτυπία. Η Αλβανία είναι τόσο κοντά, που ακόμη και για μας τους ίδιους σήμερα φαίνεται ακατανόητο πόσο ξένη μας ήταν το τελευταίο μισό του 20ου αιώνα. Με τα σύνορα ερμητικά κλειστά και με καθεστώτα που συσκότιζαν και προπαγάνδιζαν αγνοούσαμε τα βασικά και κυρίως την παρουσία ενός στιβαρού ελληνισμού, που επιβίωνε μέσα από διώξεις και θυσίες, ενός ελληνισμού που τελικά αντί για εύσημα δέχθηκε την ρετσινιά του «αλβανού» μόλις επέστρεψε στη μητρώα γη σα μετανάστης. Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα φαίνεται ότι τα ιστορικά λάθη επαναλαμβάνονται έτσι που οι βορειοηπειρώτες καταφεύγοντας στην πατρίδα πέρασαν από τις ίδιες ταπεινώσεις που γνώρισε μετά την καταστροφή και ο κατακαημένος μικρασιατικός ελληνισμός. Ευτυχώς τα γονίδια της φυλής αποδείχθηκαν ανθεκτικά έτσι που και αυτή τη φορά οι παλλινοστούντες όχι μόνο εντάχθηκαν, αλλά ρίζωσαν και ήδη έχουν χαράξει λεωφόρους ευημερίας για τους ίδιους και για την Ελλάδα. Η μονιμότητα της εγκατάστασης δεν ήταν ο στόχος τους όταν πρωτοήλθαν και σε αντίθεση με τους μικρασιάτες δεν είχαν αφήσει πίσω τους καμένη γη. Η μεγάλη πλειοψηφία των ενηλίκων μεταναστών αρχικά στόχευε να επιστρέψει γρήγορα γιαυτό και με τα πρώτα χρήματα νοικοκύρευε τα πατρογονικά στην Αλβανία. Η πλειοψηφία των νέων διαφωνούσε «Αν εσείς φύγατε Ελλάδα εμείς θα πάμε Αμερική κι ακόμη παραπέρα». Οι ταραχές που ακολούθησαν το σκάνδαλο με τις «πυραμίδες» στάθηκε η ταφόπετρα των σχεδίων επιστροφής. Τα χωριά της Β. Ηπείρου γνώρισαν δυστυχώς τη μοίρα των ορεινών χωριών της κυρίως Ελλάδας. Φυλλορρόησαν μέχρι μαρασμού. Από εκπληκτικοί πυρήνες ζωής που ήταν όταν άνοιξαν τα σύνορα σήμερα κατοικούνται βασικά από ηλικιωμένους και ζωντανεύουν μόνο λίγες μέρες το χρόνο. Η προστατευτική αγκαλιά του ελληνισμού πάνω από τα βόρεια μας σύνορα έχει διαβρωθεί και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Εκείνη την εποχή είχαμε συνεργασθεί με τους «γιατρούς του κόσμου» για να καλυφθούν οι πρώτες ανάγκες από τις τραγικές ελλείψεις, που είχαμε διαπιστώσει ότι υπήρχαν στα νοσοκομεία της χώρας, ενώ από άλλο κανάλι δέθηκα ακόμη πιο στενά με τον ελληνισμό της Αλβανίας. Η Δίβρη Ηλείας, πατρίδα μου εξ αγχιστείας, αναπάντεχα ανακάλυψε τη χαμένη της αδελφή στα βουνά πάνω από το νοτισμένο με ιστορικές μνήμες Βουθρωτό. Το πρώτο μας ταξίδι στη Δίβρη της Β Ηπείρου ήταν συγκλονιστικό. Ορθάνοιχτες αγκαλιές κι αδελφικά αισθήματα σ’ ένα χωριό που θαρρείς και αναδύθηκε από τις νοσταλγικότερες αναμνήσεις μας. Ενώ οι εδώ κυβερνήσεις είχαν υποτίθεται εξελληνίσει το Δίβρη σε Λαμπεία, αποδείχθηκε ότι τα χωριά Δίβρη ανήκαν στον αστερισμό των πανάρχαιων ελληνικών χωριών που αναδύονται από τις ομηρικές περιπλανήσεις κι επιβιώνουν σε πείσμα των καιρών και της ξεροκεφαλιάς των κρατούντων. Οι συνθήκες ζωής θύμιζαν Ελλάδα της δεκαετίας του 50, τα ελληνικά που μιλούσαν ήταν αυθεντικότερα από τις αμερικανικού τύπου αργκό της μητρόπολης, ενώ τα έθιμα παρέμενα αυστηρά πατριαρχικά με τη θέση της γυναίκας ακόμη και της μορφωμένης να παραμένει στο περιθώριο. Τα παιδιά που πρωτοσυναντήσαμε να δίνουν έξοχη παράσταση με ποιητικούς αυτοσχεδιασμούς στην πλατεία της Δίβρης Β. Ηπείρου, τα παιδιά που κάθε χρόνο όλο και λιγότερα ξαναβλέπαμε στις κατασκηνώσεις της Δίβρης Ηλείας, για να εγκλιματισθούν στην Ελλάδα είχαν να καλύψουν ένα τεράστιο πολιτιστικό κενό σε ένα δύσκολο περιβάλλον, όπου η ξενοφοβία και ο ρατσισμός γιγαντώνονταν λόγω των πραγματικών κοινωνικών προβλημάτων, που έφερε στην Ελλάδα το τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα. Κοινωνικά προβλήματα που εκτός από την αύξηση της εγκληματικότητας αποκάλυψαν ότι δεν είμαστε κοινωνία αγγέλων και ότι αν και σαν λαός πρόσφατα ζήσαμε την πίκρα της ξενιτιάς μπορούμε να γίνουμε το ίδιο εκμεταλλευτές με τα παλιά μας αφεντικά μόλις οι συνθήκες αλλάξουν. Ο πόλεμος στο Κόσοβο επέτεινε την ανασφάλεια καθώς ξανά βιώναμε την χρησιμοποίηση των βαλκανικών διενέξεων