Ε. ΜΑΣΤΟΡΑΣ: Οφειλομένη απάντηση στους εθνικιστές της Αλβανίας...
Με πρωτοβουλία του Δήμου Σαγιάδας και σε συνεργασία με την τοπική ενορία, ανηγέρθηκε μνημείο στην Κεστρίνη Θεπρωτίας, για να τιμηθούν οι δολοφονηθέντες το 1943 από τους Αλβανοτσάμηδες και τους συνεργάτες τους Ιταλογερμανούς.
Το μνημείο αυτό, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν με μια σεμνή τελετή, είναι, όπως τόνισε ο δήμαρχος Σαγιάδας Βαγγέλης Μάστορας, «η οφειλόμενη απάντηση στους εθνικιστικούς κύκλους της Αλβανίας και το τσάμικο λόμπυ του εξωτερικού, που απεργάζονται επεκτετατικά σχέδια σε βάρος της Ελλάδας και της Θεσπρωτίας». Διευκρίνισε ευθύς αμέσως ότι «με τον Αλβανικό λαό δεν μας χωρίζει τίποτε και τον σεβόμαστε και τον αγαπούμε».
Ακόμη ο κ. Μάστορας αναφέρθηκε στο ρόλο που διαδραμάτισαν οι Μουσουλμάνοι Αλβανοτσάμηδες την περίοδο της Κατοχής και επεσήμανε πως «οφείλουμε να γνωρίζουμε την ιστορία και να διδασκόμαστε απ’ αυτή, διαφορετικά θα την ξαναζήσουμε και μάλιστα ως κακόγουστη φάρσα».
Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η κύρια ομιλία της ημέρας από τον Κεστρινιώτη κ. Δημήτριο Κιτσιλή. «Ο Ελληνικός λαός, φύσει και θέσει δημοκρατικός και φιλελεύθερος», υπογράμμισε ο κ. Κιτσιλής, «τείνει χέρι φιλίας και συνεργασίας προς τον Αλβανικό λαό, στην πατρίδα του οποίου κατέφυγαν τότε οι δράστες των εγκλημάτων. Ας ελπίσουμε να πρυτανεύει πάντοτε πνεύμα ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας για το καλό του Ελληνικού και του Αλβανικού λαού. Ποτέ πια παρόμοια τραγικά γεγονότα της ιστορίας. Όμως αργήσαμε. Αργήσαμε να τιμήσουμε τους νεκρούς μας. Αλλά δεν τους λησμονήσαμε».
Εξιστορώντας τα διαδραματισθέντα ο κ. Κιτσιλής ανέφερε ότι «ευάριθμες ομάδες του Αλβανοτσάμικου Μουσουλμανικού στοιχείου επιδόθηκαν σε φοβερές πράξεις βίας και τρομοκρατίας κατά της ζωής, περιουσίας, τιμής και αξιοπρέπειας του ντόπιου Ελληνικού πληθυσμού».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην επιμνημόσυνη δέηση προεξήρχε ο υπερήλικας αρχιμανδρίτης π. Κων/νος Παππάς, ο οποίος έζησε από κοντά τα τραγικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Μάλιστα συγκινημένος κατέθεσε κάποιες αναμνήσεις του και ανάγκασε τους παρευρισκόμενους όχι μόνο να τον καταχειροκροτήσουν αλλά και να δακρύσουν.
Αναδημοσίευση από τον Π.Λ