• Για πρώτη φορά, στα 23 χρόνια της ύπαρξής του, το ΚΕΑΔ έμεινε εκτός παιχνιδιού, στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έγιναν στην Αλβανία την περασμένη Κυριακή.
Πάντα, χάρη στην υποστήριξη της «Ομόνοιας» σε Δήμους και Επαρχίες της Ελληνικής Κοινότητας, εξέλεγε δικούς του τοπικούς άρχοντες. Ακόμα και σε περιοχές με αλβανικό στοιχείο, είχε την σχετική επιρροή και αποσπούσε πολλές ψήφους.
Τι συνέβη στις τωρινές εκλογές και έπεσε τόσο χαμηλά, σε μια στιγμή που διαλαλούσε πως θα εκπροσωπηθεί μόνο του και στους 61 νέους Δήμους της χώρας, χωρίς την συνεργασία και την υποστήριξη κανενός κόμματος; Έδωσε μεγάλες ελπίδες και υποσχέσεις στους ψηφοφόρους, ότι εκτός από τους Δήμους Φοινίκης και Δρόπολης, υπάρχουν ελπίδες να κερδηθούν και οι Δήμοι της Χιμάρας και της Κονίσπολης.
Η 22α Ιουνίου ξημέρωσε με άλλη εντελώς εικόνα. Στο Δήμο της Φοινίκης ήρθε δεύτερο με 47,46% έναντι του 52,51% του ΜΕΓΚΑ, στο Δήμο της Δερόπολης τρίτο με 1200 ψήφους, έναντι των 2885 ψήφων του υποψήφιου του Δ.Κ. και των 2115 ψήφων του ανεξάρτητου. Ενώ σε Χιμάρα και Κονίσπολη σημειώθηκαν πολύ χαμηλά ποσοστά.
Τα αίτια
Αναλύοντας τα αποτελέσματα με βάση τα τελευταία γεγονότα, θα λέγαμε:
• Η ευφορία της εξουσίας είναι κακός οιωνός στην όλη πορεία μιας οργάνωσης, είτε είναι αυτή κυβερνητική ή κομματική. Οδηγεί στην μεγαλογνωμία, στην παντοδυναμία και στην αναντικατάστατη ηγεσία, οιωνοί που ροκανίζουν συθέμελα τον οργανισμό.
• Η κάμψη της οργάνωσης «Ομόνοια», τα τελευταία χρόνια, και η μετατροπή της σε ουραγό του ΚΕΑΔ, οδήγησε πολλούς ψηφοφόρους στο να χάσουν την εμπιστοσύνη τους και από τις δύο Οργανώσεις.
• Η μη εύρεση μια κοινής λύσης, μιας κοινής γλώσσας μεταξύ ΚΕΑΔ- ΜΕΓΚΑ- ΟΜΟΝΟΙΑΣ, έφερε το σχίσμα που οδήγησε στη ρήξη μεταξύ τους. Έφερε την διχόνοια αντί της ενότητας, που τόσο πολύ έχει ανάγκη αυτός ο τόπος στις συγκεκριμένες συγκυρίες. Και ο κυριότερος συντελεστής στην ρήξη αυτή, ήταν πάλι το ΚΕΑΔ. Διαφώνησε με την λογική πρόταση του ΜΕΓΚΑ για κοινούς υποψηφίους, όπου να ’χουν την υποστήριξη όλων. Διαφώνησε με τις προτάσεις της «Ομόνοιας» για συμβιβαστικές λύσεις στην όλη διαδικασία της ανάδειξης και της υποστήριξης.
• Στην όχι ομόφωνη διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων, βάση κριτηρίων που πρέπει να πληρούν, για το θώκο του δημάρχου ή για την θέση του δημοτικού συμβούλου. Σ’ ένα διορισμένο και όχι εκλεγμένο δημοκρατικά Γενικό Συμβούλιο, ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ επέβαλε την πρότασή του, ερχόμενος σε ρήξη με τον Γεν. Πρόεδρο της «Ομόνοιας», που είχε διαφορετική άποψη. Έτσι στο δήμο της Φοινίκης οι δύο αυτοί πρόεδροι, υποστήριζαν διαφορετικά πρόσωπα. Του ΚΕΑΔ, τον επιλεγμένο του, και της «Ομόνοιας» τον υποψήφιο του ΜΕΓΚΑ, ένα πρόσωπο που πληροί τους όρους για μια τέτοια θέση.
• Στην πολιτισμένη και δημοκρατική εκλογική μάχη του κάθε υποψηφίου, έχοντας ως όπλο την πειθώ, τους στόχους του για τον νέο μεγάλο Δήμο και όχι την βία, τους τραμπουκισμούς, το χρήμα και τη φοβέρα.
Τ’ αποτελέσματα
Για όσα αναφέραμε ο λαός τελικά μίλησε. Ήθελε την αλλαγή. Ήθελε νέα πρόσωπα απαλλαγμένα από την μεγαλομανία και τους τραμπουκισμούς, από την καρεκλομανία και την διαφθορά. Στο δήμο Δρόπολης αναδείχτηκε ο Αχιλλέας Ντέτσικας, υποστηριζόμενος από τους οπαδούς του Δ.Κ. κι αυτούς του LSI. Στο δήμο Φοινίκης ο Λεωνίδας Χρήστος, υποψήφιος του ελληνικού κόμματος ΜΕΓΚΑ με 52,51% ή 416 ψήφους περισσότερους από τον υποψήφιο του, του ΚΕΑΔ.
Ο αντίποδας
Στον δικό μας χώρο παρατηρήθηκε ο αντίποδας: Ενώ στη Χιμάρα και Κονίσπολη (στην δεύτερη συμπεριλαμβάνονται πολλές ορθόδοξες κοινότητες) η μάχη δόθηκε μεταξύ των δικών μας υποψηφίων και του κράτους ή των αλβανικών κόμματων, που κάνανε παντοίους τρόπους για να μην πέσουν τα «κάστρα» αυτά στα χέρια των Ελλήνων, στους Δήμους της Δρόπολης και Φοινίκης η μάχη ήταν εσωτερική. Έλληνες κατά Ελλήνων.
Δυστυχώς, αυτή είναι η μοίρα της φυλής μας. Να τρωγόμαστε και οι άλλοι να κυβερνούν άνετα πάνω στην δική μας διχόνοια, όταν οι Τσάμηδες κατόρθωσαν ν’ αναδείξουν δήμαρχο σε τρεις Δήμους: Κονίσπολης, Πεκίνι και Ρογκοζίνα.
Η οργάνωση της «Ομόνοιας», ο νέος της Πρόεδρός της Λεωνίδας Παπάς, που είναι ένας ικανός και εξαίρετος άνθρωπος, πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του για την περεταίρω πορεία τόσο της «Ομόνοιας» όσο και των σχέσεων της με το ΚΕΑΔ και το ΜΕΓΚΑ.
* Ο κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος δημοσιογράφος και συγγραφέας, ήταν ιδρυτικό και ηγετικό μέλος της ελληνικής οργάνωσης «Ομόνοια», ενώ υπήρξε ένα από τα πέντε στελέχη της που φυλακίστηκαν το 1994 από το καθεστώς Μπερίσα εξαιτίας της πατριωτικής του δράσης για την δυναμική διεκδίκηση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών.
ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