για ξενόφερτες επεμβάσεις. Ευτυχώς τα χρόνια που πέρασαν δεν επέφεραν την καταστροφή που διαφήμιζαν οι εθνικιστικοί κύκλοι. Η Ελλάδα ξανά ομόρφυνε, αφού πετροχτίστηκε απ’ άκρη ως άκρη, από τους αλβανούς και βορειοηπειρώτες μαστόρους. Είναι παράξενο, αλλά ιστορικά τεκμηριωμένο ότι όλα τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα, Ισθμός Κορίνθου, Κωπαίδα και Ολυμπιακά έργα έγιναν με τον ιδρώτα αλβανών εργατών, που στις δυο προηγούμενες περιπτώσεις τελικά επέστρεφαν στα χωριά τους. Όσες διαφορές και αν υπάρχουν δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Αλβανία είναι το μοναδικό βαλκανικό κράτος εναντίον του οποίου δεν χρειάστηκε να πολεμήσουμε κατά την πρόσφατη ιστορία μας, Τώρα που η προοπτική ένταξης των περισσότερων βαλκανικών κρατών στην Ενωμένη Ευρώπη διαλύει τα σύνορα, ίσως να βρισκόμαστε πιο κοντά στα οράματα του Ρήγα. Ας μην ξεχνάμε ότι έλληνας ήταν ο μεγαλύτερος εθνικός ήρωας των αλβανών ο Γεώργιος Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης, Στο Εθνικό Μουσείο των Τιράνων συναντάς αδελφωμένα τα πορτρέτα του Μάρκου Μπότσαρη και του Αλή Πασά, ενώ ήταν πράγματι ουσιαστική η συμβολή του αλβανόφωνου ελληνισμού στην επανάσταση του 1821. Στο Μουσείο των Τιράνων είχα μάθει από εκθέματα ότι το πρώτο ελληνοαλβανικό λεξικό τυπώθηκε στην Αλεξάνδρεια από έλληνες, το πρώτο αλβανικό αλφαβητάρι έλληνας το έγραψε, ενώ και το πρώτο αλβανικό σχολείο από έλληνες ιδρύθηκε στην Κορυτσά. Παρ’ ότι πάντα θα υπάρχουν επιτήδειοι που δημιουργούν ή ξύνουν τις παλιές πληγές οι λαοί στα Βαλκάνια έχουν κουραστεί από το μίσος και πάντα εκείνα που μας ενώνουν είναι περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. Το καλό με το πανάθλιο καθεστώς Χότζα ήταν το ότι καταπίεζε εξ ίσου όλες τις θρησκείες. Αμέσως μετά τις αλλαγές ζήσαμε την μανιασμένη εισβολή όλων των θρησκευτικών ομάδων με τα αραβικά πετροδολάρια να χτίζουν τζαμιά την ώρα, που η χώρα πεινούσε για ψωμί και τον πάπα να στέλνει ουνίτες ιερείς να καταλάβουν ορθόδοξα μοναστήρια- μουσεία. Οι προσευχές των μανάδων σας που τόσα χρόνια κρατούσαν το καντήλι αναμμένο κρυφά μέσα στο σεντούκι με τις εικόνες έπιασαν κι έτσι ευτυχήσαμε να έχουμε τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο κεφαλή της εκκλησίας μας που απέκτησε κύρος και καταλάγιασε τις πρώτες αντιδράσεις. Η θρησκεία δυστυχώς μετά τις παράνομες επιθέσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ και τα τρομοκρατικά χτυπήματα αναδείχθηκε σε προφανή μοχλό αποσταθεροποίησης, κάτι που θεωρούσαμε αδιανόητο τον 20Ο αιώνα. Η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε σαν μέσον ελληνοποίησης πολλών αλβανών μεταναστών με μαζικές βαπτίσεις καθώς οι αλβανοί δεν φαίνεται να έχουν ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Κανείς δεν κρύβει στην Αλβανία το γεγονός ότι ο Σκεντέρμπεης γεννήθηκε ορθόδοξος, μετεστράφη σε μουσουλμάνο και πέθανε ουνίτης. Τα παιδιά που πρωτογνώρισα στην πλατεία της Δίβρης είστε σεις, οι νέοι που σε αντίθεση με τα δικά μας τα παιδιά που σήμερα προτάσσουν την καριέρα, πονάτε για να προσφέρετε. Η σημερινή σας ημερίδα είναι μια πράξη ευθύνης για ένα πρόβλημα, που δεν τόλμησαν ν’ αγγίξουν οι ελληνικές νεολαίες. Ίσως είναι φυσικό αφού είστε ακόμη αμόλυντα τέκνα της Ηπείρου, η οποία μπορεί να παινεύεται ότι είναι η μάνα των μεγαλύτερων εθνικών μας ευεργετών και ότι ειδικά στην παιδεία ολόκληρη η Ελλάδα έμαθε γράμματα στα σχολεία που χτίστηκαν με λεφτά του Συγγρού. Παρακολουθώ την πορεία σας αυτά τα χρόνια, Ο ρόλος σας είναι διπλός. Από τη μια η ευθύνη να προκόψετε εδώ και θα προκόψετε, όπως πάντα πρόκοψαν τα επαρχιωτόπουλα στη Αθήνα. Από την άλλη επιβάλλεται να διατηρήσετε τους δεσμούς με τα χωριά. Η Ελλάδα λόγω τραγικών πολιτικών λαθών και λόγω ιστορικών συγκυριών διαρκώς συρρικνώνεται από περιοχές όπου ο διάσπαρτος ελληνισμός άλλοτε ευημερούσε. Κανείς δε μπορεί να σας ζητήσει την αναγκαστική επιστροφή, όμως