Λαμπρότατα γιορτάστηκε η επέτειος του "ΟΧΙ" και στην ιδιαίτερη πατρίδα μας τη Βόρεια Ήπειρο.
Το πρωί της 28ης Οκωβρίου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των ελλήνων πεσόντων στην εκκλησία του Βουλιαρατίου.
Στη συνέχεια πλήθος κόσμου κατευθύνθηκε με σημαίες στα χέρια προς στο νεκροταφείο όπου αναπαύνται οι ήρωές μας.
Εξάρχης έγινε η γνωστή κατάθεση στεφάνων προς τιμή των ελλήνων πεσόντων. Κατάθεση στεφάνων έγινε από τους εξής:
Έλληνα Πρέσβη στα Τίρανα κ. Κωνσταντίνο Κοκόση.
Έλληνα Πρόξενο Αργυροκάστοου κ. Χρήστο Μαντέλλο.
Στρατιωτικό Ακόλουθο στα Τίρανα κ. Κωνσταντίνο Ξύστρα.
Υπουργό Εργασίας της Αλβανίας κ. Κώστα Μπάρκα.
Βουλευτή και Πρόεδρο του ΚΕΑΔ κ. Ευάγγελο Ντούλε.
Περιφερειάρχη Αργυροκάστρου κ. Σπύρο Ξέρρα.
Βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος κ. Βαγγέλη Τάβο.
Επαρχο Άνω Δερόπολης κ. Παναγιώτη Λιούλιο.
Εκπρόσωπο των συγγενών των πεσόντων
τον Πρόεδρο της κοινότητας καλπακίου κ. Καψάλη.
Πρόεδρο της κοινότητας του Βουλιαρατίου.
Από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου του Βουλιαρατίου
Από τους μαθητές του σχολείου του Βουλιαρατίου.
Την ιστορική αυτή ημέρα και τα αξέχαστα παλικάρια που κοιμούνται στο νεκροταφείο του Βουλιαρατίου τίμησαν με την παρουσία τους και οι εξής:
Ο κ. Θωμάς Μήτσιος.
Ο κ. Μιχάλης Νάτσιος.
Ο κ. Σπύρος Ζώτος, Πρόεδρος της ΟΣΕΒ.
Ο κ. Αιμίλιος Πάντος, Πρόεδρος της ΝΕΒ.
Η κα. Ηλέκτρα Κίκη, Αντιπρόεδρος της ΝΕΒ,
Πρόεδροι και μέλη από την Οργάνωση ΣΦΕΒΑ, συγγενείς των πεσόντων,γνωστοί δημοσιογράφοι και πλήθος κόσμου από όλα τα μέρη της Βορείου Ηπείρου.
Μετά την κατάθεση στεφάνων συγκίνηση προκάλεσε και η Ομιλία του Έλληνα Πρέσβη στα Τίρανα.
Εν συνεχεία συγκινητικές και συγκλονιστικές ήταν οι απαγγελίες και τα τραγούδια των μαθητών του Βουλιαρατίου.
Έκδηλη ήταν η συγκίνηση στα μάτια όλων μας.
Μετά από το νεκροταφείο, κατευθυνθήκαμε΄στην καφετέρεια στο κέντρο της πλατείας όπου παρέθεσε δεξίωση ο Έλληνας Πρόξενος Αργυροκάστρου. Το κλαρίνο αντηχούσε σ' ολόκληρο το Βουλιαράτες και τα γύρω χωριά.
Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου έλαβε χώρα και στη Δερβιτσιάνη.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι μαθητές του σχολείου της Δερβιτσιάνης έδωσαν ένα καταπληκτικό πρόγραμμα, επίσης παίξανε κι ένα μικρό θεατράκι για το πως φεύγανε τα παιδιά στον πόλεμο και πως μαθαίνανε οι χαρακαμμένες μανάδες την πικρή είδηση του χαμού των μονάκριβων παιδιών τους από τα βόλια του ξένου εισβολέα.