πρέπει οι πόρτες να παραμείνουν ανοιχτές και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να ευημερήσει ξανά ο τόπος. Η δική σας γενιά έχει το προνόμιο να μην έχει βιώσει τις εξορίες και τους διωγμούς, όπως έκαναν οι μάρτυρες του ελληνισμού γονείς σας. Αυτό σας δίνει το πλεονέκτημα να μπορείτε με νηφαλιότητα να σταθμίσετε τις εξελίξεις και ν’ απομονώσετε τα στοιχεία που επιμένουν διχαστικά. Διαφορές υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, ακόμη και μέσα στην ενιαία από το 1821 Ελλάδα. Πρόσφατα στη Βάλια Κάλντα ένας περήφανος ηπειρώτης διαμαρτυρόταν έντονα γιατί στο λεξικό του Μπαμπινιώτη δίπλα στη λέξη Βλάχος περιλαμβανόταν και η υβριστική του σημασία. Αυτές οι διαφορές όμως ποτέ δε γίνονται αφορμή πολέμου εκτός αν χρησιμοποιηθούν από κάποιους που θα επωφεληθούν. Δικός σας στόχος είναι να μην επιτρέψετε ποτέ ξανά την εμπρηστική αξιοποίηση οποιασδήποτε ιδέας, οσονδήποτε φιλελληνική και αν παρουσιάζεται. Σκοπός σας ακόμη είναι και η ενημέρωση του κοινού στην Ελλάδα για το θαύμα που ακόμη υπάρχει στα χωριά σας στην Αλβανία. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας για να επισκεφθούμε τη Σμύρνη, και όλα τα ερειπωμένα χωριά μας στην Μικρά Ασία. Τώρα που ο κάθε γιάπης παίρνει το 4Χ4 και σκαρφαλώνει στην Πίνδο για τουρισμό θα έπρεπε ν’ αναδείξουμε την ομορφιά και των πέρα από τα σύνορα ελληνικών χωριών, να διηγηθούμε τα παθήματα των συμπατριωτών μας, να διδαχθούμε από την οδύνη που τους πότισε ο μύλος της ιστορικής αναγκαιότητας. Δεν είναι εύκολο και είναι πάντα επικίνδυνο. Οι πρόσφατες διαψεύσεις του ειρηνιστικού κινήματος, όπου πολύχρονες προσπάθειες αγωγής ειρήνης σαρώθηκαν από την φιλοπόλεμη προπαγάνδα των κυβερνήσεων Μπους και μετεστράφησαν σε φοβία και εκδικητικότατα της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, πρέπει να μας κάνουν πολύ προσεκτικούς. Εσείς οι βορειοηπειρώτες, ζήσατε την δυστυχία ν’ αντιμετωπισθείτε ισότιμα με τους αλβανούς μετανάστες από την πλειοψηφία των ελλήνων, που αγνοούσαν ή συνέφερε ν΄ αγνοούν τη διαφορά. Έτσι μπορείτε ν’ αντιληφθείτε ευκολότερα αυτό που για μας τους γιατρούς είναι αυτονόητο, την πανανθρώπινη αδελφοσύνη. Δεν υπάρχει γονίδιο εθνικής καθαρότητας, η φύση λατρεύει την επιμιξία, η διαφορά κινεί την πρόοδο. Υπάρχει ελπίδα στα Βαλκάνια γιατί υπάρχετε σεις που ακόμη νοιάζεστε και συζητάτε για το καλό και των δυο πατρίδων σας Αποσπάσματα από την εισήγηση του κ. Φίλιππα Ρούτζιου Επιχειρηματικότητα των νέων Βορειοηπειρωτών στα στενά όρια του Ελληνικού εδάφους και στην ευρεία περιοχή των Βαλκανίων. Η Ελλάδα έχοντας το πλεονέκτημα της στρατηγικής της θέσης ως Ευρωπαική χώρα στην περιοχή των Βαλκανίων και την τεχνογνωσία αξιοποίησε αυτό το γεγονός και άνοιξε τα φτερά της στα Βαλκάνια Η περιοχή των Βαλκανίων επιχειρηματικά και εμπορικά είναι μια δύσκολη περιοχή. Χαρακτηρίζεται από: -Μεταβατικές Αγορές( Δεν έχουν λύσει ζωτικά προβλήματα ύπαρξής τους, π.χ το Κόσοβο) -Αναδυόμενες αγορές( Βουλγαρία, Ρουμανία) -Αναπτυσσόμενες αγορές ( Σλοβενία) -‘Ώριμες αγορές (Ελλάδα η οποία είναι αναπτυσσόμενη προς ώριμη) Η Αλβανία είναι κάπου ενδιάμεσα μεταξύ μεταβατικής και αναδυόμενης αγοράς. Διανύουμε τη δεκαετία του ανταγωνισμού της γνώσης. Η Ελλάδα έχοντας την τεχνογνωσία, τον χρηματικό, οικονομικό και επιχειρηματικό πλούτο τον εξωτερίκευσε και τον διάχυσε προς τις περιοχές των Βαλκανίων. Οι Βορειοηπειρώτες καταβάλαμε μεγάλες προσπάθειες από το 1990 μέχρι σήμερακαι είμαστε άξιοι συγχαρητηρίων, γιατί μέσα στο διάστημα αυτό των εξελίξεων ενσωματωθήκαμε πολύ γρήγορα, στην Ελλαδική Κοινότητα σε όλα τα επίπεδα. Οι Βορειοηπειρώτες δρουν εμπορικά και επιχειρηματικά σήμερα στην περιοχή των Βαλκανίων. Για να φθάσουν σε αυτό το επίπεδο συνεργάστηκαν, επωφελήθηκαν όλες αυτές τις αλλαγές που συντελέσανε και εξελιχθήκανε. Μα το επίπεδό τους το προφορικό, μα ο γρήγορος εγκλιματισμός , μα οι πολύ έξυπνες στρατηγικές συνεργασίες. Είναι ευκαιρία σήμερα για τους νέους Βορειοηπειρώτες να δραστηριοποιηθούν σε αυτές τις αγορές. Είτε με άμεσο τρόπο ( απευθείας επένδυση ή σε μορφή συνεργασίας), είτε με έμμεσο τρόπο ( στελεχιακή ένταξη σε ένα επιχειρηματικό σχέδιο για να δράσεις στις αγορές) Αρκετά τα προγράμματα υποστήριξης γι’ αυτές τις αγορές. Συγκυριακά θεωρώ πως είναι σημαντική ευκαιρία για να μπορεί να δράσει κανείς εδώ. Δεν είναι ότι τα λεφτά φέρνουν ιδέες ή οι ιδέες φέρνουν λεφτά. Αρκεί να θέλει κάποιος και θα βρει τον τρόπο. Μέρος της ομιλίας του Διευθυντή της Αναπτυξιακής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης HumanAid, κ. Κώστα Τσάκα στην από 1/10/2006 ημερίδα με θέμα «Το μέλλον του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού» που οργανώθηκε από την ΝεΒ στο ξενοδοχείο ΑTHENS ACROPOL. Θέμα: «Αναγκαία έργα υποδομής και τρόποι πραγματοποίησής τους. Ιδιωτική πρωτοβουλία και Μ.Κ.Ο.» Κυρίες και κύριοι, Φίλες και Φίλοι, Σήμερα εκπροσωπώ μια Ελληνική Μη-Κυβερνητική Οργάνωση, τη HumanAid, που πολλοί από εσάς γνωρίζετε από τη δράση της στη Βόρειο Ήπειρο. Ως βασικό στόχο έχει τη μελέτη, το σχεδιασμό και την υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες του εξωτερικού. Η HumanAid εξειδικεύεται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, που άπτονται της αναπτυξιακής συνεργασίας μεταξύ των κρατών, της παροχής άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας σε πληττόμενα κράτη, της δημιουργίας γέφυρας φιλίας και πολιτισμού μεταξύ των λαών. Είναι μέλος της ΥΔΑΣ του Υπουργείου Εξωτερικών και η πολιτική της σχηματικά αποτυπώνεται σε τρεις τεμνόμενους κύκλους. Ο ένας εμπεριέχει τους στόχους της Χιλιετίας, όπως αυτοί προσδιορίστηκαν από τον ΟΗΕ και παρακολουθούνται από τον ΟΟΣΑ και ειδικότερα από την DAC (Development Assistance Committees). Ο δεύτερος περιλαμβάνει τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο τρίτος, βεβαίως, αποτυπώνει τις προτεραιότητες της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής, την εθνική στρατηγική. Ο κοινός χώρος προσδιορίζει το πεδίο της δράσης μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δημιουργία του σχολείου «Όμηρος» στην Κορυτσά, που υλοποίησε παρεμφερής με εμάς ΜΚΟ και μέσω του οποίου ικανοποιείται ένας «Στόχος της Χιλιετίας» (καταπολέμηση αναλφαβητισμού) σε μία επιλέξιμη χώρα της DAC (Αλβανία), ενώ την ίδια στιγμή υλοποιείται μία προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να στηρίξει την ανασυγκρότηση των Δυτικών Βαλκανίων και πραγματώνεται μία επιδίωξη της Εξωτερικής μας Πολιτικής, να κατοχυρωθούν στην πράξη οι εκπαιδευτικές ελευθερίες της Ελληνικής Μειονότητας. Άνοιξε ένα σχολείο στην Κορυτσά και ένα σχολείο στη Χιμάρα, και τώρα σχεδιάζεται και ένα τρίτο στο Αργυρόκαστρο. Αυτό που δεν πέτυχε μετωπικά η πολιτική μας διπλωματία, το πέτυχε η αναπτυξιακή συνεργασία μέσω των ΜΚΟ. Οι πρωταγωνιστές παραμένουν οι ίδιοι, Ελλάδα - Αλβανία, αλλά η λογική προσέγγισης είναι διαφορετική. Ο στόχος είναι να γίνουν φίλοι οι λαοί και θεωρούμε αυτό ως βάση για μια καλύτερη οικονομική και πολιτική σχέση. Η Ελλάδα ανήκει σήμερα στην ομάδα των πλουσίων πια δωρητών χωρών και όχι των δωροληπτών, όπως στο παρελθόν. Ο επιδιωκόμενος στόχος, που είναι και διεθνής της υποχρέωση πια, είναι να αγγίξει το 0,7% του ΑΕΠ στην παροχή βοηθείας σε τρίτες χώρες, ήτοι 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 0,24% με ανοδική τάση. Η αναπτυξιακή βοήθεια στο εξωτερικό διατίθεται είτε κατευθείαν μέσω διακρατικών συμφωνιών, είτε μέσω των ΜΚΟ. Όπως καταλαβαίνετε, ο θεσμοθετημένος συμπληρωματικός ρόλος των ΜΚΟ στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας είναι μεγάλος και πρέπει οι ΜΚΟ να λειτουργούν με σοβαρότητα, αποτελεσματικότητα και πάνω από όλα με διαφάνεια. Η Hellenic AID (Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών), στην οποία η HumanAid είναι μέλος, είναι ο εθνικός συντονιστής της Πολιτικής Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας και Βοήθειας. Η πολιτική αυτή είναι ένας από τους τρεις βασικούς πυλώνες της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος. Αν η πολιτική διπλωματία αναπτύσσει τις σχέσεις μεταξύ των κυβερνήσεων, δηλαδή μεταξύ των κρατών και η οικονομική διπλωματία τις σχέσεις μεταξύ των αγορών, η αναπτυξιακή συνεργασία αναπτύσσει τις σχέσεις μεταξύ των κοινωνιών, δηλαδή μεταξύ των ανθρώπων. Είναι βέβαιον ότι αυτές οι σχέσεις είναι οι πιο ισχυρές, διότι συμβάλλουν στην συνεννόηση μεταξύ των πολιτισμών και είναι η βάση για να πετύχουν οι δύο προαναφερθείσες. Έχει αποδειχτεί ότι η Κοινωνία των Πολιτών είναι πιο ευέλικτη και πιο αποτελεσματική. Δημιουργεί σταθερότητα, διευκολύνει την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας, απομονώνει εξτρεμισμούς και ξεπερασμένους εθνικισμούς, συμβάλλει στην ανοχή και την αλληλοκατανόηση μεταξύ των λαών. Δρομολογεί βιώσιμη ανάπτυξη και επιτυγχάνει ευκολότερα την ειρήνη και την συνεργασία. Τον τελευταίο χρόνο, οι ΜΚΟ, λειτουργώντας με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα, υλοποίησαν προγράμματα αναπτυξιακής ή έκτακτης ανθρωπιστικής- επισιτιστικής βοήθειας σε 46 κράτη, ανάμεσα σε αυτά και η Αλβανία με τον συντονισμό της Hellenic Aid του Υπ.Εξωτερικών. Χτίσανε σχολεία, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία για παιδιά με HIV/AIDS, δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, διασφάλισαν σύγχρονες υποδομές, που συμβάλλουν στην βιώσιμη ανάπτυξη, μετέφεραν τεχνογνωσία για τη βελτίωση των δημοκρατικών θεσμών, εκπαίδευσαν γυναίκες και νέους σε καινούργιες δεξιότητες. Σε περιοχές, που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές, επιδίωξαν να είναι από τις πρώτες ώρες στο πεδίο για να συμβάλλουν στη διάσωση, την περίθαλψη και σε δεύτερη φάση, την ανασυγκρότηση. Περνώ στο δεύτερο σκέλος της ομιλίας μου, που είναι ιδιωτική πρωτοβουλία. «Σύνορα που τα διαβαίνουν εμπορεύματα, δεν τα διαβαίνουν στρατοί», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Η οικονομική ανάπτυξη, μέσω των ιδιωτικών επιχειρήσεων, είναι το κλειδί για την ευημερία και την σταθερότητα της Βορείου Ηπείρου. Αυτή πρέπει να στηρίξουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Απενοχοποιούμε το κέρδος και τη φιλοδοξία. Ενεργοποιούμε το δαιμόνιο του σύγχρονου Βορειοηπειρώτη. Στεκόμαστε δίπλα στον επιχειρηματία, που προσπαθεί να επενδύσει, στο νέο που θέλει να επιστρέψει και να δραστηριοποιηθεί οικονομικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος και σε αυτήν την γραμμή πρέπει να κινηθούμε. Το έδαφος για ανάπτυξη στην Βόρειο Ήπειρο είναι απέραντο και καταλαμβάνει όλους τους τομείς. Η οικονομική ανάπτυξη και η οικονομική ευημερία είναι τα «όπλα» για όλα τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας. Μέσω αυτής μπορούμε να προσδοκούμε και την ανάπτυξη σε όλους τους άλλους τομείς (κοινωνικός, πολιτιστικός, περιβαλλοντικός, κα). Όμως, το πιο βασικό συστατικό της οικονομικής ανάπτυξης, είναι ο ανθρώπινος παράγοντας και ειδικότερα οι νέοι. Είναι αυτό που λείπει απελπιστικά από τον τόπο μας. Ο χώρος μας πάσχει από στελέχη, από εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, από νέους με πτυχία και μεταπτυχιακά και, κατά συνέπεια, από ελπίδα και προοπτική. Εμείς οι νέοι Βορειοηπειρώτες, εμείς που έχουμε σαν λάβαρο την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, ξεχνάμε ότι ο μειόνοτης, σκοπίμως ή μη, αργοσβήνει και πεθαίνει στις ξένες χώρες. Και χωρίς τον μειονότη δεν υφίσταται και η μειονότητα, η μεγαλύτερη Εθνική Μειονότητα στα Βαλκάνια. Και για όλα αυτά πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, πρέπει να ξεκινήσουμε πρώτα από εμάς και μετά να επιρρίπτουμε ευθύνες στους άλλους. Αυτός ο τόπος εναποθέτει σε μας όλες τις ελπίδες του. Η Ελλάδα μας έδωσε υποτροφίες, μας σπούδασε και μας μόρφωσε, μας άνοιξε τους ορίζοντες και την αντίληψη με μοναδικό σκεπτικό την επιστροφή μας, την ενίσχυση και την ανάπτυξη της Βορείου Ηπείρου. Και καλά έκανε, αλλά δεν εξέτασε τη λογική πιθανότητα να μας αφομοιώσει το σύστημα λαμβάνοντας υπόψη και την απουσία υποδομών στον τόπο μας. Αγαπητοί φίλοι, Πόσοι από μας σήμερα είναι διατεθειμένοι να αφήσουν την Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα με τις τόσες πολλές και κάθε είδους επιλογές και να γυρίσουν στην «έρημη» και διψασμένη για ανάπτυξη Βόρειο Ήπειρο; Να δουλέψει ομαδικά για την ανάπτυξή της, μακριά από τα πολιτικά χρώματα και τις διάφορες συγκρούσεις, να αναπτύξει την δική του επιχείρηση, να διδάξει τα παιδιά, να συμβουλέψει τους άρχοντες, να απαιτήσει, να διεκδικήσει; Μερικοί θα γυρίσετε το βλέμμα υποσυνείδητα αλλού, μερικοί θα βιαστείτε να μου απαντήσετε ότι δε μας στηρίζει κανείς και μερικοί άλλοι ότι δεν υπάρχουν οι υποδομές και το σωστό κλίμα. Σε αυτούς που δεν γυρνούν την πλάτη έχω να αναφέρω ότι σύσσωμο το Ελληνικό Κράτος και οι ηγέτες του όχι μόνο επιθυμούν, αλλά στηρίζουν έμπρακτα μια τέτοια προοπτική. Γίνονται αξιόλογα βήματα, τα οποία οφείλουμε να τα γνωρίζουμε, όπως την κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων για στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων από το Υπ. Εξωτερικών σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ, το ΕΟΜΜΕΧ και το Υπ.Ανάπτυξης. Η Ελλάδα, μέσω του Ελληνικού Σχεδίου για την Οικονομική Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων (ΕΣΟΑΒ), δαπανά 550 εκ. ευρώ σε υποδομές στα Βαλκάνια, ενώ έχει επενδύσει ήδη πάνω από 8 δις ευρώ σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας πάνω από 200 χιλ. θέσεις εργασίας. 3.500 ελληνικές επιχειρήσεις, 800 παραρτήματα ελληνικών τραπεζών, που ελέγχουν το 20% της τραπεζικής αγοράς καθιστούν τη χώρα μας πρώτο επενδυτή στην Αλβανία, στην FYROM και την Σερβία-Μαυροβούνιο, δεύτερο επενδυτή στην Βουλγαρία και τρίτο στην Ρουμανία. Η ελληνική επενδυτική παρουσία στην Αλβανία αριθμεί 220-250 επιχειρήσεις επενδεδυμένου κεφαλαίου ύψους άνω των 500 $ εκ. Οι σημαντικότερες ελληνικές επενδύσεις απαντώνται στους ακόλουθους τομείς: τραπεζών, εργοληψίας και κατασκευών, καπνού, καυσίμων, κλωστοϋφαντουργίας, τροφίμων, ειδών ένδυσης και υπόδησης. Στο παρελθόν το ελληνικό κράτος παρείχε κίνητρα για επενδύσεις στην Αλβανία βάσει του Νόμου 2601/98 και τώρα ετοιμάζεται η προσθήκη του νέου αναπτυξιακού νόμου για την Αλβανία, με ιδιαίτερη βαρύτητα για τις νότιες περιοχές. Μέχρι τώρα έχουν επιχορηγηθεί 85 επιχειρηματικά σχέδια με το συνολικό ποσό των GDR 2,24 δισ., με αποτέλεσμα την δημιουργία άνω των 8.000 νέων θέσεων εργασίας στην Αλβανία. Ιδιωτικές παραγωγικές επενδύσεις στους τομείς της γεωργίας και της μεταποίησης ενισχύθηκαν στο πλαίσιο του Ελληνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων (ΕΣΟΑΒ), που συγκεκριμένα για την Αλβανία οι πόροι ξεπερνούσαν τα 50 εκατομμύρια ευρώ. Έπεται και συνέχεια αφού είμαστε ακόμα στην αρχή και οι συνθήκες εκεί ωριμάζουν, έστω και αργοπορημένα. Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Αλβανίας (συμφωνία σύνδεσης και σταθερότητας με Ε.Ε. την 18 Φεβρουαρίου 2006) θα απομονώσει και θα εκτονώσει τα προβλήματα, δημιουργώντας ένα νέο περιβάλλον συνεργασίας και σταθερότητας. Η Ελλάδα επιχειρεί μία συνολική παρέμβαση ενίσχυσης της αναπτυξιακής πορείας και εκδημοκρατισμού της Αλβανίας με τη χρηματοδότηση έργων υποδομής, τη στήριξη των επιχειρήσεων, των θεσμικών μεταρρυθμίσεων, των διαρθρωτικών αλλαγών, της ασφάλειας, και της εφαρμογής των κανόνων δικαίου. Το ίδιο επιχειρείται και μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων διασυνοριακής συνεργασίας, όπως είναι το INTERREG IIIA. Στο πλαίσιο αυτό, παρέχονται πλείστες δυνατότητες σε ελληνικές επιχειρήσεις, φορείς, μη κυβερνητικούς οργανισμούς, εταιρείες μελετών, Ιδρύματα και Ινστιτούτα, να αναπτύξουν δραστηριότητες στην Αλβανία. Πέραν αυτών, ίδιες δυνατότητες παρέχονται στις ελληνικές εταιρείες για την υλοποίηση των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Παγκόσμια Τράπεζα, από άλλες δωρήτριες χώρες. Ο σαφής ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Αλβανίας και η σταδιακή εναρμόνισή της με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, διευκολύνει περισσότερο την προσέλκυση νέων επενδύσεων στην χώρα. Το χαμηλό εργατικό κόστος, η γειτνίαση με την Ελλάδα, η ευρεία χρήση της ελληνικής γλώσσας, ο υδάτινος πλούτος, οι ακαλλιέργητες εκτάσεις, αλλά και η έλλειψη προϊόντων και υπηρεσιών, καθιστά την χώρα ελκυστική για ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με δυνητική αγορά τα ΝΔ Βαλκάνια. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εγκατάσταση των επιχειρήσεων παρουσιάζεται επί του οδικού άξονα Τίρανα-Δυρράχιο και σας ερωτώ; Γιατί να μην υπάρχει στις περιοχές της Νοτίου Αλβανίας, στις περιοχές που διαβιεί η Εθνική Ελληνική Μειονότητα; Βέβαια, δεν θέλω να δημιουργήσω την εντύπωση ότι η Αλβανία είναι ένας επενδυτικός παράδεισος, καθώς υπάρχουν πολλά προβλήματα, όπως η ανεπάρκεια σταθερών προδιαγραφών, οι ελλιπείς υποδομές, το ενεργειακό έλλειμμα της χώρας, το ασταθές θεσμικό πλαίσιο (κυρίως σε θέματα φορολογίας και τελωνείων), η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, καθώς και η διαφθορά, αλλά δεν μπορούν τα παραπάνω να μας αποτρέψουν από το να δραστηριοποιηθούμε. Κυρίες και κύριοι, Κάποτε θα έλθει η στιγμή στο μέλλον όπου η Αλβανική οικονομία θα ωριμάσει και θα «χάσει» τις ευκαιρίες που έχει σήμερα και τότε μερικοί από εμάς θα αναρωτιούνται: γιατί δεν είχαμε προχωρήσει τότε, αφού είχαμε το προνόμιο της γλώσσας, της υπηκοότητας και τα απαραίτητα φόντα να δημιουργούσαμε κάτι δικό μας. Η HumanAid δουλεύει προς αυτόν τον σκοπό, θέλει να συσπειρώσει όλες τις υγιείς δυνάμεις και εσάς στους κόλπους της και σχεδιάζει προσεκτικά ένα πρότυπο Κέντρο, σαν ένα συντονιστικό όργανο, εάν θέλετε, με σκοπό την οικονομική ανάπτυξη κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο την κοινωνική και πολιτιστική. Είναι ένα μεγάλο Κέντρο, πρωτό σε μέγεθος υποδομών και εύρος δραστηριοτήτων στα Βαλκάνια, με ευρωπαϊκές προδιαγραφές και θα στηρίζει οργανωμένα και με συντονισμένο σχέδιο όλους εμάς, που θέλουμε να επιστρέψουμε, για να εργαστούμε και να ανοίξουμε επιχειρήσεις, αυτούς που ήδη δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά, τη νεολαία, τους μαθητές και γενικότερα να καλύψει τις ανάγκες και τα πολλά κενά, που όλοι ξέρουμε πόσο μεγάλα είναι. Η ονομασία του είναι «Κέντρο Ανάπτυξης & Πολιτισμού». Χτίζεται αμφιθεατρικά σε μια έκταση 15.000 τμ, πάνω στο 11ο χλμ Κακαβιάς – Αργυροκάστρου και αποτελείται από ένα ενιαίο σύμπλεγμα χώρων που, με την πολύπλευρη λειτουργία του, θα συμβάλλει στην οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική και τουριστική ανάπτυξη της περιοχής της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας κι όχι μόνο. Είναι ένα επιχειρηματικό, εκπαιδευτικό, συνεδριακό και πολιτιστικό κέντρο, που θα δραστηριοποιείται στην στήριξη των ΜΜΕ, την επαγγελματική κατάρτιση και τις νέες τεχνολογίες, την ενίσχυση της Ελληνικής παιδείας και την εκμάθηση ξένων γλωσσών, την παροχή πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, τη βελτίωση του μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου των κατοίκων και γενικότερα την παροχή κινήτρων για την διαμονή των κατοίκων στις πατρογονικές τους εστίες, αλλά και την επιστροφή έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού. Αποσκοπούμε να δημιουργήσουμε μια πραγματική και στέρεα γέφυρα φιλίας, γνώσης και συνεργασίας. Κυρίες και Κύριοι, Το μήνυμα που εκπέμπουμε σήμερα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι ότι: «Ζούμε σε έναν γυάλινο κόσμο γι’ αυτό και πρέπει να μάθουμε να μην ρίχνουμε πέτρες ο ένας στον άλλο». Η ευθύνη για το μέλλον της Βορείου Ηπείρου είναι κοινή. Ο πλούτος δεν μπορεί να συγκεντρώνεται σε λίγους εξοργίζοντας επικίνδυνα τους πολλούς. Η εξουσία δεν μπορεί να ασκείται αυθαίρετα και χωρίς κανόνες παραβιάζοντας δικαιώματα και προσβάλλοντας την αξία του ανθρώπου. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι εκδικείται αυτούς που αγνόησαν το μέτρο και με αλαζονεία οδηγήθηκαν στην ύβρη. Η Βόρειος Ήπειρος δεν θα πληρώσει το τίμημα των λαθών της, παρά μόνο αν πάψουμε να αδιαφορούμε. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Χαιρετισμός Προέδρου της " Νεολαίας Βορειοηπειρωτών" κ. Αιμίλιου Πάντου Φίλες και φίλοι, Αξιότιμοι ομιλητές και καλεσμένοι Κατ’ αρχήν, εκ μέρους όλου του ΔΣ της Νεολαίας, σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμα μας για αυτήν την ξεχωριστή συνάντηση. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όλοι σας γνωρίσατε την Νεολαία, μέσα από τις πολιτιστικές της δραστηριότητες, τις πορείες στις οποίες πάντα έδωσε και θα συνεχίζει να δίνει βροντερό παρόν από την μεγάλη εκστρατεία με στόχο την ενίσχυση των σχολείων της Βορείου Ηπείρου. Σήμερα όμως, ήρθε η στιγμή να κάνουμε και ένα διαφορετικό βήμα, να ανοίξουμε μια συζήτηση για το αύριο, μια συζήτηση για το μέλλον… Για αυτό το λόγο συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, για να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο μέλλον!!! Να εξετάσουμε τις παρούσες συγκυρίες και τις λύσεις που προτείνονται, υπό την σκοπιά του αύριο, μέσα από μια προοπτική διαφορετική, μέσα από τις παγκόσμιες εξελίξεις και συγκυρίες. Γιατί ήρθε η ώρα πια να βγούμε από την απομόνωση, να ανοίξουμε τους ορίζοντες και να επιταχύνουμε τα βήματά μας, διότι δεν χωρεί άλλη καθυστέρηση. Η Νεολαία, και δεν αναφέρομαι απλώς στην Οργάνωση, αναφέρομαι σε όλη την Νεολαία μας. Σε όλα αυτά τα παιδιά που μέσα από πραγματικά δύσκολες συνθήκες προσπαθούν να σταθούν και να διαπρέψουν ο καθένας στο χώρο του, όλα αυτά τα παιδιά που έζησαν την μετάβαση από μια κοινωνία δογματική και απολυταρχική σε μια νέα πραγματικότητα, όχι ιδανική, αλλά με περισσότερες ευκαιρίες και επιλογές. Τα παιδιά αυτά που ζουν το παράδοξο να είναι ξένοι σε δυο πατρίδες… Τα παιδιά αυτά, δηλαδή, όλοι εμείς οι νέοι Βορειοηπειρώτες καλούμαστε να αναλάβουμε το μέλλον, το μέλλον το δικό μας και το μέλλον του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Η Θεματολογία αυτής της ημερίδας επιλέχτηκε με μεγάλη προσοχή και προσπαθήσαμε, χωρίς βεβαίως να τα παραβλέψουμε, να αποστασιοποιηθούμε από τα άμεσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Βορειοηπειρώτες σήμερα, η ανάλυση των οποίων έχει γίνει πολλάκις. Αυτό που θέλουμε να δώσουμε εδώ είναι ένα όραμα, ένα όραμα για το αύριο, ένα όραμα για το οποίο θα αξίζει να αγωνιστούμε όλοι μας. Και επειδή όλοι οι ομιλητές μας είναι αξιόλογοι και έχουν να εκφέρουν πραγματικά ενδιαφέρουσες απόψεις σας αφήνω στα χέρια τους, όντας πεπεισμένος ότι θα ακολουθήσει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ημερίδα. Καλή επιτυχία!!! ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Ο.Σ.Ε.Β. " Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ" κ. Σπύρου Ζώτου Χαιρετίζω την προσπάθεια αυτή της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών για τον προβληματισμό , για το μέλλον του νέου Βορειοηπειρώτη. Όσο ο νέος Βορειοηπειρώτης προβληματίζεται δίνει, χαρά, ελπίδα σε μας που ζούμε εδώ και ειδικότερα στην ιδιαίτερη Πατρίδα, τη Βόρειο Ήπειρο πράγμα το οποίο η Νε.Β το έχει καθιερώσει πλέον. Το παρόν και το μέλλον ανήκει στους νέους., στη νεολαία. Η νεολαία κατέβαλε προσπάθεια, κόπο, χρόνο όλη αυτή την περίοδο που λειτουργεί και έφερε αποτελέσματα τα οποία τα έχουμε ζήσει, τα έχουμε νιώσει και θέλουμε και στο μέλλον να έχει μεγαλύτερο ρόλο εδώ στην Ελλάδα και στον τόπο μας. Έχει ανάγκη η Πατρίδα μας από τους νέους και το έχουν αποδείξει ότι είναι κοντά και θέλω να πιστεύω ότι και στο μέλλον έχουν να αποδείξoυν ακόμη περισσότερα πράγματα.